Indignatie redactie 
Er komt geen dreigende ” burgeroorlog” naar de Verenigde Staten tussen Republikeinen en Democraten. Er is maar één oorlog die al jaren aan de gang is: klassenstrijd.
Er is veel angstaanjagend gepraat over de Verenigde Staten die afdalen in een ‘nieuwe burgeroorlog’, vooral nu de zeer beladen tussentijdse verkiezingen naderen.
Commentatoren die aan dit idee toegeven, maken zich schuldig aan het helpen van de pretentie dat er twee verschillende partijen zijn die het waard zijn om voor te vechten. Terwijl in werkelijkheid de twee Amerikaanse partijen van hetzelfde geslacht zijn: verdedigers van een onderdrukkend, oorlogszuchtig systeem.
Om van dat systeem af te komen en het te vervangen door iets dat werkelijk democratisch is, moet de bevolking erkennen dat de twee partijen gelijke delen van hetzelfde probleem zijn. Een echt door arbeiders geleide politieke beweging is nodig, geleid door socialistische doelstellingen van economische rechtvaardigheid en anti-imperialisme.
Praten over een burgeroorlog in de VS is een handige hersenschim om echt politiek bewustzijn en democratische vooruitgang te onderdrukken.
Donald Trump, Steve Bannon en een buitenlandse mede-samenzweerder Guo Wengui mogen rondzwerven ondanks pogingen om de regering omver te werpen en ondanks stapels ernstige beschuldigingen van fraude. Waarom is dat? Want zonder hen en hun soortgenoten zou er geen “gecontroleerde tweepartijenvermomming” zijn voor de oligarchie die Amerika en zijn kapitalistische racket echt bestuurt.
We komen zo terug op Trump, Bannon en Guo. Laten we eerst de balans opmaken van de politieke façade die doorgaat voor twee ’tegengestelde’ partijen.
De strijders worden verondersteld rechtse Republikeinen en vermeende “radicaal-linkse” democraten te zijn. Republikeinen bestempelen Democraten als “verraderlijk” tegen Amerikaanse traditionele waarden (wat ze ook zijn), terwijl Democraten beweren dat een steeds reactionairere Republikeinse Partij onder de invloed van Donald Trump de Amerikaanse democratie bedreigt.
Gewone Amerikanen zullen je inderdaad vertellen dat de politieke sfeer in hun land bitter gepolariseerd en vluchtig is geworden. En voor een land dat meer particuliere vuurwapens bezit dan zijn 330 miljoen inwoners, ziet het potentieel voor gewelddadige conflicten er onheilspellend uit.
Toch is er goede reden om te betwijfelen dat er een burgeroorlog op handen is. In tegenstelling tot de oorlog van 1861-1865 is er aan beide kanten weinig overtuiging om te mobiliseren. Veel Amerikanen zijn politiek te gedesoriënteerd en gedesillusioneerd om een coherente strijd te kunnen organiseren. Er kunnen sporadische massale schietpartijen plaatsvinden, maar er zal geen burgeroorlog komen.
En dat past prima bij de heersende klasse. De nare spanningen tussen de twee politieke partijen zijn slechts een knotsgek gevecht om de meerderheid van de werkende Amerikanen af te leiden van hun toestand van economische uitbuiting en onderdrukking. De oligarchie bezit zowel Republikeinse als Democratische partijen van royale donaties, vaak aan beide tegelijk. Er is geen “rechts en links”. Beide partijen zijn rechtse kapitalistische dienaren. In wezen werken ze samen om het oligarchische systeem van overheersing over de overgrote meerderheid te ondersteunen.
Toegegeven, de Republikeinen zijn tonaal meer rechts en pro-kapitalistisch. Terwijl de Democraten een zachtere toon hebben. Amerikaanse commentatoren zoals Robert Bridge, die voor dit tijdschrift schrijft, verwijzen voortdurend en ongegrond naar democraten als ‘radicale linksen’.
Een dergelijke afbeelding is een riskante misvatting en misleiding. Het voedt het valse verhaal van “twee tegengestelde partijen”. Democraten hebben misschien een laagje verondersteld liberalisme van beleid dat gender- en identiteitspolitiek bevordert. Maar het is een oppervlakkig onderscheid. Ja, het leidt tot eindeloze, furieuze ‘cultuuroorlogen’ over moraal en levensstijl, waarbij de Republikeinen de neiging hebben conservatieve religieuze normen te verdedigen.
