Indignatie redactie 
Hoewel het een hele strekking is om te zeggen dat Twitter over de hele linie ‘dictator liefhebbend’ is, zijn er zeker wat schetsmatige zaken aan de gang
Op 2 oktober tweette de Egyptische filmster en politiek activist Amr Waked zijn mening dat Twitter en zijn CEO Jack Dorsey “hun management en gedrag van dictator liefhebbend op TwitterMENA @ ” moeten onderzoeken , een verwijzing naar wat Twitter definieert als “het officiële Twitter-account voor het Midden-Oosten en Noord-Afrika “.
Waked vervolgde: “Waarom laten ze overduidelijke dictatorbots actief en schorten ze anti-dictatoractivisten op?”
Heeft Twitter zichzelf opzettelijk gepolitiseerd, of vindt het alleen maar willekeurig zijn weg in een chaotisch en vaak oncontroleerbaar digitaal rijk?
Dit lijkt een geldige vraag te zijn in het licht van berichten over een Twitter-optreden tegen critici van het regime van president Abdel Fattah el-Sisi, dat een typisch “draconische reactie” op recente demonstraties in het hele land heeft nagestreefd en opnieuw zijn voorliefde voor massa heeft getoond willekeurige arrestaties.
Waked kondigde in maart aan dat hij bij verstek tot acht jaar gevangenisstraf was veroordeeld wegens “beledigende staatsinstellingen”. Middle East Eye meldde dat hij bovendien “nieuwe aanklachten kreeg” voor het tweeten tegen de doodstraf – duidelijk een veel grotere misdaad dan, weet je, manisch executeren van mensen .
Maar in een tijdperk waarin sociale media jammerlijk centraal staan in – en soms een vervanging zijn voor – het leven zelf, hoe “dictator liefhebbend” Twitter is? Meer in het algemeen, heeft Twitter zichzelf opzettelijk gepolitiseerd, of vindt het alleen maar willekeurig zijn weg in een chaotisch en vaak niet te reguleren digitaal rijk?
Site-integriteit
Volgens een blogbericht van juni door Twitter’s hoofd van de website-integriteit over het verwijderen en opschorten van accounts, is het “Site Integrity-team toegewijd aan het identificeren en onderzoeken van vermoedelijke platformmanipulatie op Twitter”, met een speciale focus op “door de staat gesteunde informatieoperaties” “.
If it is found that @TwitterMENA has violated @Twitter's @Policy will they be suspended or deleted?
— Wael Eskandar (@weskandar.bsky.social) (@weskandar) October 6, 2019
Deze “gecoördineerde, door de staat gesteunde activiteiten” zijn van bijzonder belang, zo wordt ons verteld, in termen van “transparantie” en publiek bewustzijn: “Wij geloven dat mensen en organisaties met de voordelen van institutionele macht en die bewust misbruik maken van onze dienstverlening niet bevorderen van een gezond discours, maar werken er actief aan om het te ondermijnen ”.
Waarom is het goed en elegant om de New York Times-interventie van John Bolton te tweeten namens Iran te bombarderen – of voor het Twitter-account van het Israëlische leger om de rechtvaardigingen voor de slachting van Arabieren bekend te maken?
Het doet er niet toe dat de opschorting van accounts van politieke dissidenten zelf technisch gezien moet worden als een “door de staat gesteunde informatieoperatie” – of dat van Twitter zou kunnen worden gezegd dat het zijn eigen unieke “institutionele macht” bezit.
De blogpost benadrukte de nieuwste release van Twitter voor datasets met “tweets en media in verband met bekende staatsgestuurde informatie-operaties op Twitter”, een openbaarmakingsbeleid dat het bedrijf in oktober 2018 voerde en dat tot op heden vijf verschillende datasetreleases met zich meebracht.
De release van juni bestond uit een archief van verwijderde en opgeschorte accounts uit Iran, Rusland en Venezuela. In de mix werden 130 accounts uit Spanje gegooid waarvan werd gezegd dat ze ‘voornamelijk bezig waren met het verspreiden van inhoud over het Catalaanse Referendum’, een van de pet-peefjes van de extreem-rechtse Spanjaarden.
De Iraanse accounts werden beschuldigd van het tweeten van “wereldwijde nieuwsinhoud, vaak vanuit een invalshoek die de diplomatieke en geostrategische opvattingen van de Iraanse staat ten goede kwam” – een duidelijk geval van “platformmanipulatie”.
Politiek gemotiveerde berichten
Afgezien van het feit dat de Twitter-targeting van Iran, Rusland en Venezuela verdacht consistent lijkt te zijn met de diplomatieke en geostrategische opvattingen van de Verenigde Staten, waar trekt men zelfs de grens als het gaat om politiek gemotiveerde berichten?
Waarom is het goed en elegant om de New York Times- interventie van John Bolton te tweeten namens Iran te bombarderen – of voor het Twitter-account van het Israëlische leger om de rechtvaardigingen voor de slachting van Arabieren bekend te maken?
Ondertussen zou het hele bestaan van de Amerikaanse president op Twitter niet kunnen worden omschreven als egregious “platformmanipulatie”?
