De opkomst van de Amerikaanse Gestapo

” Adolf Hitler leeft en leeft in de Verenigde Staten , en hij komt snel aan de macht.” – Paul Craig Roberts, voormalig adjunct-secretaris van de Schatkist, over het gevaar dat de FBI vormt voor onze burgerlijke vrijheden

Ondanks het met de vinger wijzen en de verontwaardiging van degenen die toekijken hoe de regering de rechtsstaat bij elke beurt afwijst, is het niet de vraag of Donald Trump de nieuwe Adolf Hitler is, maar of de Amerikaanse politiestaat het nieuwe Derde Rijk is.

Voor degenen die het huidige en vroegere politieke landschap kunnen zien zonder partijdige oogkleppen, zijn de waarschuwingssignalen onmiskenbaar: de liefdesaffaire van de Deep State met totalitarisme begon lang geleden.

De Amerikaanse regering bewonderde het naziregime zozeer dat het na de Tweede Wereldoorlog in het geheim Hitlers medewerkers rekruteerde, zijn protocollen aannam, zijn denkwijze over recht en orde omarmde, zijn tactieken stapsgewijs implementeerde en de basis begon te leggen voor de opkomst van het vierde rijk.

Klinkt vergezocht? Lees verder. Het is allemaal gedocumenteerd.

Zoals historicus Robert Gellately vertelt : “Na vijf jaar Hitlers dictatuur had de nazi-politie het keurmerk van de FBI gewonnen .” De nazi-politiestaat werd aanvankelijk zo bewonderd om zijn efficiëntie en orde door de wereldmachten van de dag dat J. Edgar Hoover, toenmalig hoofd van de FBI, eigenlijk een van zijn rechterhandjes, Edmund Patrick Coffey, naar Berlijn stuurde in Januari 1938 op uitnodiging van de Duitse geheime politie – de Gestapo.

De FBI was zo onder de indruk van het nazi-regime dat volgens de New York Times , in de decennia na de Tweede Wereldoorlog, de FBI, samen met andere overheidsinstanties, agressief ten minste duizend nazi’s rekruteerde , waaronder enkele van Hitlers hoogste handlangers.

Alles bij elkaar kregen duizenden nazi-medewerkers – waaronder onder meer het hoofd van een nazi-concentratiekamp – geheime visa en werden ze via Project Paperclip naar Amerika gebracht. Vervolgens werden ze ingehuurd als spionnen en informanten en vervolgens gecamoufleerd om ervoor te zorgen dat hun ware identiteit en banden met Hitlers holocaustmachine onbekend zouden blijven. Al die tijd, duizenden Joodse vluchtelingen werden geweigerd visum naar de Verenigde Staten op grond van het feit dat het zou kunnen bedreigen nationale veiligheid.

Nog erger: de Amerikaanse belastingbetalers betalen sindsdien om deze ex-nazi’s op de loonlijst van de Amerikaanse regering te houden . En op echte Gestapo-manier werd iedereen die het aandurfde om op de illegale nazi-banden van de FBI te fluiten, bespioneerd , geïntimideerd, lastiggevallen en bestempeld als een bedreiging voor de nationale veiligheid.

Alsof de geheime, door de belastingbetaler gefinancierde tewerkstelling van nazi’s na de Tweede Wereldoorlog niet erg genoeg was, hebben Amerikaanse overheidsinstanties – de FBI, CIA en het leger – veel van de verfijnde politietactieken van de nazi’s volledig omarmd en hebben ze ze herhaaldelijk tegen Amerikaanse burgers.

Inderdaad, met elke dag die voorbijgaat, leent de Amerikaanse regering nog een ander blad uit het playbook van nazi-Duitsland: de geheime politie . Geheime rechtbanken. Geheime overheidsinstanties. Toezicht. Censuur. Intimidatie. Intimidatie. Martelen. Brutaliteit. Wijdverbreide corruptie. Beknelling. Indoctrinatie. Onbepaalde detentie.

Dit zijn geen tactieken die worden gebruikt door constitutionele republieken, waar de rechtsstaat en de rechten van de burgers de boventoon voeren. Het zijn eerder de kenmerken van autoritaire regimes, waar de enige wet die telt, komt in de vorm van hardhandige, eenzijdige dictaten van een opperste heerser die een geheime politie gebruikt om de bevolking te controleren.