Maar wat betreft de fundamentele sociale structuur van oligarchische macht en privileges onder het kapitalisme, bieden beide partijen geen uitdaging. Verre van dat, beide partijen zijn fervente verdedigers van het systeem. In die uiterst belangrijke context wordt het beweerde onderscheid tussen links en rechts zinloos gemaakt. Het is een façade die dient om de gevestigde macht van bedrijven, miljardairs, hun mediacombinaties en de motor van het Amerikaanse kapitalisme – het militair-industriële complex – te verdoezelen.
Kijk maar naar het historische record. Onder beide partijen is de VS decennia na decennium voortdurend in oorlog of verwikkeld in een andere vorm van militarisme. In de afgelopen jaren hebben presidenten van beide partijen een politiek van moedwillige confrontatie met Rusland en China gevoerd. Het tweepartijencongres stopt snel elk intern gekibbel over relatief nitpicking zaken om consequent massale militaire uitgaven en alle oorlogen in het buitenland te steunen. Het is wat de twee verenigt als één enkele oorlogspartij.
President Trump werd door jaloerse democraten belachelijk beschuldigd een “Russische agent” te zijn. Dit is terwijl de regering van Trump het neonazistische regime in Oekraïne bewapende om Rusland tegen zich in het harnas te jagen. Dat beleid werd met verve overgenomen door zijn Democraat-opvolger Joe Biden tot het punt waarop een grootschalige oorlog tegen Rusland nu op het spel staat.
De democraat president Barack Obama zaaide het vroege agressieve beleid jegens China met zijn Pivot to Asia in 2011. Trump voerde die agressie naar nieuwe hoogten met zijn roekeloze handelsoorlogpraktijken. Biden zet het strijdlustige tempo voort met opzettelijke provocaties door de soevereiniteit van China over Taiwan te ondermijnen.
Het is duidelijk dat beide partijen eensgezind zijn als het gaat om de uitvoering van de imperiale machtsbelangen van de VS. Dat komt omdat beide partijen eigendom zijn van de heersende klasse wiens rijkdom grotendeels afhangt van het voeren van oorlogen en geweld over de hele wereld om de wereld gehoorzaam te maken aan het Amerikaanse kapitaal.
Thuis leiden de twee partijen de klassenoorlog tegen de meerderheid van de Amerikaanse burgers. Zowel de Republikeinse Partij als de Democratische Partij wordt gekocht en betaald met oligarchische rijkdom om ervoor te zorgen dat de structuur van obscene ongelijkheid intact blijft.
Beide partijen hebben loyaal en gewillig de overdracht van enorme rijkdom van de meerderheid van de werkende mensen naar een relatief kleine elite van multimiljardairs gefaciliteerd. Het is ondenkbaar dat een van beide partijen dit systeem van economische roof en plundering in twijfel trekt. Hoe kunnen ze de hand bijten die voedt? Bovendien zijn ze als norm ideologisch verbonden met het systeem.
Om deze redenen van inherent gemeenschappelijk belang bij de bescherming van het systeem en zijn oorlogsfunctie in het buitenland, zal er geen burgeroorlog in Amerika zijn. Omdat ze fundamenteel aan dezelfde kant staan - de kant van de oligarchie.
Oh ja, er kunnen woordenwisselingen zijn en geschreeuw over relatief kleine zaken die te maken hebben met “cultuuroorlogen”. Maar dit is slechts een bijzaak van de belangrijkste gebeurtenis, namelijk de klassenoorlog door het kapitalistische systeem en zijn imperialistische oorlogsvoering voor wereldheerschappij.
Kijk maar eens hoe de Biden-democraten zich beklagen over de criminele opruiing die plaatsvond op 6 januari 2021. Het is duidelijk dat de vertrekkende president Trump probeerde een staatsgreep te plegen tegen de verkiezingsuitslag van november 2020, waardoor hij verloor van Biden. Ondanks de ongefundeerde samenzweringen over verkiezingsfraude won Biden de verkiezingen (voor wat het waard is).
De aanval op het Congres op 6 januari door duizenden Trump-aanhangers was een poging om de regering met geweld omver te werpen. Trump zit tot aan zijn nek in die misdaad. Toch lopen de Democraten de afgelopen twee jaar op hun tenen rond wat een schokkende schending van de grondwet was.
