
Middels Trump ‘tarieven‘ wordt het voor producenten buiten de VS onaantrekkelijk, tot zelfs onmogelijk gemaakt om nog te exporteren naar de VS. Tegelijkertijd snijdt zijn regering *diep* in de kosten van de overheid, deels, of geheel teruggedraaid door rechters en politici die immers afhankelijk zijn van het publieke geld, en alleen al daarom ‘solidair‘ zijn met andere ontvangers, om langs die weg een tegenmacht te mobiliseren.
Hoewel de benadering van Trump ‘doet denken‘ aan een restauratie van het klassieke kapitalisme, en hij het ook zo verkoopt, waardoor menige ‘nostalgische‘ Amerikaan is overgestapt naar Trump, uit angst voor wat er uiteindelijk zou gebeuren als de ‘Warparty‘ doorging met ‘de Baas‘ te spelen in de wereld, bij steeds verder oplopende schulden, waarvan alleen de rentelast al ondragelijk is geworden, terwijl ‘investeren‘ in dingen die ‘BOEM!‘ zeggen simpelweg niet renderen, is dat niet persé waar Trump van droomt.
In 2016 schreef ik uitvoerig over wat Trump voor ogen stond met zijn strijdkreet ‘Make America Great Again‘, en dat het ‘terughalen‘ van de fabrieken en productiefaciliteiten een onmogelijke opgave was, gelet op de levensstandaard waar de Amerikanen aan gewend waren geraakt. Zelfde beeld voor Europa. Opgedrongen armoede teneinde een land, of groep landen, weer ‘concurrerend‘ te maken leidt onverbiddelijk tot grote sociale spanningen, en hoogstwaarschijnlijk nieuwe oorlogen.
Wat mijnerzijds geen pleidooi was om ‘dumb, fat and happy‘ door te gaan op de ingeslagen weg, want die liep hoe dan ook dood. Ik heb van mijn kant een lans gebroken voor het dramatisch reduceren van de kosten voor de ‘overhead‘, zonder de elementaire sociale zekerheid te slopen, door het invoeren van een solide ‘vloer‘ onder de samenleving middels een ‘Basisloon‘ voor *elke* Nederlander (inwoner van ons land mét een Nederlands paspoort), een soort ‘Nationale, niet leeftijdsgebonden AOW‘, met hooguit een ‘sprong‘ bij het bereiken van de volwassen leeftijd, en gelijktijdig afschaffen van *alle* subsidies en ‘regelingen‘.
Tegelijkertijd dienden we de ‘spaghetti-wetgeving‘ drastisch op te schonen, en terug te keren naar ‘harde‘ wetten die voor elke inwoner *exact* dezelfde rechten en plichten met zich mee zou brengen. Ook om het aantal rechtszaken dramatisch te verminderen.
Een kleine overheid, met een (gelet op de huidige situatie) *extreem* bescheiden mandaat, en ‘daarboven‘ een Vrije Markt. Dat is echter niet wat Trump op het netvlies heeft staan. Hij geeft voorrang aan de ‘ondernemer‘, bij een gelijktijdige ambitie om de positie van de VS als internationale Hegemon nieuw leven in te blazen. Dat laatste maakt dat hij landen die nu alles produceren waar ‘het Westen‘ gretig gebruik van maakt beschouwt als ‘Vijand‘, en niet als een ‘Concurrent‘.
Binnen de geostrategische ‘Realisten‘ is dat de splijtzwam die, om het maar even simpel te houden, John Mearsheimer enerzijds, en Jeffrey Sachs anderzijds, uit verschillende vaatjes doet tappen. Mearsheimer is meer een pessimist, en Sachs meer een optimist. Ik ben zelf ‘onbesloten‘, in die zin dat ik *weiger* te accepteren dat het simpelweg onmogelijk is om te ontsnappen aan oorlog en wrede machtsspelletjes, maar ik vrees dat ik toe moet geven dat we, zéker in Europa, de weg ‘omhoog‘ nog niet hebben gevonden.
Ook wij hebben jou steun nodig in 2025, gun ons een extra bakkie koffie groot of klein.
Dank je en proost?