Dat gevaar wordt nu gevormd door de FBI, wiens lijst met wasgoed van misdaden tegen het Amerikaanse volk bewaking, desinformatie, chantage, beknelling, intimidatietactieken, intimidatie en indoctrinatie, overheidsbereik, misbruik, wangedrag, overtredingen, criminele activiteiten en het schaden van privé-activiteiten omvat. eigendom, en dat is gewoon gebaseerd op wat we weten.

Of de FBI undercoveragenten plant in kerken, synagogen en moskeeën; valse noodbrieven uitgeven om toegang te krijgen tot de telefoongegevens van Amerikanen; met behulp van intimidatie tactiek om te zwijgen Amerikanen die kritisch staan tegenover de regering; middelbare scholieren rekruteren om medestudenten te bespioneren en te melden die tekenen van toekomstige terroristen zijn; of beïnvloedbare personen te overtuigen om terreurdaden uit te zetten en ze vervolgens in de val te laten lopen , is de algemene indruk van de geheime politie van de natie die van een goedgeklede misdadiger, die zijn spieren buigt en het vuile werk van de baas doet om te zorgen voor naleving en het potentieel in de gaten houdt dissidenten, en het straffen van degenen die de status quo durven aan te vechten.

Welke minimale beperkingen in eerste instantie de surveillanceactiviteiten van de FBI binnen de grenzen van de wet hielden, zijn na 9/11 vrijwel verdwenen. Sindsdien is de FBI omgevormd tot een gigantische federale politie- en bewakingsdienst die grotendeels als een macht op zichzelf opereert, buiten het bereik van gevestigde wetten, gerechtelijke uitspraken en wetgevende mandaten.

Beschouw de verreikende bevoegdheden van de FBI om te bewaken, vast te houden, te ondervragen, te onderzoeken, te vervolgen, te straffen, te politiëren en in het algemeen als een wet voor zichzelf op te treden – net als hun nazi-neven , de Gestapo – en probeer vervolgens jezelf ervan te overtuigen dat de Verenigde Staten nog steeds een constitutionele republiek.

Net als de Gestapo beschikt de FBI over enorme middelen, uitgebreide onderzoeksbevoegdheden en een grote discretie om te bepalen wie een vijand van de staat is .

Tegenwoordig heeft de FBI meer dan 35.000 personen in dienst en heeft meer dan 56 veldkantoren in grote steden in de Verenigde Staten, evenals 400 ingezeten agentschappen in kleinere steden en meer dan 50 internationale kantoren. Naast hun ‘datacampus’, die meer dan 96 miljoen sets vingerafdrukken huisvest uit de Verenigde Staten en elders, heeft de FBI ook een uitgebreide opslagplaats opgebouwd met ‘profielen van tienduizenden Amerikanen en legale inwoners die niet worden beschuldigd’ van elke misdaad. Wat ze hebben gedaan, lijkt verdacht te zijn tegenover een stadssheriff, een verkeersagent of zelfs een buurman . De ontluikende databases van de FBI over Amerikanen worden niet alleen toegevoegd aan en gebruikt door lokale politiediensten, maar worden ook beschikbaar gesteld aan werkgevers voor realtime achtergrondcontroles .

Dit alles wordt mogelijk gemaakt door de bijna onbeperkte middelen van de dienst (het minimale budget alleen in het fiscale jaar 2015 was $ 8,3 miljard ), het enorme arsenaal aan technologie van de regering, de onderlinge verbondenheid van de inlichtingendiensten van de overheid en het delen van informatie via fusiecentra – gegevensverzamelingsinformatie agentschappen verspreid over het hele land die voortdurend de communicatie volgen (inclusief die van Amerikaanse burgers), van internetactiviteiten en zoekopdrachten op het web tot sms-berichten, telefoontjes en e-mails.

Net zoals de Gestapo post en telefoontjes bespioneerde , hebben FBI-agenten carte blanche toegang tot de meest persoonlijke informatie van de burgerij.

