We zijn toe aan een nieuwe definitie als het gaat om onze media. Tijden veranderen, via de boekdrukkunst naar telefonie, naar radio en televisie, naar internet en 5G, naar sociale media en Big Tech. Een voorlopig tussenstation in deze 21ste eeuw. Een tijdvak waarin de technologie de scepter zwaait. Een tussenfase naar het volgende tijdvak, de robotisering. We moeten er niet te ver op vooruit lopen, eerst maar eens zien hoe we ons onder het juk van de Big Tech kunnen bevrijden. Zonder het te beseffen zijn we de moderne slaven van een nieuw technologisch tijdperk.
Media creëert angst
Ongemerkt zijn onze (staats)omroepen propagandazenders geworden. Zie de talkshows die hun kijkers wijzen op de gevaren van muterende virussen en hoe we om moeten gaan met de beperking van onze vrijheden. Beleidsmakers krijgen via radio en TV ruim baan om hun angstaanjagende toekomstverwachtingen uit te spreken. Blijf thuis, houd afstand en volg de instructies die om de haverklap worden aangepast en bestraffend worden voorgelezen op de wekelijkse persconferenties. Dat is het angstscenario wat is gecreëerd door de media. De mainstream media op radio, tv en de dagbladen die in handen zijn van een Belgische mediagigant. Met de overname van NDC mediagroep door het Vlaamse Mediahuis zijn bijna alle Nederlandse dagbladen in Belgische handen. We moeten ons afvragen of hiermee de vrije nieuwsvergaring nog is gewaarborgd. Het lijkt mij geen toeval dat de alternatieve mediakanalen op Youtube enorm in opkomst zijn. Daarnaast beginnen veel onafhankelijke journalisten een eigen website vanwege de censuur die ‘Big Tech’ ongestraft kan toepassen.
Complottheorieën
De alternatieve media berichten anders dan de mainstream media en worden beticht van verspreiding van complottheorieën die zouden leiden tot ondermijning van het gezag. Met die gedachte worden video’s op Youtube, Facebook en Twitter steeds makkelijker gerangschikt onder complottheorieën en fakenieuws. Als eigenaren van (sociale) onlinemedia eigen richtlijnen opstellen om hun gebruikers te beschermen(?) tegen schadelijke inhoud van berichten, intimidatie en desinformatie, dan is er geen sprake van vrije nieuwsvergaring. Als berichten worden gefilterd door personen of geprogrammeerde computerprogramma’s dan is het nieuws niet authentiek. Mensen kunnen er geen eigen oordeel over geven als bepaalde feiten opzettelijk worden weg gelaten. Dan zijn berichten min of meer voorgekauwd door mensen of machientjes die er deels een eigen mening in hebben gelegd.
Zelfbeschikkingsrecht
Bij verdachtmakingen over samenzweringen en niet wetenschappelijk bewezen theorieën moet eerst worden vastgesteld of er grote sociale, politieke of economische schade wordt aangericht door verspreiding van die theorieën. Zoiets kan niet worden beoordeeld door de censuurmachientjes van de Big Tech. Daadwerkelijke schade kan pas worden opgemaakt als zaken worden voorgelegd aan de rechter. Pas als een juridisch oordeel is gegeven dat verspreide berichten schadelijk zijn voor de samenleving. Als Facebook en Youtube berichten verwijderen waarin wordt beweerd dat bijvoorbeeld met name genoemde vaccins flaporen veroorzaken dan is verwijdering voorbarig. Soms kunnen berichten grappig bedoeld zijn, maar ook bewust misleidend. Dat oordeel is aan de lezers. De mens is autonoom en mag zelf oordelen op basis van eigen inschatting.
Controleren zonder toestemming
Als er twijfel bestaat over ‘nepberichten’ en wanneer kans bestaat dat mensen schade wordt berokkend zal een deskundig oordeel nodig zijn. Dat zal in veel situaties de overheid zijn als bijvoorbeeld de nationale veiligheid in geding komt. De overheid is in haar hoedanigheid bevoegd om internationaal berichtenverkeer te controleren op kwade bedoelingen. Het is bijvoorbeeld niet de woningbouwvereniging die de huurder binnenshuis controleert op sociale missstanden, ondanks dat coöperaties eigenaren zijn van woningblokken of appartementen. Waarom mogen Google, Facebook en Twitter mij dan wel controleren als ik een vreemd bericht, misschien een leugen, verspreid op het internet dat mogelijk verkeerd kan worden begrepen. Wie mag mij beoordelen op het verspreiden van leugens op sociale media? Laat dat de persoon zijn die ik in de maling neem. Zo maakte ik eind november op Facebook een ondeugend grapje over zwarte Piet met een bijpassend plaatje, ouderwets als ik ben. Gelijk een waarschuwing aan m’n kont.
Boos op ‘Big’
Sindsdien ben ik boos op Facebook, op Twitter, en op die hele “Big Tech.” Onder ‘The Big Tech’ verschuilen zich de multinationale ondernemingen die winstbejag nastreven. Ze misbruiken daarvoor de wereldburgers in de exacte betekenis van het woord “misbruik.” Misbruiken niets vermoedende burgers die onderling hun berichtenverkeer uitwisselen en daarbij voortdurend gestoord worden met reclameboodschappen. Ach ja, het is hun verdienmodel. De burger als verdienmodel. Waar heb ik dat meer gezien? De banken, Big Tech, en door een virus nu ook Big Farma. Samen sturen ze de overheid aan. Melk ze uit en wees ze de baas. ’s Winters in de stal en straks als de lente begint weer naar buiten.
Big Data zijn ‘Big’ in Noord-Holland
Heel toevallig lees ik bij het beëindigen van mijn column dit artikel in de Telegraaf: https://www.telegraaf.nl/nieuws/213628655/experts-bestuurders-boekje-te-buiten-om-google-en-microsoft-te-lokken Techbedrijven hebben de macht overgenomen in de Noord-Hollandse gemeente Hollands Kroon. Bij het bouwen van vijf nieuwe mega-datacentra van Google en Microsoft zijn bij het verlenen van de vergunningen de milieuregels schimmig omzeild. Het stroomgebruik van één datacentrum is zo groot als een middelgrote stad. De enorme stroomafname zou de burger in de kou kunnen zetten als niet snel een inhaalslag wordt gemaakt met de bouw van windmolens. Kijk aan. Wie of wat is er belangrijker? De burger of ‘The Big Data?’ Het is mij nu wel duidelijk.
GW