Vaccinaties versus banen: mensen dwingen om vaccins te nemen is niet alleen ethisch onhandig – het kan dodelijk zijn

Gezien het feit dat zoveel medische stemmen hun bezorgdheid hebben geuit over de verplichte vaccinmandaten, waarom balanceren de media hun berichtgeving dan niet met een gezonde dosis scepsis, zoals je zou verwachten?

Met elke dag die voorbijgaat, geloven politici over de hele wereld steeds meer dat het binnen hun bevoegdheid ligt om hun onderdanen te dwingen een keuze te maken tussen het krijgen van een vaccin of het op tafel zetten van voedsel. Deze politieke overschrijding vormt echter een gevaarlijke bedreiging voor vrijheid en vrijheid die iedereen een enorme pauze zou moeten geven.

Laten we beginnen met iets te zeggen waar de meeste mensen het over eens kunnen zijn: het menselijk lichaam vertegenwoordigt het ultieme ‘persoonlijke bezit’, een heilige tempel die geen enkele macht van buitenaf mag aanraken zonder onze ongedwongen toestemming. ‘Mijn lichaam, mijn keuze’, zoals de uitdrukking luidt. Toch wordt deze ‘laatste grens’ van eigendom nu op grove wijze geschonden, omdat politici, die hun marsorders lijken op te volgen van Big Pharma in plaats van van hun kiezers, van mensen eisen dat ze hun mouwen opstropen voor een injectie of hun levensonderhoud verliezen.

Maandag 27 september is de dag waarop duizenden niet-gevaccineerde gezondheidswerkers in New York, die onvermoeibaar hebben gediend in de frontlinie tegen de Covid-pandemie, onder het vaccinmandaat van Joe Biden zullen worden gedwongen een prik te krijgen of hun baan te verliezen.

“Aan alle zorgverleners, artsen en verpleegkundigen in het bijzonder die zijn ingeënt, zeg ik dank. Omdat u zich aan uw eed houdt”, zei de democratische gouverneur Kathy Hochul tegen verslaggevers in een duidelijke verwijzing naar de eed van Hippocrates, waarin nooit verplichte vaccinregimes werden genoemd. “Voor degenen die dat niet doen, we zullen mensen vervangen.”

Diezelfde schokkende minachting voor niet-gevaccineerden, die om verschillende persoonlijke redenen van het mandaat hebben afgezien, niet in de laatste plaats natuurlijke immuniteit, die om de een of andere reden niet langer wordt besproken als een levensvatbaar middel voor virale preventie, speelt zich af in talloze stille tragedies in het hele land. Deze draconische aanpak, die vaccins verplicht stelt voor miljoenen federale werknemers en contractanten, evenals voor bedrijven met meer dan 100 werknemers, is niet beperkt tot de Verenigde Staten.

Italië, bijvoorbeeld, heeft Mussolini volledig op zijn kop gezet, waardoor particuliere en openbare werknemers die niet ten minste één shot van het magische sap van Big Pharma hebben gekregen, worden gedwongen. In een poging om rechtszaken te voorkomen, worden bedrijven echter ontmoedigd om werknemers formeel te ontslaan, maar in plaats daarvan hun vitale salaris in te houden totdat de werknemer aan de vraag voldoet. Vroeger stond zo’n ‘prikkel’ bekend als armdraaien en chantage.

En net als in het autoritaire land van melk en geld van Joe Biden, moeten zelfs die Italianen die in het verleden hebben geleden aan een aanval van Covid en daarom antistoffen hebben, toch één dosis krijgen. Dit zal hen kwalificeren voor het ontvangen van een ‘groene pas’-smartphone-app, die, afgezien van het feit dat ze kunnen genieten van alle culturele wonderen die Italië te bieden heeft, aantoonbaar in strijd is met de privacywetten door zijn vermeende trackingmogelijkheden. Afgezien van de bezorgdheid van burgerrechtengroepen, komen ook politieagenten naar voren om zich uit te spreken tegen het regeringsmandaat.

