Indignatie redactie 
Trump’s reactie op de aanval op twee Amerikaanse militaire bases toont een hoopvol gezicht op een agenda uit de middeleeuwen, waarvan velen dachten dat het nergens anders toe zou kunnen leiden dan in de Derde Wereldoorlog in de onmiddellijke dagen na de moord op Soleimani op 3 januari.
Onmiddellijk nadat de Iraanse tegenaanvallen plaatsvonden op woensdagochtend op hetzelfde uur van de moord op Soleimani, verklaarde de minister van Buitenlandse Zaken van Iran : “Iran heeft evenredige maatregelen genomen en genomen ter zelfverdediging op grond van artikel 51 van het VN-handvest, gericht op een laffe gewapende aanval tegen onze burgers en hoge ambtenaren werden gelanceerd. We streven niet naar escalatie of oorlog, maar zullen onszelf verdedigen tegen elke agressie. ” Iran’s vergelding was gematigder dan veel analisten dachten dat een vooraankondiging werd afgeleverd aan de Iraakse regering 30 minuten voordat raketten werden gelanceerd waardoor Amerikaans militair personeel ruim voldoende tijd had onderdak zoeken.
In de opmerkingen van Trump de volgende dag zei de president: “Iran lijkt zich terug te trekken, wat een goede zaak is voor alle betrokken partijen en een zeer goede zaak voor de wereld … ISIS is een natuurlijke vijand van Iran. De vernietiging van ISIS is goed voor Iran, en we moeten samenwerken aan deze en andere gedeelde prioriteiten. ”
Hoewel Trump’s toespraak Iran karakteriseerde als een “grote voorstander van terrorisme” en generaal Soleimani als een “topterrorist”, is zijn bewering dat er een gemeenschappelijk belang bestaat tussen de VS en Iran in de strijd tegen ISIS een spectaculaire breuk met de neocon-agenda. Deze pauze is ook een van de vele in een lange reeks van interne strijd die uitgaat van de gangen van de Amerikaanse macht in de dagen sinds de moord op Soleimani. Dit omvat de memo door William Seely aan de Iraakse regering geschreven, bevelhebber van de Irak-Task Force te zeggen : “Wij respecteren uw soevereine beslissing om ons vertrek te bestellen” Seely’s memo creëerde een grote crisis tussen de radicale oorlog haviken als Mark Esper en Mark Milley die racete om de geldigheid van de memo te ontkennen.
Recente onthullingen gepubliceerd in de Wall Street Journal die de ongelooflijke discussie over het achterste kanaal tonen die Trump via de Zwitserse ambassade in Teheran heeft opgezet in de uren na de moord op Solemenei, spelen ook een rol in deze ‘beweging van gezond verstand’ in de VS.
De paradox van Amerika opgelost
Dit tegenstrijdige gedrag is ongetwijfeld niet zo verwarrend voor leidende figuren onder de intelligentsia van Eurazië die niet onwetend zijn van de strijd die in Amerika plaatsvindt tussen nationalisten die echt “de eeuwige oorlogen” in het Midden-Oosten willen beëindigen tegen die Pax-Amerikanen ingebed in de neoconservatieve en neo -liberale instellingen die liever de aarde verbranden dan hun ideologie uit de donkere tijd op te geven. Trump’s vele oproepen tot positieve relaties met Rusland en China in de afgelopen 3 jaar beangstigen deze groepen, en deze potentiële alliantie tussen de VS en Rusland en China is een reële bedreiging geweest die vandaag door Londen werd gestimuleerd, en jaren van Russische poorten hebben altijd als doel gehad ontsporen.
Met de afzettingswet nu in de door de republikeinen gedomineerde senaat, hebben de neocons die loyaal zijn aan het militaire industriële complex dat Trump zo hard bekritiseerd heeft, grote invloed op de president en gebruiken deze. Als je denkt “waarom zou een republikein zijn carrière verpesten door een democratisch gedreven beschuldiging tegen een republikeinse leider te steunen?”, Dan heb je je niet gerealiseerd dat de strijd voor oorlog met Iran (evenals Rusland en China) geen kwestie van ‘praktische politiek’ voor onze latere fanatici van het evangelische pre-millennial-gewaad zoals John Hagee of Benny Hinn die oprecht geloven dat het de plicht van de mens is om Armageddon in te luiden en hun verwrongen kijk op profetie te vervullen.nd . Als je dit leest terwijl je denkt “niemand zou zo gek kunnen zijn”, laat dit op televisie uitgezonden gebed onder leiding van Eerwaarde John Hagee en Benny Hinn je ertoe brengen om twee keer na te denken:
Bill Kristol, een leidende figuur achter de neocon cult en co-auteur van het dystopische project voor een New American Century Manifesto, heeft al tientallen miljoenen dollars in reclameborden, reclamespots en lobbyteams gestort op jacht naar Trump’s beschuldiging. Kristol tweette op 17 oktober 2019 dat “Als Trump niet wordt afgezet en verwijderd, de corruptie nog erger wordt, het Witte Huis nog wettelozer, de schendingen van normen nog meer routine. Het pleidooi voor afzetting is niet alleen achteraf; het is profylactisch. En het is niet alleen maar rechtvaardig; het is urgent.”
De meest recente commercial waarin de beschuldiging van Trump werd gepromoot, die door Kristol’s denktank Republikeinen voor de rechtsstaat werd vrijgegeven, bracht het argument naar voren dat, omdat republikeinen de afzetting van Nixon in 1973 steunden, republikeinen vandaag Trump moeten beschuldigen.
Dit argument gaat duidelijk voorbij aan het probleem dat, hoewel Nixon daadwerkelijk misdaden leek te hebben gepleegd, er zelfs in het geval van Trump niets is dat illegale activiteiten benadert.
De dingen zijn niet zo zwart en wit als velen tot voor kort geloofden. De recente militaire oefeningen van Iran met Rusland en China hebben duidelijk aangetoond in de hoofden van verstandiger Amerikanen dat geen oorlog met Iran mogelijk is zonder Rusland en China ook aan te pakken. De briljante manoeuvres van Poetin in het Midden-Oosten hebben geleid tot de vernietiging van de Anglo-Amerikaanse samenzwering om de radicale islam te laten groeien als een geopolitiek instrument, eerst tegen de Sovjetunie in de jaren tachtig en vervolgens meer in het algemeen tegen natiestaten sinds de val van de Sovjetunie. Om deze reden hebben Poetin’s vijanden in de hele neoconwereld en de Britse intelligentie hem nooit vergeven. Hoewel China niet veel militaire macht heeft gebracht in het Midden-Oosten, heeft het Belt and Road Initiative een toegangspoort verschaft tot een duurzame vrede die niet over het hoofd kan worden gezien,omdat BRI-projecten in Irak, Afghanistan, Syrië, Libanon en daarbuiten het Midden-Oosten een nieuwe kans op een toekomst hebben gegeven.
De vraag blijft of Trump al dan niet verder kan gaan van de WWIII-agenda naar deze positieve alliantie.