Wij van Indignatie AI zijn je eeuwig dankbaar
Eén ding is volstrekt helder, en dat is dat die weg ‘omhoog‘ vergt dat we als de sodemieterij terugkeren naar ‘afspraak is afspraak‘, en korte metten maken met de ‘Rules Based‘ samenleving vol vindingrijke juridische sluipwegen, ‘gedogen‘, ondoorgrondelijke ‘jurisdictie‘ en woordspelletjes, om nog maar te zwijgen van gerichte bevoordeling van groepen binnen de samenleving. Zeker in Europa is daar op dit moment absoluut geen zicht op. Sterker nog, degenen die op de één of andere manier in de top van de ‘piramide‘ terecht zijn gekomen, en van daaruit de lakens uit mogen delen, met inbegrip van ‘justitie‘, grossieren in meer en meer ‘Rules Based‘.
Terug naar de insteek van Trump. Hoewel hij tijdens zijn campagne afstand nam van een plan van de ‘Heritage Foundation‘ om in de VS de grote bedrijven de dienst uit te laten maken, eerder in lijn met wat ik hier ‘Vulture Capitalism‘ noem, zonder enige vorm van sociale zekerheid, en meer gelieerd met de wereld van het ‘Grote Geld‘, zijn de stappen die Trump nu zet wel te herleiden tot dat gedachtengoed.
Het is nog te vroeg om stellig te zeggen dat hij daar op hoopt uit te komen, maar zijn ambitie om zich meester te maken van Canada en Groenland, alsmede alle grondstoffen in het door toedoen van de VS/NAVO nu totaal verwoeste Oekraïne, bij gelijktijdige avances richting het grondstoffenrijke Rusland, en openlijke vijandschap richting China, geven mij niet het idee dat hij uit is op herstel van een Vrije Markt in een multipolaire wereld die het kan stellen zonder wapengekletter.
Uiteraard staat het hele idee van sancties en heffingen volkomen haaks op Vrije Markt, maar daarvan kun je nog zeggen dat de VS zich in het verleden de kaas van het brood heeft laten snoepen, indien je een ‘MAGA‘-bril opzet. Realistisch is dat echter opzichtig andersom, waar de VS nadrukkelijk de ‘Macht van King Dollar‘ heeft gebruikt om wereldwijd nestjes leeg te roven, en landen afhankelijk te maken van export naar de VS om zo aan Dollars te komen, terwijl de VS tevens via haar monopolie op wapens en andere ‘beschermde‘ diensten, en via (geleend) overheidsgeld opgepompte bedrijven, landen binnen haar ‘orbit‘ een poot uitdraaide.
De tariefmuren die Trump nu bouwt dreigen gehakt te maken van de economieën van die landen die afhankelijk zijn van export naar de VS, met uitzondering van de ‘surpluslanden‘, die de optie hebben om hun opgepotte geld te gebruiken om het leed te verlichten, terwijl men de bakens verzet om zo nieuwe markten aan te boren. In Azië vonden afgelopen week de belangrijkste producerende landen, China, Japan en Zuid-Korea elkaar in een verbond om samen het hoofd te bieden aan de VS door de onderlinge handel te stimuleren, waardoor ze minder afhankelijk worden van export naar de VS.
Stilzwijgende ‘vennoot‘ in die tot voor kort voor onmogelijk gehouden alliantie is uiteraard Rusland. En het is niet overdreven om te stellen dat Japan en Zuid-Korea langs deze weg de ‘BRICS‘ in worden gedreven. En noem mij een fantast, maar het zou mij niets verbazen als Taiwan nu eieren voor haar geld kiest, en dat eiland zich terugtrekt als ‘Staging Ground‘ voor een oorlog met Beijing.
Alleen Europa hangt. Omdat het alle schepen achter zich heeft verbrand, daarmee nog doorgaat, het de slaaf is van de Amerikaanse wapenexporteurs, en grootgebruiker van Amerikaanse ‘financiële dienstverlening‘, begraven onder de schulden, temidden van een inspanning die erop is gericht de ‘Planeet‘ te redden door de eigen industrie, landbouw, veeteelt en betrouwbare energie-opwekking te slopen, en verder te gaan als ‘Lintjes-Evangelist‘, waar men elkaar de kop afbijt over de meest idiote zaken, die worden opgeblazen tot alles overstijgende problemen die de allerhoogste prioriteit hebben, terwijl we staan te wenken naar evangelisten in de VS die door Trump als onbruikbare kwezels terzijde worden geschoven. Hoe is dit in Godsnaam mogelijk? Wat zat er in dat vaccin?