Nunzia Alessandra Schilirò, een hoge Italiaanse politieagente, brak in het weekend de rangorde toen ze als ‘vrij burger’ meedeed aan een demonstratie. Sprekend vanaf het podium op Piazza San Giovanni in Rome, zei Schilirò tegen de verzamelde menigte: “Ik ben hier om het niet eens te zijn met de groene pas, die absoluut onverenigbaar is met onze grondwet. Aan een groenverklaring kan geen enkel recht worden ondergeschikt.” De Nationale Vereniging van Politieagenten, die de Italiaanse politie vertegenwoordigt, drong er echter bij de politieagente op aan om af te treden “voor consistentie”.

Ondertussen heeft president Emmanuel Macron in Frankrijk zijn eigen machtsgreep ingeluid met een ‘pass sanitaire’, waarvoor meer dan 2 miljoen mensen in de medische sector nodig zijn – ziekenhuispersoneel, ambulancechauffeurs, verpleeghuismedewerkers, particuliere artsen – om ofwel het vaccin of hun post verlaten. Net als de ‘groene pas’ van Italië, moeten de Fransen de aanvraag indienen om toegang te krijgen tot onder meer restaurants, cafés, openbaar vervoer, musea. Of dit slechts een opwarmertje is voor meer beperkingen weet niemand.

Nu zou je je kunnen voorstellen, gezien deze zeer agressieve druk van overheidsfunctionarissen om de vaccinmandaten te vervullen, dat deze farmaceutische medicijnen niets anders dan een met snoep bedekte zonneschijn hebben voor de ontvangers. Als dat maar waar was.

De recentste Britse bijwerkingen en sterfgevallen tot 8 ^ste september volgend op de experimentele Covid-19 injecties toont een totaal van 1645 sterfgevallen nu gemeld door de MHRA (Geneesmiddelen en Gezondheidsproducten Regulatory Agency), in aanvulling op 1,2 miljoen verwondingen opgelopen door meer dan 361K mensen ( gemiddeld 3,3 verwondingen per ontvanger) na het toedienen van deze injecties. Een persoon hoeft geen ‘complottheoreticus’ of ‘anti-vaxxer’ te zijn om met een zekere mate van ongerustheid naar die cijfers te kijken, en nog meer als men denkt dat het aantal doden en gewonden massaal wordt onderrapporteerd. De kans is echter groot, gezien de verlegenheid van de media om dergelijke verontrustende dingen te bespreken, dat maar weinig mensen iets weten over de mogelijke risico’s van de vaccins.

En hier wordt de situatie steeds onhoudbaarder voor mensen die gewoon een ‘second opinion’ willen horen over deze vaccinaties: second opinion is gewoon niet toegestaan, punt, en de persoon die ze durft te uiten, wordt onmiddellijk naar het geheugengat gestuurd. Deze lelijke trend blijft niet onopgemerkt. Facebook en Twitter zijn bezaaid met dergelijke slachtoffers, terwijl Google uitstekend werk verricht door het bewijsmateriaal in zijn virtuele achtertuin te begraven. Maar opdat we niet vergeten, critici het zwijgen op te leggen is niet de manier waarop de medische wetenschap zich in de loop van de millennia heeft ontwikkeld.

Wetenschappers hebben van oudsher alternatieve ideeën en meningen verwelkomd als het gaat om het aanbevelen van behandelingen voor ziekten, en het publiek heeft daar altijd om gevraagd. Het idee om ‘een tweede medische mening te krijgen’ voor alles, van tandheelkundig werk tot hartchirurgie, is zo’n populair idee dat het bijna een cliché is. Onder medische professionals zouden, als ‘second opinion’ was gemeden, artsen nog steeds aderlatingen doen om bijvoorbeeld hypertensie te genezen en operaties uitvoeren onder onsteriele omstandigheden. Zodra het onaanvaardbaar wordt om de medische autoriteiten in twijfel te trekken, zal het wetenschappelijk onderzoek tot een dramatisch einde komen. En dat lijkt precies te zijn waar de mensheid zich momenteel bevindt in haar strijd tegen het coronavirus, wat ook een strijd is tussen artsen, hoewel slechts één kant alle pers krijgt.

