Indignatie redactie 
Durov
Durov Nu de door de VS geleide NAVO-oorlog in Oekraïne tegen Rusland een rampzalige nederlaag heeft geleden, moet de westerse elite alle kritische media de mond snoeren.
Absurde beschuldigingen van medeplichtigheid aan misdaden door Durov zijn een dekmantel voor het beperken van de vrijheid van meningsuiting en informatie die kritisch is over westerse regimes. Zo simpel en tiranniek is het.
Telegram-eigenaar Pavel Durov kan jarenlang in Frankrijk worden vastgehouden terwijl er een onderzoek wordt uitgevoerd. Als hij schuldig wordt bevonden, riskeert hij 10 jaar cel. Er zijn sinistere echo’s van de vervolging van Julian Assange in deze zaak.
De oprichter en eigenaar van Telegram, Pavel Durov (39), werd op 24 augustus gearresteerd door Franse politieagenten toen hij uit zijn privéjet stapte die was geland op de luchthaven Le Bourget, ten noorden van Parijs. Hij was vanuit Azerbeidzjan gevlogen.
Na vier dagen in hechtenis werd Durov woensdag vrijgelaten op voorwaarde dat hij een borgsom van € 5 miljoen zou betalen en Frankrijk niet zou verlaten voor de duur van een cybercrimeonderzoek. Durov woont in Dubai, waar hij de Emirati nationaliteit heeft, naast de Russische en Franse nationaliteit.
De Franse autoriteiten beschuldigen hem van medeplichtigheid aan misdaden, variërend van het beheren van een sociaal platform dat criminele organisaties toestaat drugshandel te bedrijven en het verspreiden van kinderporno. Hij wordt ook beschuldigd van het niet meewerken met de wetshandhaving om criminele netwerken in te dammen. Zijn verdediging ontkent alle aanklachten en stelt dat Telegram zich aan alle Europese regelgeving met betrekking tot digitale media heeft gehouden.
De hele affaire ruikt naar drama en een draconische repressie door de Franse autoriteiten om de vrijheid van meningsuiting en onafhankelijke media te intimideren. De vermeende misdaden zijn ontworpen om het grote publiek Durov en zijn rechten op een eerlijk proces te laten verwerpen.
Verdacht genoeg heeft de Franse president Emmanuel Macron zich de afgelopen week twee keer in het openbaar uitgesproken en beweerd dat hij geen voorkennis had van de arrestatie van Pavel en dat hij niets met zijn arrestatie te maken had. Macron ging verder met het uitroepen van Frankrijk als een land dat voorstander is van vrije meningsuiting en een onafhankelijke rechterlijke macht.
Macrons haast om afstand te nemen klinkt als een alibi. Volgens Franse media vertelde Durov de arresterende agenten dat hij op weg was om Macron te ontmoeten voor het diner. Het lijkt vreemd dat de eigenaar van Telegram het risico nam om naar Parijs te vliegen, ook al wist hij dat Franse rechercheurs het sociale netwerkplatform onderzochten als voorwendsel om hem onder druk te zetten.
Heeft Macron de in Rusland geboren ondernemer in de val gelokt door hem persoonlijk te verzekeren dat hij vrij zou zijn om te reizen? Het lijkt erop dat het arrestatiebevel in allerijl is opgesteld nadat de privéjet het Franse luchtruim was binnengekomen. Opnieuw, het ruikt allemaal naar een valstrik.
Er wordt gemeld dat Macron en Durov elkaar eerder hebben ontmoet. De Franse leider heeft de ondernemer onder druk gezet om zijn Telegram-basis van Dubai naar Frankrijk te verplaatsen. Het verlenen van een Frans paspoort in 2021 zou onderdeel zijn van de verleiding. Het is bekend dat Macron Frankrijk opnieuw probeert uit te vinden als een hightech global hub.
De aanklachten tegen Durov zijn niet alleen draconisch, maar ook absurd. Het idee om de eigenaar van een sociaal netwerkplatform verantwoordelijk te houden voor of medeplichtig te zijn aan de inhoud van het netwerk is absurd.
Waarom arresteren we de eigenaren van telefoonmaatschappijen niet op basis van dezelfde logica? Het is belachelijk en duidt op een verborgen motief.
Telegram werd in 2013-2014 opgericht door Durov (en zijn oudere broer). Hij verliet Rusland in 2014 omdat hij weigerde te voldoen aan de Russische autoriteiten om toegang te verlenen tot de privacy van gebruikers. In de loop der jaren is Telegram wereldwijd uitgegroeid tot een van de belangrijkste berichten-apps met bijna een miljard maandelijkse gebruikers. Het heeft een reputatie opgebouwd voor veilige communicatie en felle onafhankelijkheid van overheden.
