Veel mensen vragen zich af waarom de kanselier de grenzen heeft geopend voor miljoenen moslims uit het Midden-Oosten en Noord-Afrika. Maar dit is slechts de voorhoede van een ontwikkeling die doelbewust wordt uitgevoerd.
Na de visumvrijheid voor de Balkan wil de EU in een volgende stap de visumplicht voor Turkije afschaffen. Ook de regeringen van de lidstaten zullen dit niet voorkomen. Omdat Angela Merkel de Turken heeft beloofd dat ze massa’s in de toekomst zonder problemen naar Duitsland kunnen hervestigen.
Veel Turken in Duitsland hopen momenteel dat hun familieleden en vrienden uit Turkije binnenkort niet langer een visum hoeven aan te vragen wanneer ze vanaf 2017 bezoeken. Een reden voor optimisme vijf jaar geleden was een uitspraak van het Europese Hof van Justitie (HvJ) in Luxemburg, volgens welke vrachtwagenchauffeurs uit Turkije geen visum meer nodig hebben bij het binnenkomen als dienstverlener. Ondertussen hadden juridische experts verklaard dat de zogenaamde Soysal-uitspraak op zijn beurt bepaalt dat ontvangers van diensten zonder een visum ook mogen binnenkomen – iedereen die naar de kapper gaat of iets koopt tijdens zijn bezoek aan Duitsland.
In de associatieovereenkomst tussen Turkije en de Europese Economische Gemeenschap (nu de EU) is in 1963 een vrijheid van dienstverrichting vastgelegd. In 1970 werd een aanvullend protocol toegevoegd, volgens welke beide partijen “geen nieuwe beperkingen op de vrijheid van vestiging en de vrijheid van dienstverrichting hadden”.
Toen deze “stand-still-clausule” werd opgesteld, hadden Turken geen visum nodig om Duitsland te bereiken. Pas in 1980 trokken de Bondsrepubliek en andere EG-staten het visumvrije regime voor Turken op, omdat het aantal asielzoekers uit het politiek gespannen land sterk toenam. Dit is – volgens de interpretatie van talloze experts – tot op heden niet rechtmatig.
Het is (na het arrest van het Europese Hof van Justitie) een pure kwestie van tijd totdat het visumvrije regime voor Turken landelijk wordt ingevoerd. Turkije dringt nu aan op een snelle opheffing van de visumplicht. “Er is geen reden om Turken het recht van toegang zonder visum te weigeren”, zei de Turkse minister van Buitenlandse Zaken Ahmet Davutoğlu in december 2009 in Brussel, wijzend op de weigering van de EU om toegangsvisa te verlenen aan burgers van Servië, Macedonië en Montenegro.
En de Turkse professor Harun Gümrükçü, van de Universiteit van Akdeniz, beveelt Turkse onderdanen die worden belemmerd door de visumplicht op hun reis naar Europese landen aan om hun wettelijke rechten te gebruiken om hun rechten te verdedigen. Hij eist: “Het weigeren van een visum voor Turken moet strafbaar zijn.”
Bijna elke maand begint Turkije nu de visumvrijstelling van de EU te eisen. De EU-uitbreidingscommissaris wil ook dat Turkije lid wordt van de EU. Duitstalige EU-burgers moeten het Bulgaarse nieuws echter al lezen om de details van dit nieuwe EU-project te krijgen. Het wordt in het geheim gepromoot samen met de asylindustrie – en houdt het geheim voor de EU-burgers.
In enquêtes heeft ongeveer 75 procent van de Duitsers zich uitgesproken tegen de toetreding van Turkije tot de EU. In 2009 presenteerde de Europese Commissie een onderzoek waarin 74 procent van de Duitsers zich uitsprak tegen de toetreding van Turkije tot de EU.
Anderzijds was slechts 21 procent voor deelname. In Oostenrijk verzet zelfs 80 procent zich tegen de toetreding van Turkije, met slechts 10 procent voor. Terwijl de ZDF een onderzoek deed naar de toetreding van Turkije tot de EU, sprak 89 procent tegen de toetreding van de Turken. De ZDF was ontsteld en haalde de resultaten van internet.
Het omgekeerde is waar in Turkije: ongeveer 90 procent van de Turken wil dat Turkije zo snel mogelijk lid wordt van de EU. Turkije dringt aan op macht in de Europese Unie. En daarom vroegen onderzoekers in Turkije de Turken wat ze eigenlijk van de inwoners van de Europese Unie vinden.
De resultaten zijn tot nu toe alleen in Turkije gepubliceerd – voor al die Europeanen die de Turken in de EU willen zien, zijn ze waarschijnlijk te schokkend: het Democratische Instituut Frekans – gefinancierd met fondsen van de Europese Unie – heeft 1 108 mensen in Turkije gevraagd naar hun verwachtingen en attitudes ten opzichte van de Europese Unie. De resultaten van het onderzoek zijn verbluffend: de Turken willen absoluut snel de Europese Unie binnenkomen en genieten van de volledige financiële voordelen van het lidmaatschap. Maar christenen, joden of zelfs atheïsten uit de Europese Unie willen de meerderheid van Turken niet als buren hebben. Maar ze verwerpen niet alleen christenen, joden of atheïsten als buren: zelfs als artsen, ambtenaren,
Alle anderen overschatten de niet-moslimbevolking tot meer dan 30 procent, of ze konden niet antwoorden. In 1914 was zelfs meer dan 30 procent van de bevolking van het huidige grondgebied van Turkije christelijk. Het huidige Turkije – veel mensen weten dat niet meer vandaag – was ooit een christelijk land. En tegen de tijd van de Eerste Wereldoorlog waren ongeveer een derde van de inwoners nog christenen. Daarna werden ze systematisch verdreven of uitgeroeid door de islamitische Turken.
Degenen die ons en onze waarden afwijzen, willen daarentegen graag profiteren van de voordelen die we aantrekken. Zo leven er sinds het einde van het communisme vandaag 300.000 in Turkije geboren Bulgaren. Sinds 2009 hebben tienduizenden Bulgaren een EU-paspoort aangevraagd (en ontvangen) waarmee ze zonder problemen de Europese Unie kunnen binnenkomen, dat wil zeggen zonder visumaanvraag. In de volgende woorden begon een typisch bericht:
“Op het paspoortkantoor van het regionale centrum van Kardzhali in het zuiden van Bulgarije is het computersysteem deze week ingestort. Honderden Turken met een dubbele nationaliteit waren vroeg in de ochtend uit buurland Turkije aangekomen om een nieuw Bulgaars EU-paspoort aan te vragen. De Aussiedler wil een van de felbegeerde reisdocumenten ontvangen om zonder visum en met weinig bureaucratie de EU binnen te kunnen komen in partnerstaten zoals de VS. “
Deze brutaliteit van de Turken is in de eerste plaats gericht op één ding: geld opnemen bij de EU. Het draait allemaal om financiële voordelen, zelfs als we niet alles willen toegeven. En de Duitse kanselier steunt dit, omdat hun doel de herschikking van Duitsland is. Ze wil van Duitsland een mekka voor moslims maken.