De FBI werkt via het US Post Office en heeft toegang tot elk poststuk dat door het postsysteem gaat : meer dan 160 miljard stuks worden jaarlijks gescand en geregistreerd. Bovendien stelt de National Security Letters van het agentschap , een van de vele ongeoorloofde bevoegdheden die zijn toegestaan ​​door de Amerikaanse Patriot Act, de FBI in het geheim te eisen dat banken, telefoonmaatschappijen en andere bedrijven hen klantinformatie verstrekken en deze eisen niet aan de klant bekendmaken. Uit een interne audit van het bureau bleek dat de FBI-praktijk om jaarlijks tienduizenden NSL’s uit te geven voor gevoelige informatie zoals telefoon- en financiële dossiers, vaak in niet-noodgevallen, bol staat van wijdverbreide constitutionele schendingen .

Net als de geavanceerde bewakingsprogramma’s van de Gestapo, kunnen de spionagemogelijkheden van de FBI zich verdiepen in de meest intieme details van de Amerikanen (en de lokale politie ook toestaan ​​dit te doen).

Naast technologie (die wordt gedeeld met politiediensten) waarmee ze kunnen meeluisteren met telefoontjes, e-mails en sms-berichten kunnen lezen en webactiviteiten kunnen volgen, beschikt de bewaking van de FBI over een invasieve verzameling spionagetools, variërend van Stingray-apparaten die kunnen volgen de locatie van mobiele telefoons bij Triggerfish-apparaten waarmee agenten telefoongesprekken kunnen afluisteren. In één geval slaagde de FBI erin om een draadloze internetkaart van een “verdachte” op afstand te herprogrammeren, zodat deze “realtime locatiegegevens van de mobiele site naar Verizon zou sturen, die de gegevens naar de FBI zou doorsturen.” Wetshandhavingsinstanties gebruiken ook software voor het volgen van sociale media om Facebook-, Twitter- en Instagram-berichten te volgen. Bovendien regeert de geheime FBI ookagenten toestaan ​​journalisten te bespioneren zonder aanzienlijk gerechtelijk toezicht.

Net zoals het vermogen van de Gestapo om te profileren op basis van ras en religie, en het aannemen van schuld door associatie , stelt de FBI-aanpak van pre-misdaad het in staat om Amerikanen te profileren op basis van een breed scala aan kenmerken, waaronder ras en religie.

De biometrische database van de dienst is uitgegroeid tot enorme proporties, de grootste ter wereld, die alles omvat, van vingerafdrukken, handpalm-, gezichts- en irisscans tot DNA , en wordt in toenemende mate gedeeld tussen federale, staats- en lokale wetshandhavingsinstanties in een poging om potentieel aan te pakken criminelen lang voordat ze ooit een misdaad hebben gepleegd. Dit is wat bekend staat als pre-crime. Toch zijn het niet alleen uw acties die u in moeilijkheden zullen brengen. In veel gevallen is het ook wie u kent – zelfs minimaal – en waar uw sympathie ligt, die u op een bewakingslijst van de overheid zou kunnen zetten. Bovendien, zo meldt de Intercept Ondanks het verbod op profilering, claimt het bureau “een aanzienlijke speelruimte om ras, etniciteit, nationaliteit en religie te gebruiken om te beslissen welke mensen en gemeenschappen ze moeten onderzoeken.”

Net zoals de macht van de Gestapo om iedereen een vijand van de staat te maken, heeft de FBI de macht om iedereen een binnenlandse terrorist te noemen.

Als onderdeel van de zogenaamde voortdurende oorlog tegen het terrorisme van de regering, is de de facto geheime politiemacht van de natie begonnen de termen “antiregering”, “extremistisch” en “terrorist” door elkaar te gebruiken . Bovendien blijft de regering haar groeiende lijst met kenmerken toevoegen die kunnen worden gebruikt om een ​​individu (vooral iedereen die het niet eens is met de regering) te identificeren als een potentiële binnenlandse terrorist. U zou bijvoorbeeld een binnenlandse terrorist kunnen zijn in de ogen van de FBI (en haar netwerk van verklikkers) als u:

