Journalisten en dissidenten worden het doelwit van de Amerikaanse politie in het land van de vrijheid. Is het zo simpel als een uit de hand gelopen politie of iets meer?
Op de avond voordat president Trump voor zijn beruchte ‘foto op’ naar St. John’s Church kwam, instrueerde de Amerikaanse procureur-generaal Bill Barr stilletjes alle 56 regionale afdelingen van de Joint Terrorism Task Forces (JTTF) van de FBI om ‘criminele organisatoren en aanstichters’ te identificeren in de landelijke protesten veroorzaakt door de moord op George Floyd. Barr zelf leidde maandag de verspreiding van demonstranten buiten het Witte Huis om de weg vrij te maken voor het uitstapje van de president naar het nabijgelegen huis van aanbidding.
Zoals de bedoeling was, trok de stunt alle aandacht van de media en liet hij weinig of geen berichtgeving achter over de voortdurende aantasting door de federale regering in wat er nog over is van Amerika’s “vrijheden”. Zoals te verwachten was, was het gebruik van alleen een bijbel als steun voldoende om de basis en de oppositie samen op te hitsen, de aandacht afleidend van substantiële kwesties en het openbare discours rond een volledig betekenisloze gebeurtenis.
Van opmerkingen van de bisschop van de kerk die het onaangekondigde bezoek van Trump als een ” poppenkastvertoning ” aan de Pentagon-functionarissen die de president vergezelden beweerden dat ze ” niet op de hoogte ” waren van waar ze naartoe gingen, dit was vanaf het begin de modus operandi van het presidentschap van Trump. Maar nu de administratie begint aan de laatste etappe van haar eerste – en mogelijk laatste termijn – beginnen de tekenen van meer directe controle over de pers zich te manifesteren.
Uw e-papieren, alstublieft
Direct vanaf de poort speelde Trump in op de boodschap van ‘nepnieuws’ en noemde nieuwsmediaorganisaties de vijand. De lompe en nuchtere levering van de scheldwoorden van Trump tegen grote nieuwsmedia verbergt de subtiliteit van de tactiek in het spel. De opkomst van internet had immers de beperkingen van de vierde stand blootgelegd, die werd blootgelegd door een nieuwe generatie bloggers en onafhankelijke journalisten die werden gesterkt door onbeperkte toegang tot informatie. Het verhaal van Trump klopte bij veel Amerikanen die het verhaal kochten dat hij uitdeelde.
Maar naarmate de gebeurtenissen zich blijven ontvouwen, wordt het steeds duidelijker dat de regelrechte poging om de bescherming van eerste wijzigingen in te perken niet uitsluitend is gericht op professionele journalisten, maar op de algemene bevolking, die dankzij een video-opnameapparaat met onmiddellijke publicatiemogelijkheden recht in hun zak zijn ook de facto journalisten.
Een vrij nieuwe vereiste voor visumaanvragen dwingt nu mensen die het land willen binnenkomen om hun sociale media-handvatten te verstrekken. De zogenaamde “social media registration” -maatregel wordt voor de rechtbank aangevochten vanuit veel verschillende sectoren, waaronder socialemediagiganten Twitter en Reddit , op geloof gebaseerde organisaties en filmmakers.
De bredere implicaties van zo’n schijnbaar onschadelijke wijziging in een eenvoudige visumaanvraag zijn verreikend, aangezien het ministerie van Buitenlandse Zaken “de verzamelde informatie voor onbepaalde tijd kan bewaren, deze breed kan delen tussen federale instanties en deze in sommige gevallen kan onthullen aan buitenlandse regeringen”, volgens een persverklaring van het Knight First Amendment Institute.
Het gevaar van een hypergeïnformeerde bevolking voor het establishment wordt op veel fronten bestreden omdat het een reële bedreiging voor hun macht is; tot het punt dat ze bereid zijn hun eigen, meestal loyale, reguliere media-bondgenoten op te offeren om het punt naar huis te brengen.
In het gezicht geschoten
De Australische regering opent een onderzoek naar de aanslag op twee Australische journalisten over de protesten tegen politiegeweld in Washington DC. Geslagen en geschoten met rubberen kogels werden cameraman Tim Myers en verslaggever Amelia Brace betrapt op een van de vele meedogenloze acties van de oproerpolitie. Journalisten zijn op camera gearresteerd en door de politie herhaaldelijk in het hele land aangevallen. De telling tot nu toe, samengesteld door US Press Freedom Tracker , telt maar liefst 12 arrestaties, 38 aanvallen op leden van de pers en meer dan 190 claims van misbruik door politieagenten.
Door een bijzonder flagrante aanval was journalist Linda Tirado permanent blind in één oog door een rubberen kogel die haar rechtstreeks door de politie was beschoten. Bij een gelijkaardige aanval kreeg juridisch waarnemer Danny Garza een blauw oog bij een protest in Sacramento, Californië. Garza, die ook last had van een hersenschudding, is lid van de National Lawyers Guild en was in de hoedanigheid van juridisch waarnemer bij het protest, maar hij was niettemin specifiek het doelwit, net als de medici die bij hem kwamen.