Bedenk dat zelfs de opvattingen van Robert Malone, MD – wiens baanbrekende werk de weg vrijmaakte voor de ontwikkeling van mRNA-vaccins die nu worden gebruikt om Covid te bestrijden – niet worden overwogen, aangezien regeringen over de hele wereld doorgaan met hun verplichte vaccins.

In augustus bracht de Atlantische Oceaan een typisch kritisch verhaal over de dokter, die hem afschilderde als een soort samenzweringstheoreticus die op straathoeken hangt met pro-Trump sleazy types, zoals Steve Bannon, Glenn Beck en Tucker Carlson. Diep in het artikel, en pas na het uitputten van vele paragrafen waarin het karakter van Dr. Malone wordt gedeconstrueerd, komt schrijver Tom Bartlett er eindelijk aan toe om te bespreken WAAROM Malone aarzelt over de vaccinmandaten: “Malone kan gezelschap houden met vaccinsceptici, maar hij houdt vol dat hij er zelf geen is. Zijn bezwaren tegen de schoten van Pfizer en Moderna hebben vooral te maken met hun versnelde goedkeuringsproces en met het systeem van de overheid voor het opsporen van bijwerkingen’, schrijft Bartlett alsof hij wordt geobserveerd. “Als arts zou hij het gebruik ervan waarschijnlijk alleen aanbevelen aan mensen met het grootste risico op COVID-19. Alle anderen moeten op hun hoede zijn, vertelde hij me,

In feite zijn dit precies de uiterst pertinente vragen die niemand – zelfs niet de hoogste medische autoriteiten – in de beleefde samenleving ook maar mag fluisteren, en ondanks het feit dat ze essentieel zijn voor mensen om een ​​mening te formuleren over de vraag of ze willen de vaccins nemen of niet (ervan uitgaande dat dat in de toekomst een keuze zal blijven).

In plaats daarvan vullen de media plichtsgetrouw de ether met ongefilterde pro-vaccinstemmen, zoals die van Moderna CEO Stéphane Bancel, die de Zwitserse krant Neue Zuercher Zeitung vertelde dat de dingen over een jaar misschien weer normaal worden – met meer vaccins en boosters natuurlijk .

“Als je kijkt naar de industriebrede uitbreiding van de productiecapaciteit in de afgelopen zes maanden, zouden er medio volgend jaar voldoende doses beschikbaar moeten zijn zodat iedereen op deze aarde kan worden gevaccineerd”, vertelde hij de krant in een interview, als meldt Reuters. “Boosters moeten ook mogelijk zijn voor zover nodig.”

Vaccinaties kunnen binnenkort ook beschikbaar zijn, zelfs voor zuigelingen, zei hij terloops, zonder enige belangenverstrengeling in deze kwestie.

“Je kunt je laten vaccineren en een goede winter hebben”, zei Bancel. “Of je doet het niet en loopt het risico ziek te worden en mogelijk zelfs in het ziekenhuis te belanden.”

De vraag op dit punt zou moeten zijn: gezien het feit dat zoveel medische stemmen hun bezorgdheid hebben geuit over de verplichte vaccinmandaten, waarom balanceren de media hun berichtgeving niet met een gezonde dosis scepsis, zoals je zou verwachten? Als de vaccins die in het Westen worden gepromoot veilig en effectief zijn, waarom mogen er dan geen sceptische stemmen worden gehoord, zelfs niet voor de goedkope sensatie van het ontleden van deze buitensporige opvattingen als apenwetenschap? De weigering van de menigte van pro-vaccinmandaten om alternatieve meningen te koesteren over het verslaan van de pandemie, wordt moeilijk uit te leggen zonder tot betreurenswaardige conclusies te komen.

Lang voordat Covid op het toneel explodeerde, verwachtten mensen al lang second opinion van de medische autoriteiten als het gaat om het kiezen van de beste behandeling, vooral als het gaat om invasieve procedures, zoals injecties. Het feit dat veel politici, captains of industry en journalisten deze noodzakelijke democratische functie, bekend als rationele discussie en debat, actief mijden, hebben de autoriteiten alleen aan zichzelf te wijten voor de hoge mate van aarzeling over vaccins. De autoriteiten zijn op het slechtst mogelijke moment hun eigen ergste vijanden geworden.