• libertarische filosofieën uit te drukken (verklaringen, bumperstickers)
• op het tweede amendement gerichte opvattingen vertonen (NRA of lidmaatschap van de wapenclub)
• lees overlevingsliteratuur, waaronder apocalyptische fictieve boeken
• tekenen van zelfvoorziening vertonen (voedselvoorraad, munitie, handgereedschap, medische benodigdheden)
• vrees voor een economische ineenstorting
• koop goud en ruilartikelen
• onderschrijven religieuze opvattingen over het boek Openbaring
• stem vreest voor Big Brother of grote regering
• uiteenzetten over grondwettelijke rechten en burgerlijke vrijheden
• geloof in een samenzwering van de Nieuwe Wereldorde

Net als de Gestapo geïnfiltreerde gemeenschappen om de Duitse staatsburgers te bespioneren, infiltreert de FBI routinematig politieke en religieuze groeperingen, evenals bedrijven.

Zoals Cora Currier voor The Intercept schrijft : “Door gebruik te maken van mazen in de wet die al jaren geheim worden gehouden, kan de FBI onder bepaalde omstandigheden haar eigen regels omzeilen om undercoveragenten of informanten naar politieke en religieuze organisaties te sturen, maar ook naar scholen, clubs en bedrijven … ‘De FBI heeft zelfs Geek Squad-technici bij Best Buy betaald om de computers van klanten zonder een bevelschrift te bespioneren .

Net zoals de Gestapo de Duitse politiediensten verenigde en militariseerde tot een nationale politiemacht, zijn de Amerikaanse politiediensten grotendeels gefederaliseerd en veranderd in een nationale politiemacht.

Naast overheidsprogramma’s die de politie van de natie voorzien van militaire uitrusting en training, heeft de FBI ook een Nationale Academie die elk jaar duizenden politiechefs opleidt en hen indoctrineert tot een mentaliteit van de dienst die pleit voor het gebruik van bewakingstechnologie en het delen van informatie tussen lokale, staats-, federale en internationale instanties.

Net zoals de geheime dossiers van de Gestapo over politieke leiders werden gebruikt om te intimideren en te dwingen, zijn de dossiers van de FBI over iedereen die verdacht wordt van het ‘anti-regeringsgevoel’ op dezelfde manier misbruikt.

Zoals talloze documenten duidelijk maken, heeft de FBI er geen enkele moeite mee om haar uitgebreide bevoegdheden te gebruiken om politici te chanteren, beroemdheden en hooggeplaatste regeringsfunctionarissen te bespioneren , en dissidenten van alle niveaus te intimideren en te proberen in diskrediet te brengen . Zo volgde de FBI bijvoorbeeld niet alleen Martin Luther King Jr. en luisterde hij zijn telefoons en hotelkamers af, maar agenten stuurden hem ook anonieme brieven waarin ze hem aanspoorden zelfmoord te plegen en drukten een universiteit in Massachusetts ertoe King te laten vallen als de eerste spreker.

Net zoals de Gestapo beknellingsoperaties heeft uitgevoerd, is de FBI een meester geworden in de kunst van beknelling.

In de nasleep van de terroristische aanslagen van 9/11 heeft de FBI zich niet alleen gericht op kwetsbare individuen, maar ze ook verleid of gechanteerd tot nep-terreurpercelen, terwijl ze hen feitelijk heeft uitgerust met de organisatie, het geld, de wapens en de motivatie om de complotten uit te voeren – beknelling – en ze vervolgens gevangen zetten of deporteren voor hun zogenaamde terroristische samenzwering. Dit is wat de FBI omschrijft als ‘ voorovergebogen – preventieve – vervolgingen’ . Naast het creëren van bepaalde misdaden om ze vervolgens ‘op te lossen’, geeft de FBI ook bepaalde informanten toestemming om de wet te overtreden , ‘inclusief alles van het kopen en verkopen van illegale drugs tot het omkopen van overheidsfunctionarissen en het beramen van overvallen’, in ruil voor hun medewerking op andere fronten. USA Todayschat dat agenten criminelen gemachtigd hebben tot wel 15 misdaden per dag . Sommige van deze informanten krijgen astronomische bedragen uitbetaald : een bijzonder onsmakelijke kerel, die later werd gearresteerd omdat hij probeerde een politieagent over te halen, kreeg in feite $ 85.000 betaald voor zijn hulp om de val te lokken voor een beknellingsprogramma.