Zou het hele bestaan van de Amerikaanse president op Twitter niet kunnen worden omschreven als egregious ‘platformmanipulation’?
Wat betreft andere Twitter-gerelateerde fenomenen waarbij sprake is van “door de staat gesteunde informatieoperaties”, is het de moeite waard om de recente uiteenzetting van Middle East Eye opnieuw te bekijken dat de “senior Twitter-manager met redactionele verantwoordelijkheid voor het Midden-Oosten ook een parttime officier is in de psychologische oorlogvoering van het Britse leger” eenheid”.
Het artikel geeft aan dat Twitter “weigerde vragen te beantwoorden over de taken van het Britse leger van de uitvoerende macht”.
Tot zover “transparantie” en al dat goede spul.
Verwijderde accounts
Ik heb zelf contact opgenomen met Twitter, evenals het hoofd van de website-integriteit, voor een reactie op de beschuldigingen van Waked, maar vanaf het moment van schrijven moest ik nog iets horen. Misschien waren ze offline.
Vreemd genoeg bracht Twitter op 20 september – de dag waarop anti-overheidsprotesten uitbraken in Egypte – zijn nieuwste datasets uit , die, althans op een oppervlakkig niveau, erop lijken te wijzen dat het bedrijf bezig was met een meer gelijke kansenrekening gericht op.
Onder de getroffen Midden-Oosterse rekeningen waren 4.248 in de Verenigde Arabische Emiraten, 271 uit de VAE / Egypte en maar liefst zes in Saoedi-Arabië.
Een officiële blogpost van @TwitterSafety – waarin werd herhaald dat “transparantie en openheid diepgewortelde waarden zijn in het hart van Twitter” – gaf een korte beschrijving van de overtredingen van de verwijderde accounts.
De accounts van de VAE / Egypte zouden een ‘veelzijdige informatieoperatie’ hebben uitgevoerd, voornamelijk gericht op Qatar en andere landen zoals Iran. Het versterkte ook berichten die de Saoedische regering ondersteunden ”, een entiteit die synoniem staat voor de brutale vernietiging van mensenrechten.
Afzonderlijk geschorst was het account van de voormalige Saoedische adviseur Saud al-Qahtani “wegens schendingen van ons platformmanipulatiebeleid”, hoewel zijn account “niet opgenomen was in de vandaag bekendgemaakte archieven”.
Dit is hetzelfde al-Qahtani, die, naast het feit dat betrokken in de oktober 2018 moord op Saudi journalist Jamal Khashoggi, eerder een Twitter trol boerderij in Riyad dat gewerkt “om de stemmen van dissidenten zoals Khashoggi smoren” overzag, zoals de New York Tijden onthulden kort na de moord op de journalist.
Trendonderdrukking
Dat het Twitter bijna een jaar kostte om het account van al-Qahtani op te schorten, is dus niet verwarrend, vooral gezien zijn vrij dodelijke “door de staat gesteunde activiteit”.
In de Washington Post speculeerde Marc Owen Jones, universitair docent Midden-Oostenstudies en digitale geesteswetenschappen aan de Hamad bin Khalifa Universiteit van Qatar, dat Twitter misschien het eenjarig jubileum van de dood van Khashoggi uitbuitte om “proactief te zijn in het aanpakken van informatieoperaties”.
Twitter has temporarily suspended Ahdaf Soueif’s account (@asoueif) Ahdaf is a renowned Man Booker prize-shortlisted novelist, political &cultural commentator and, up until she recently resigned, a trustee for @BritishMuseum. #Egypt critics are being targeted & silenced. Worrying https://t.co/66qP6R8jIf
— Bel Trew (@Beltrew) October 6, 2019
Inderdaad, Jones schreef: “Saudi-Arabië is zelden publiekelijk bestraft door Twitter”, ondanks zijn “reputatie voor kwaadaardig gedrag”. In een lange discussie op Twitter gaf hij enkele bevindingen uit zijn eigen onderzoek door, zoals dat in de maand dat Khashoggi werd vermoord, ‘zijn naam het minst trending was in Saoedi-Arabië. Desondanks waren de meeste tweets op de hashtag #Jamal_Khashoggi pro-Saoedi en met gebruikerslocaties in Saoedi zelf! ”
Jones merkte op dat “trendonderdrukking” niet noodzakelijkerwijs met Twitter-medeplichtigheid voorkomt, en wees op een ander potentieel belangrijk onderdeel van de vergelijking: de hedendaagse dienst van Saoedi-Arabië als “een van de grootste aandeelhouders van Twitter”. In 2015 werd Saoedische prins Alwaleed bin Talal de op een na grootste aandeelhouder van Twitter, de Dorsey, CEO van het bedrijf.
Zoals duidelijk is uit andere sectoren van de huidige bedrijfskapitalistische dystopie, gaan winst en repressie vaak hand in hand – denk maar aan de Amerikaanse wapenindustrie. En hoewel het een hele strekking is om te zeggen dat Twitter over de hele linie “dictator-liefhebber” is, zijn er zeker wat vage zaken aan de gang.
Op zijn minst zal het ons allemaal meer geven om over te tweeten.
