Hongkong, Kasjmir: een verhaal van twee bezettingen

Lezers van talloze breedtegraden hebben me naar Hong Kong gevraagd. Ze weten dat het een van mijn vorige huizen is. Sinds de overdracht van 1997 ontwikkelde ik een complexe, veelzijdige relatie met Hong Kong, die ik uitgebreid heb besproken. Op dit moment, als je me toestaat, zou ik liever toegeven aan de jacht.

Tot ergernis van neocons en humanitaire imperialisten zal er geen bloedig optreden van China op demonstranten in Hong Kong zijn – een Tiananmen 2.0. Waarom? Omdat het het niet waard is.

Beijing heeft duidelijk de provocatie van de kleurrevolutie geïdentificeerd die is ingebouwd in de protesten – met de NED die excelleert als CIA-zacht, wat de wildgroei van vijfde columnisten mogelijk maakt, zelfs in het ambtenarenapparaat.

Er zijn natuurlijk nog andere componenten. Het feit dat Hong Kongers gelijk hebben om boos te zijn over wat een de facto Tycoon Club-oligarchie is die alle hoeken en gaten van de economie beheerst. De lokale weerslag tegen “de invasie van de vastlanders”. En de niet aflatende culturele oorlog van Kantonees versus Peking, noord versus zuid, provincie versus politiek centrum.

Wat deze protesten hebben versneld, is de overtuiging van Beijing dat Hong Kong zijn vertrouwen niet waard is als een belangrijk knooppunt in het enorme integratie- / ontwikkelingsproject van China. Beijing investeerde niet minder dan $ 18,8 miljard om de Hong Kong-Zhuhai-Macau-brug te bouwen, als onderdeel van de Greater Bay Area, om Hong Kong te integreren met het vasteland, niet om het af te slaan.

Nu hebben in ieder geval een aantal nuttige idioten grafisch bewezen dat ze geen enkele voorkeursbehandeling meer verdienen.

Het grote verhaal in Hong Kong is niet eens de wilde, contraproductieve protesten (stel je voor dat dit in Frankrijk was, waar het leger van Macron eigenlijk Gilets Jaunes / Yellow Vests verminkt en zelfs vermoordt). Het grote verhaal is de rottende HSBC – die alle ingrediënten heeft van het nieuwe Deutsche Bank-schandaal.

HSBC heeft $ 2,6 biljoen aan activa en een intergalactische horde kakkerlakken in hun kelder – die serieuze vragen stelt over het witwassen van geld en onbetrouwbare deals van wereldwijde turbo-kapitalistische elites.

Uiteindelijk zal Hong Kong worden overgelaten aan zijn eigen intern corroderende apparaten – langzaam degraderend naar zijn definitieve tawdry-status als een Chinees Disneyland met een westers fineer. Shanghai wordt nu al gepromoot als het belangrijkste financiële centrum van China. En Shenzhen is al de top hightech hub. Hong Kong zal slechts een bijzaak zijn.

Brace voor terugslag

Terwijl China ‘Occupy Hong Kong’ identificeerde als een louter Westers doordrongen en instrumentaal plot, besloot India op zijn beurt voor Full Occupy in Kashmir te gaan.

Avondklok werd overal in de vallei van Kashmir opgelegd. Internet was afgesloten. Alle Kashmiri-politici werden opgepakt en gearresteerd. In feite werden alle Kasjmiris – loyalisten (naar India), nationalisten, secessionisten, onafhankelijken, apolitiek – gebrandmerkt als de vijand. Welkom in de Indiase ‘democratie’ onder de crypto-fascistische Hindutva.

“Jammu en Kasjmir”, zoals we het kennen, bestaat niet meer. Ze zijn nu twee verschillende entiteiten. Geologisch spectaculair Ladakh zal rechtstreeks worden beheerd door New Delhi. Terugslag is gegarandeerd. Verzetscomités schieten al op.

In Kashmir zal de terugslag nog groter zijn omdat er binnenkort geen verkiezingen zijn. New Delhi wil dat soort overlast niet – zoals bij het omgaan met legitieme vertegenwoordigers. Het wil volledige controle, punt uit.

Vanaf het begin van de jaren negentig ben ik een paar keer naar beide kanten van Kashmir geweest. De Pakistaanse kant voelt als Azad (“Free”) Kashmir. De Indiase kant is onmiskenbaar bezet Kashmir. Deze analyseis zo goed als het laat zien wat het betekent om te leven in IOK (door India bezette Kasjmir).

BJP-minions in India schreeuwen dat Pakistan “illegaal” Gilgit-Baltistan – of de noordelijke gebieden – heeft aangewezen als een federaal beheerd gebied. Er is niets illegaals aan. Ik rapporteerde eind vorig jaar in Gilgit-Baltistan, na de China-Pakistan Economic Corridor (CPEC). Niemand klaagde over enige “illegaliteit”.

Pakistan heeft officieel gezegd dat het “alle mogelijke opties zal uitoefenen om [illegale] stappen van [India] tegen te gaan” in Kasjmir. Dat is extreem diplomatiek. Imran Khan wil geen confrontatie – zelfs al weet hij heel goed dat Modi zich inspant voor fanatici van Hindutva, met als doel een provincie met een moslim-meerderheid te veranderen in een provincie met een Hindoe-meerderheid. Maar op de lange termijn zal er onvermijdelijk iets onvermijdelijks opduiken – gefragmenteerd, als een guerrillaoorlog of als een verenigd front.

Welkom bij de Kashmiri Intifada.