Wanneer en als er ooit een ware geschiedenis van de FBI wordt geschreven, zal deze niet alleen de opkomst van de Amerikaanse politiestaat volgen, maar ook de achteruitgang van de vrijheid in Amerika in kaart brengen, op ongeveer dezelfde manier waarop de empowerment van de Duitse geheime politie werd gevolgd met de opkomst van het naziregime.

Hoe werd de Gestapo de schrik van het Derde Rijk?

Het deed dit door een geavanceerd bewakings- en rechtshandhavingssysteem te creëren dat voor zijn succes afhankelijk was van de medewerking van het leger, de politie, de inlichtingengemeenschap, buurtwaakhonden, overheidsmedewerkers voor het postkantoor en de spoorwegen, gewone ambtenaren en een natie van snitches geneigd om ” geruchten, afwijkend gedrag, of zelfs maar losse praat ” te melden .

Met andere woorden, gewone burgers die met overheidsfunctionarissen werkten, hielpen bij het creëren van het monster dat nazi-Duitsland werd. Barry Ewen schrijft voor de New York Times en schildert een bijzonder huiveringwekkend portret van hoe een hele natie medeplichtig wordt aan haar eigen ondergang door de andere kant op te kijken:

In wat misschien wel zijn meest provocerende verklaring is, zegt [auteur Eric A.] Johnson dat ” de meeste Duitsers zich misschien pas laat in de oorlog hebben gerealiseerd, of nooit, dat ze in een verachtelijke dictatuur leefden . ” om niet te zeggen dat ze niet op de hoogte waren van de Holocaust; Johnson laat zien dat miljoenen Duitsers op zijn minst een deel van de waarheid moeten hebben geweten. Maar, concludeert hij, ” er werd een stilzwijgend Faustiaans akkoord gesloten tussen het regime en de burgerij. ” De regering keek de andere kant op toen er kleine misdaden werden gepleegd. Gewone Duitsers keken de andere kant op toen Joden werden opgepakt en vermoord; ze veroorzaakten een van de grootste misdaden van de 20e eeuw, niet door actieve samenwerking, maar door passiviteit, ontkenning en onverschilligheid.

Net als het Duitse volk zijn ‘wij, het volk’ passief, gepolariseerd, goedgelovig, gemakkelijk te manipuleren en ontbreekt het aan kritisch denkvermogen. Afgeleid door amusementsvoorstellingen, politiek en schermapparatuur, zijn ook wij medeplichtige, stille partners bij het creëren van een politiestaat die lijkt op de terreur die door vroegere regimes werd uitgeoefend.

Als de regering had geprobeerd zo’n stand van zaken plotseling door onze strot te rammen, had ze misschien een opstand in handen.

In plaats daarvan heeft het Amerikaanse volk de behandeling met kokende kikkers gekregen, ondergedompeld in water dat langzaam maar zeker geleidelijk wordt opgewarmd – zodat ze niet merken dat ze worden opgesloten, gekookt en gedood.

“Wij de mensen” zijn nu in heet water.

De grondwet maakt geen schijn van kans tegen een gefederaliseerd, geglobaliseerd permanent leger van handlangers van de regering, beschermd door wetgevende, gerechtelijke en uitvoerende afdelingen die allemaal aan dezelfde kant staan, ongeacht de politieke opvattingen die ze onderschrijven: het volstaat om te zeggen dat ze dat zijn niet aan onze kant of de kant van vrijheid.

Van Clinton tot Bush, dan Obama en nu Trump, het is alsof we gevangen zitten in een tijdlus, gedwongen om steeds opnieuw hetzelfde te beleven: dezelfde aanvallen op onze vrijheden, dezelfde minachting voor de regel van de wet, dezelfde dienstbaarheid aan de Deep State en dezelfde corrupte, zelfzuchtige regering die alleen bestaat om de macht te vergaren, haar aandeelhouders te verrijken en haar voortdurende overheersing te verzekeren.

Kan het vierde rijk hier plaatsvinden?

Zoals ik in mijn boek Battlefield America: The War on the American People opmerk , gebeurt het al onder onze neus.