De activiteit van censuur en manipulatie van informatie door sociale media belemmert het zoeken naar historische waarheid. Vooral de hedendaagse geschiedenis aangezien deze, nog niet fysiek geschreven op het papier van boeken, die lang blijven bestaan, echter meteen al op blogs, nieuws en vertegenwoordigd wordt door video’s.
Dit probleem belemmert vandaag al en zal de historische reconstructie van onze tijd door historici van de toekomst nog meer belemmeren. Als er een toekomst zal zijn… Het is een feit dat onder andere Google, Facebook, Wikipedia en Youtube platforms zijn die zeer actief zijn in deze activiteit van censuur en informatiemanipulatie en het nep herschrijven van de geschiedenis.
Altijd in de zin van het mainstream verhaal dat de Masters of Speech wilden. Velen realiseren zich dit niet, vooral omdat weglatingen onmogelijk te ontdekken zijn voor degenen die de weggelaten feiten niet al kennen.
En wie op zoek is naar feiten die er later misschien uit voortvloeien, wordt soms weggelaten of veranderd, opnieuw gemanipuleerd en dit alles wordt ontdekt juist door zijn verdere en persoonlijke verdieping.
Ik ontdekte dit fenomeen bijvoorbeeld jaren geleden terwijl ik mijn eigen onderzoek deed naar Irredentisme vanuit Italië. Ik wist dat bepaalde gebieden tot het einde van de Tweede Wereldoorlog aan Duitsland hadden toebehoord en dat ze later waren verdeeld tussen onder meer Polen en Rusland.
Tot mijn grote verbazing heeft Wikipedia ook veel onbeduidende feiten uit de oude geschiedenis, maar ook uit de hedendaagse na 1945 over deze gebieden gerapporteerd, maar ongelooflijk Wikipedia heeft de geschiedenis van deze delen van Duitsland volledig weggelaten, uiteindelijk het Derde Rijk genoemd, maar sinds veel vroeger, van rond de achttiende eeuw tot 1945!
En zeg dat Wikipedia ondertussen ook belachelijke feiten over Duitsland van vroeger of later vermeldde!
Maar er zijn ook andere subtielere en moeilijker te ontdekken vormen van censuur en manipulatie van informatie die door sociale media worden toegepast. en deze worden niet vertegenwoordigd door de totale en absolute verwijdering van een bepaald type informatie (dat ongemakkelijk moet zijn voor het reguliere verhaal), maar gewoon door het verwijderen van de belangrijkste en meest significante ongemakkelijke informatie. Dit volgens een strategie voor minimalisering van de schade.
Deze zeer belangrijke en universele preambule die het onderwerp van een stuk op zichzelf en op zichzelf had kunnen zijn en die daarom waarschijnlijk in het geval van een probleem zou zijn gebruikt, wordt in het onderhavige geval noodzakelijkerwijs gemeld om de lezer te anticiperen het feit dat het controleren van de historische feiten die ik ga blootleggen, misschien minder eenvoudig blijkt te zijn dan je zou verwachten.
Een recensie ervan door de lezer hoop ik in ieder geval.
Vanaf het moment dat, als gevolg van het vermeende bloedbad van Bucha, het onofficiële proces tegen Poetin werd geopend, althans in de reguliere media die zijn afgestemd op het officiële verhaal van de VS en het VK, wil ik mezelf toestaan, als ik kan, enkele feiten. Of beter open je geest voor wat twijfels.
De eerste is dat moet worden bewezen dat die doden daar zijn gedood en niet elders.
De tweede is wie ze heeft vermoord, dat hoeven niet per se de Russen te zijn.
Trouwens, in Oekraïne, misschien zoals in alle landen in oorlog, is er geen vrijheid van meningsuiting en vrije informatie, maar propaganda, informatie controle en toezichthoudende staat zijn boven alles.
En we mogen nooit vergeten dat in de oorlog in Oekraïne tegen de strijdkrachten van twee landen (twee of drie? VS inbegrepen, of niet?) een burgeroorlog wordt overlapt met niet-ingelijste milities, zelfs tegen dissidente Russischtalige burgers.
Ik geloof ook dat de zogenaamde burgerslachtoffers mogelijk Russische krijgsgevangenen of hun bondgenoten zijn.
ezien het gebrek aan respect voor de Geneefse Conventies in recente oorlogen. En dit is een ander serieus probleem.
Ik weet niet waarom (of liever, ik weet het, denk ik, maar ik wil het je niet vertellen, want ik wil niet worden afgeslacht, althans voorlopig door de stompe verdedigers altijd en hoe dan ook van de officiële waarheid) oorlogsmisdaden begaan door het Amerikaanse leger na de Tweede Wereldoorlog zijn altijd ongedeerd gebleven.
Ik noem er maar een paar om je niet te vervelen en je te veel tijd te laten verliezen. Maar controleer ze alstublieft online wat ze waren en of ik ze misschien heb uitgevonden of niet.
Dat is de reden waarom ik ze niet beschrijf, maar ik geef er de voorkeur aan ze gewoon te noemen. En onthoud alsjeblieft dat ik niet de slachtoffers rapporteer van reguliere gevechten, gevochten met eer, maar alleen de belangrijkste voorbeelden van uitzonderingen daarop.
Hiroshima en Nagasaki A-bommen,
Mijn Lai-bloedbad ten tijde van de Vietnamoorlog,
Mazar I Sharif in de oorlog in Afghanistan,
Highway of Death en een naamloze: https://www.theguardian.com/world/2003/feb/14/iraq.features111 in oorlogen in Irak.
Falluja, Hidden Massacre (witte fosfor of misschien zelfs neutronenbom?) Star Wars in Irak.
Wat was de resolutie van het Internationaal Strafhof over die misdaden?
Terwijl oorlogsmisdaden begaan door andere legers namelijk geen bondgenoten en betere vijanden van de VS altijd zwaar werden vervolgd.