Kinderen van prins Bernhard jr. zijn boos over poster dus we bellen even waarom?

De kinderen van prins Bernhard jr. zijn boos dat hun vader gepest wordt, nou niet zonder reden dachten wij want meneertje Bernard jr nooitgenoeg heeft gewoon schijt aan de mensen die in Amsterdam een huis zoeken.

De kinderen van prins Bernhard jr zijn boos dat hun vader gepest wordt. Een Amsterdamse kunstenaar die affiches maakte over de prins-met-bril werd eerst op Instagram aangevallen door de jongste zoon van Bernhard. Yuri Veerman maakte een affiche waarop de prins staat met de tekst ‘Nu in Amsterdam: de Prins met 349 huizen’, staat erop. ‘Geen sprookje.’  De 11-jarige zoon van Bernhard onder een post: „Het is wel een sprookje sukkel.” Veerman: „Later op de avond belde hij me op. Hij zei dat ik leugens verspreidde en vroeg hoe ik me zou voelen als ze mijn hoofd op een poster zetten?”

Zijn oudere broer mengt zich ook in de discussie – een stuk genuanceerder. De reden dat zijn vader „met een paar vrienden” appartementen bezit in Amsterdam, „is dat hij geen pension (sic) heeft omdat hij eigen baas is”, zo schrijft hij op Instagram.

Wij waren benieuwd hoeveel panden Prins nooitgenoeg nu heeft en wat ie vind van de poster:

Trrring…!
– Oranje Nassau van Vollenhoven.
– Spreek ik met prins Bernhard?
– Jazeker en u bent?
– Met de redactie van Indignatie,nl.
– Klinkt bekend, en…?
– Nou Koninklijke Hoogheid gefeliciteerd hè, bijna de 350 gepasseerd.
– Yep, 349! En ze zijn allemaal van mij, van mij!!
– Wat hoor ik daar voor muziek op de achtergrond?
– Ja, enig dat u het vraagt. Dat is ons beleggerslied. Even harder zetten? Dan zing ik mee. Het melodietje is gejat maar dat is de macht der gewoonte.

Als de lente komt, dan kopen wij, huizen in Amsterdam
Met ons zwarte geld, beleggen wij, in huizen in Amsterdam
Als de rente daalt, dan graaien wij, huizen in Amsterdam
Leggen starters in de luren
Kunnen strakjes bij ons huren
Wie het niet betalen kan
Krijgt geen huis meer, in Amsterdam

En ook nog even deze, luistert u nog?

Geef mij maar Amsterdam
Dat is bijna altijd prijs
Geef mij maar Amsterdam
beleggersparadijs
Geef mij in Amsterdam
Die flats met gallerij
Ik heb nog ’n paar miljoen
En wat moet je daarmee doen
Geef mij maar Amsterdam…

– U bent nogal euforisch.
– Ja natuurlijk, je bent dan wel prins, maar evenzogoed is het lekker eten, toch?
– Maar is dat wel eerlijk?
– Hoezo?
– Nou, al die starters op de woningmarkt kunnen nu in Amsterdam…
– Ja, ja, dat gezeur ken ik. Dan gaan ze toch in Purmerend of Lutjebroek een krotje kopen. Die mensen, dat zijn losers meneer, die horen ook niet thuis in Amsterdam. Mijn Amsterdam mag ik wel bijna zeggen. Ja toch?
– Maar hoe gaat dat dan?
– Kijk, als zo’n stelletje met veel moeite twee en een halve ton kan ophoesten voor een twee kamer etageflatje in Betondorp, totaal pakweg 50 vierkante meter, toilet in de douche, dan bied ik drie en dan druipen ze af. Zaken zijn zaken.
– Maar dat is…
– Inderdaad, dat is heerlijk. En dan splits ik zo’n dingetje in twee of drie wooneenheden en dan loop ik daar weer op binnen. Het is zo simpel, Geld maakt geld dat weet u toch?
– Maar nu is het toch wel genoeg?
– Genoeg? Het is nooit genoeg! Maar ik ga u hangen want ik heb zo een bezichtigingetje
met een makelaarsvrindje, helft van een vrijstaand dubbel, pandje 350… olé!
– Maar Konklijke H…
– Tuut…Tuut…

We wilden nog even vragen hij of de poster die overal in Amsterdam wordt geplakt wel mooi vindt en waarom zijn snotneuzen van kinderen wel begrijpen dat er vele studenten en bewoners in de stad een plek zoeken om te wonen, maar zover kwamen we niet.