Lucratieve luchthandel: De reden echte voor steeds meer windmolens

Het is het symbool van de energietransitie – klimaatbescherming dankzij hernieuwbare energie. Steeds meer gigantische windturbines (en ze worden steeds groter) worden opgericht, meer windarme locaties moeten worden ontwikkeld. Windenergie wordt beschouwd als een belangrijk onderdeel van de energietransitie. Maar ze roept problemen op.

We lazen een paar dagen geleden op de site van De Gelderlander het volgende:

De energietransitie kan niet gehaald worden zonder de opwekking van windenergie. ,,Dat denken is een illusie”, zegt Niels Joosten, kartrekker van het Gelders Energieakkoord.
Joosten reageert op het uitstel van waarschijnlijk enkele jaren voor plaatsing van windmolens in de gemeente Bronckhorst. Joosten waagt zich niet aan een antwoord op de vraag of dat slim is. ,,Dat zou een politiek antwoord worden en wij houden ons verre van politiek.”

Tegelijkertijd is het volgens hem ondenkbaar dat je energieneutraal kan worden zonder windenergie in de mix van energiebesparing en duurzame opwekking. ,,Om te komen waar we willen zijn over iets meer dan tien jaar, moeten we álles doen. Het staat buiten kijf dat dat begint met besparen, en fors ook. Maar windenergie is ook nodig, net als zonnepanelen, waterstof, aardwarmte en andere hernieuwbare bronnen. Het doel halen kan niet als je één van die bronnen weglaat.”

Steeds vaker wordt windenergie als één van de beste en goedkoopste “nieuwe” bronnen van duurzame energie gepresenteerd. Ook in het artikel hierboven gebeurt dat. De geïnterviewde wil geen antwoord geven op de vraag of uitstel van het plaatsen van windmolens slim is (dat zou een poltiek antwoord worden), máár….. het is volgens hem ondenkbaar dat je “energieneutraal” kunt worden zónder windenergie.

Dat windenergie voor (vooral grote) ondernemingen een enorme “cash cow” is, blijkt wel uit het feit dat een kleine twee jaar geleden het bedrijfsleven aangaf bereid te zijn om zonder subsidie het windpark op kavels I en II van Hollandse Kust (zuid) te gaan bouwen en exploiteren. Energieconcern Vattenfall gaat voor de Nederlandse kust aan de slag met een tweede windpark. Het van originet Zweedse bedrijf heeft de opdracht zonder subsidie gegund gekregen op de kavels III en IV van windenergiegebied Hollandse Kust (zuid), leren we van het ministerie van Economische Zaken. Met de opdracht zou een bedrag van 1,5 miljard euro zijn gemoeid.
Hoe dan ook komt de rekening altijd terecht bij de eindgebruiker, veelal de consument, u en wij dus.

En dat allemaal terwijl windenergie GEEN middel is om de zogenaamd door de mens veroorzaakte “klimaatverandering” te voorkómen. In tegenstelling tot alle feiten, ervan uitgaande dat door de mens veroorzaakte klimaatverandering door CO2-uitstoot verantwoordelijk is voor de opwarming van de oppervlaktetemperatuur van de aarde en de horrorscenario’s die regelmatig worden gebouwd in klimaatmodellen, die een opwarming van 3, 4 ja zelfs tot 8 graden Celsius voorspellen in de komende decennia, zou je zeggen dat moet je zo snel mogelijk uit fossiele brandstoffen moet stappen en deze vervangen door de enige echt efficiënte manier om elektriciteit te produceren die CO2-neutraal is: kernenergie. Maar juist dat gebeurt niet, en hoewel het rondreizende circus rond klimaatverandering elk jaar in een ander land neerstrijkt (in december waarschijnlijk in Spanje), is er wereldwijd niets gebeurd met een vermindering van de CO2-uitstoot.

Integendeel, de uitstoot van CO2 in de wereld stijgt en zal blijven toenemen, met name door China. Op naar een groenere wereld!