Hey folks, took a tracer found to the face (I think, given my backpack) and am headed into surgery to see if we can save my left eye
Am wisely not gonna be on Twitter while I’m on morphine
Stay safe folks pic.twitter.com/apZOyGrcBO
— Linda Tirado (@KillerMartinis) May 30, 2020
Dergelijke scènes zijn de afgelopen dagen op veel plaatsen in het hele land herhaald. Bij een bijzonder angstaanjagend incident dat de ronde deed op sociale media, slingerde een team van oproerpolitie een rustige woonstraat in Minneapolis in waar geen enkele vorm van protest plaatsvond, waarbij ze hun paintballgeweren neerschoten op bewoners op hun veranda.
Share widely: National guard and MPD sweeping our residential street. Shooting paint canisters at us on our own front porch. Yelling “light em up” #JusticeForGeorgeFloyd #JusticeForGeorge #BlackLivesMatter pic.twitter.com/bW48imyt55
— Tanya Kerssen (@tkerssen) May 31, 2020
Al deze beschamende gebeurtenissen roepen de vraag op: waarom gebeurt dit in een land waar vrijheid van meningsuiting een van de leidende principes is? Een deel van het antwoord is hierboven aangestipt. De traditionele controle van de staat over het openbare verhaal, meestal geparseerd door zijn partners in het vierde landgoed, wordt ernstig bedreigd. Maar er zijn effectievere en minder zichtbare manieren om met dergelijke zorgen om te gaan. De openlijke, grove voorbeelden van politiegeweld die te zien zijn tijdens de demonstraties die ertegen zijn georganiseerd, kunnen een geheel ander doel hebben. Een meer nauw verwant aan de uitrol van een nieuwe vorm van politie, die afhankelijk is van algoritmen in plaats van ruwe billy clubs.
Virtueel terrein brandt niet af
De doorbraak van het 3e politiebureau van Minneapolis op dag drie van de protesten van George Floyd in die stad was een ongekende daad in de moderne Amerikaanse geschiedenis. Zelfs niet tijdens de turbulente en explosieve sociale spanningen van de jaren zestig heeft zoiets ooit plaatsgevonden en het is niet uitgesloten dat het mocht gebeuren. Het gebouw werd verlaten door de politie kort nadat ze naar verluidt “niet meer opraken” van niet-dodelijke munitie. Meldingen van ander twijfelachtig gedrag door de politie, zoals de vernietiging van de watervoorraden van de demonstrant en het ogenschijnlijk aanplanten van stenen in steegjes, zijn de afgelopen week van burgerlijke onrust toegenomen, waardoor de wetshandhaving onder de gegeven omstandigheden in het slechtst mogelijke licht is gevallen.
Asheville Police surround a medic station created by protesters as they stab water bottles with knives and tip over tables of medical supplies and food June 2, 2020. The medic team, made of EMTs and doctors, said the medical station was approved by the city. #avlnews pic.twitter.com/cLDperemsZ
— Angie Wilhelm (@AngelaMWilhelm) June 3, 2020
De perceptie van een uit de hand gelopen politiemacht is niet zeldzaam in minderheidsgemeenschappen, die van oudsher de dupe zijn geworden van hun excessen, maar het is veel minder bekend bij welvarendere voorsteden die niet dezelfde relatie hebben met wetshandhaving. De landelijke dekking van dit niet-zo-nieuwe gedrag, in combinatie met het verhaal van Susan Rice en anderen van ‘ buitenlandse actoren ‘ en ‘externe agitators’, maakt stilzwijgend de pleidooi voor de vervanging van een feilbare en racistische politiemacht door schoner, meer nauwkeurige politiemechanismen ontwikkeld door entiteiten als Google, Apple en Microsoft.
Een op technologie gebaseerd, zelfcensurerend model van sociale controle is de ultieme droom van degenen die over ons willen regeren, maar niet onder ons leven. Het facet van de politie presenteren, de meeste (blanke) mensen zien zichzelf nooit op live tv, is een goede manier om te pleiten voor hun vervanging door koude en hardnekkige computercode.
Zijn of niet zijn
Dinsdag verscheen een video van een confrontatie tussen AP-journalisten en een politieagent, waarin videojournalist Robert Bumsted en fotograaf Maye-E Wong uitgesloten waren van een protest in Lower Manhattan. Nadat Bumsted door een NYPD-officier is verteld naar huis te gaan, pleit hij voor zijn zaak en stelt hij dat leden van de pers worden beschouwd als ‘essentiële arbeiders’. De agent reageert door te zeggen dat het hem geen ‘shit’ is, terwijl een collega-officier eraan toevoegt dat ze ‘verdomme moeten vertrekken’.
Zulke rommelige vertoningen van menselijke interactie kunnen volledig worden vermeden in een wereld waarin uw status wordt bepaald door een scanapparaat in plaats van een andere persoon en wetshandhaving wordt gereduceerd tot een machine die de foto’s en video’s parseert die we al zo graag van elk van hen willen maken andere.
Het bestaan van politiegeweld in Amerika voor mensen van kleur kan niet worden betwist. Het is een feit voor hen, evenals vele andere gemarginaliseerde groepen. In de kern is het een probleem van onmenselijkheid dat een menselijke oplossing vereist, geen strengere digitale barrières die onze vervreemding verergeren in naam van winst en een valse, ongemakkelijke vrede.
Feature foto | Een politieagent schreeuwt naar Associated Press-videojournalist Robert Bumsted, op 2 juni 2020 in New York. Wong Maye-E | AP