Pavel vertelde de Amerikaanse journalist Tucker Carlson eerder dit jaar in een interview dat hij regelmatig door de Amerikaanse autoriteiten wordt lastiggevallen om de encryptiesleutels van Telegram af te geven, wat hij tot nu toe heeft geweigerd.
Daarentegen is bekend dat concurrerende apps uit het Westen, zoals WhatsApp en door het Westen gecontroleerde internetbedrijven, hebben toegegeven aan de druk van de Amerikaanse en Europese autoriteiten om ‘achterdeurtoegang’ toe te staan tot zogenaamd privécommunicatie tussen individuen en groepen.
Dat gezegd hebbende, is de inhoud van deze westerse apps echter ook besmet met criminele netwerken en afschuwelijk smerig materiaal. Waarom zouden Mark Zuckerberg of Elon Musk niet als volgende gearresteerd moeten worden op soortgelijke beschuldigingen als die tegen Pavel Durov?
Het verschil is dat Telegram heeft geweigerd om te voldoen aan de westerse staatsinlichtingendiensten, zoals het eerder wel deed met Russische tegenhangers. Er kan worden gesteld dat de eigenaar van Telegram een “free speech absolutist” is.
Veel belangrijker dan het marginale criminele gebruik van Telegram (waar alle apps vatbaar voor zijn), is het overheersende gebruik van het platform voor het verspreiden van onafhankelijk nieuws en analyses.
Telegram heeft een benijdenswaardige reputatie verworven voor zijn accurate informatie over de oorlog in Oekraïne. Talrijke onafhankelijke nieuwskanalen floreerden op Telegram om betrouwbare en kritische informatie over het conflict te brengen.
In tegenstelling tot westerse media en sociale netwerkplatforms die buigen voor westerse regeringen en NAVO-propaganda, heeft Telegram een veel beter geïnformeerde kijk op de oorlog mogelijk gemaakt die de westerse verhalen ontmaskert als een schijnvertoning. Verdediging van de Oekraïense democratie? Meer als verdediging van een neonazistisch regime en verdediging van westerse oorlogseconomieën.
Feit is dat Telegram een wereldwijd belangrijk onafhankelijk medianetwerk is geworden dat niet wordt gecontroleerd door westerse regimes. Het is om deze reden dat het in het vizier staat van repressie, niet vanwege vermeende criminele activiteiten van de eigenaar. Die laatste reden is een zielig voorwendsel.
Nu de door de VS geleide NAVO-oorlog in Oekraïne tegen Rusland een rampzalige nederlaag heeft geleden, moet de westerse elite alle kritische media de mond snoeren.
Het is geen toeval dat we na de schandalige vervolging van Wikileaks-uitgever Julian Assange (vijf jaar in eenzame opsluiting in een Britse kerker) voor het onthullen van oorlogsmisdaden van de VS en de NAVO, nu een toename zien in gevallen van hardhandig optreden tegen vrije media. De Amerikaanse commentator Scott Ritter, die een gewaardeerde criticus is van de Amerikaanse proxy-oorlog in Oekraïne, kreeg onlangs een inval van de FBI in zijn huis.
Andere onafhankelijke journalisten zijn gearresteerd of lastiggevallen in Groot-Brittannië, Frankrijk, Duitsland en overal in Europa vanwege hun kritische standpunten over de oorlog in Oekraïne of de door het Westen gesteunde Israëlische genocide in Palestina. Westerse zogenaamde democratieën gebruiken steeds vaker fascistische aanvallen met kaplaarzen op onafhankelijke journalistiek en de vrijheid van gedachte.
De westerse elites en hun fascistische macht kunnen geen kritiek of afwijkende meningen verdragen die fataal zijn voor hun charade van autoriteit. Emmanuel Macron, met zijn pretenties van grootsheid en broze egoïsme, belichaamt de westerse elite.
Pavel Durov wacht op de uitkomst van een vaag en nevelig cybercrimeonderzoek dat jaren kan duren. Daarna kan hij nog eens 10 jaar gevangen worden gezet en enorme financiële boetes moeten betalen. Frankrijk, dat beweert de hoogste principes van vrije meningsuiting te handhaven, is zojuist afgedaald tot gijzeling van onschuldige mensen met het verachtelijke doel om de vrije meningsuiting en de onafhankelijkheid van denken te doden.