Trump en zijn coupplegers zijn nog steeds vrij om de Republikeinen tot een nieuwe razernij op te zwepen voor de volgende tussentijdse verkiezingen in november.
Steve Bannon, een strateeg voor Trump, die nauw betrokken was bij het organiseren van het coupcomplot, blijft ook op vrije voeten. Hij wordt momenteel vervolgd voor fraude. En hij werd veroordeeld wegens minachting van een congresonderzoek naar het evenement van 6 januari. Maar ongelooflijk, het staat Bannon nog steeds vrij om valse beweringen te spuien en opruiende opmerkingen te maken dat de Democratische regering ernaar streeft “politieke moorden” uit te voeren.
Trump en Bannon en andere topsamenzweerders uit het voormalige Witte Huis van Trump zouden in de gevangenis moeten zitten wegens opruiing.
Bannon’s financiële sponsor is de Chinese voortvluchtige Guo Wengui. Deze vermeende miljardair die nu beweert failliet te zijn om te voorkomen dat hij de Amerikaanse autoriteiten boetes van miljoenen dollars betaalt voor fraude en andere zwendel, wordt ook gezocht in zijn geboorteland China. Guo vluchtte in 2014 uit China en belandde in de VS waar hij sindsdien woont. Hij wordt gezocht door de Chinese regering op beschuldiging van chantage, omkoping, fraude en verkrachting.
Guo werkte in 2018 samen met Bannon om een reeks geavanceerde Ponzi-schema’s te lanceren die te maken hadden met digitale munten en nieuwe media, en om een fictieve muur van $ 25 miljoen aan de Mexicaanse grens te bouwen om illegale immigranten buiten te houden. Nu worden deze twee venters legaal opgejaagd vanwege hun onrechtmatig verkregen winst door duizenden ongelukkige investeerders op te lichten. Guo voorzag Bannon ook van mediaplatforms om leugens over verkiezingsfraude te promoten, evenals samenzweringen over hoe China naar verluidt de Covid-19-pandemie heeft gecreëerd als biologische oorlogsvoering tegen de VS
De reden waarom Trump en Bannon hun giftige politieke waren mogen blijven verkopen, is dat de Democraten onmachtig zijn om er iets aan te doen. Omdat de Democraten ook deel uitmaken van het hele politieke racket onder het mom van het tweepartijensysteem dat het kapitalisme dient.
De Chinese oplichter Guo mag uit de gevangenis blijven om zijn media-zwendelimperium voort te zetten, ondanks zijn ongebreidelde corruptie en betrokkenheid bij pogingen om de Amerikaanse grondwet omver te werpen, omdat hij een hondsdolle publieke stem is die oproept tot een vijandig beleid tegen China.
Guo is meer bruikbaar uit de gevangenis voor het VS-imperialisme omdat hij Chinese expats probeert op te hitsen om de oorlogsplannen van Washington tegen Peking te steunen. Hij en Bannon richtten in 2020 in New York de zogenaamde New Federal State of China op, die zich gedraagt als een Chinese regering in ballingschap. De provocatie aan Peking moet Washington zelfvoldane voldoening geven.
Toen senior democraat Nancy Pelosi in augustus haar jas achtervolgde naar Taiwan, kraaide Guo op zijn mediakanalen voor de VS om militair geweld te gebruiken ter ondersteuning van het afgescheiden Chinese grondgebied.
Denk er over na. Als het Amerikaanse establishment op de een of andere manier enig principe had over recht en orde en respect voor democratie, zouden Trump en Bannon en andere coupplegers in de gevangenis zitten en lange straffen uitzitten. Guo zou ofwel in de gevangenis zitten als een buitenlandse staatsvijand of hij zou zijn uitgeleverd aan China om vervolgd te worden voor zijn vele vermeende misdaden.
Er komt geen dreigende “burgeroorlog” naar de Verenigde Staten tussen Republikeinen en Democraten. Er is maar één oorlog die al jaren aan de gang is: klassenstrijd. En de bijbehorende oorlogen over de hele wereld tegen aangewezen vijanden. De Amerikaanse oligarchie zou graag de hersenschim van een burgeroorlog tussen partijen creëren, omdat het de meerderheid van de werkende mensen afleidt van het identificeren en richten van hun minachting naar waar het er echt toe doet: het kapitalistische systeem.
Deze analyse is van toepassing op Europa en veel van zijn zogenaamde rechtse en linkse partijen