Gelukkig is de aarde de afgelopen decennia niet ècht opgewarmd, slechts 0,42 graden Celsius, 0,42 graden opwarming, die goed van pas kan komen in de ijstijd die ons te wachten staat. Overigens zijn alle klimaatmodellen waarop regeringen en andere belanghebbenden hun beleid baseren en de verrijking van hun klantenkring verkeerd gebleken, op een manier die gênant is om computers zó te modelleren alsof ze geïnteresseerd zijn in wetenschap.

Maar de makers van de klimaatmodellen zijn net zo weinig geïnteresseerd zijn in het klimaat als de klimaatactivisten. Beide groepen willen hun eigenbelang vergroten, niets anders. Windenergie is een goed voorbeeld van de manier waarop zelfverrijking plaatsvindt via de lobby van de Energietransitie. Sterk gesubsidieerd, hoewel grotendeels inefficiënt en in elk geval onbetrouwbaar, wordt windenergie de hemel in geprezen, worden er op grote schaal kleine en grote windparken gebouwd, wordt er beweerd dat het de klimaatbescherming dient…. een claim die niemand ooit heeft bewezen.

Wanneer onderzoekers naar windenergie kijken, krijgen ze uiteindelijk negatieve resultaten op het gebied van klimaat- en milieubescherming die afkomstig zijn van windparken. Deze lelijke monsters versnipperen vogels en insecten in enorme aantallen, ze produceren onbetrouwbare elektriciteit, de verwijdering van windturbines die het einde van hun levensduur hebben bereikt is onopgelost, evenals de vraag niet wordt beantwoord wie verantwoordelijk is voor de kosten van de ontmanteling van de duizenden tonnen staal en beton, die zich bevinden op plaatsen waar ooit gras, bos, landbouwgrond of zeebodem was.

Het bewijs dat windenergie een middel is om huur (pacht) op te strijken voor een kleine groep profiteurs, een middel dus waarmee weinigen kunnen profiteren ten koste van het grote publiek, is talrijk. Bij windpark Hollandse Kust (zuid) III en IV moet Vattenfall huur betalen aan het Rijk voor de plaats waar het in de zee staat. Het gaat om zo’n 2 miljoen euro aan erfpacht per jaar. We meldden dat Vattenfall dan wel geen subsidie van het Rijk ontvangt, maar de elektriciteitskabel naar land wordt door netbeheerder TenneT aangelegd…. en u kunt wel raden aan wie zij die rekening doorbelasten. Overigens heeft onze overheid kennelijk een innige relatie met de Zweden. Vattenfall kreeg vorig jaar via dochterbedrijf Chinook ook al de vergunning om de andere kavels (I en II) van Hollandse Kust (zuid) te exploiteren.

Veel zaken worden niet aan het grote publiek doorgespeeld. Wist u bijvoorbeeld dat windenergie schadelijk is voor het milieu vanwege het verband dat bestaat tussen windenergie en droge bodems?

Begin dit jaar hebben twee ingenieurs van Harvard, Lee M. Miller en David W. Koch, een studie gepubliceerd waarin werd onderzocht wat er zou gebeuren als de Amerikaanse stroomvoorziening volledig zou worden omgezet in windenergie. Het probleem dat aanleiding was voor hun ondezoek wat het feit dat windturbines energie uit de omgevingslucht halen, waardoor de windsnelheid permanent wordt verlaagd en de opwarming van de lucht toeneemt.

Daarin komen ze tot de conclusie dat windparken het klimaat veranderen, lokaal en wereldwijd. De verandering is een gemiddelde opwarming die ze hebben waargenomen bij een oppervlaktetemperatuur van 0,24 graden Celsius voor 28 windparken en berekend voor de hele VS. De ironie van dit alles is natuurlijk dat een technologie waarvan de inefficiëntie moet worden geaccepteerd, omdat deze zogenaamd positief is, dat wil zeggen: de temperatuur van het klimaat op aarde moet verlagen, precies het tegenovergestelde doet, het verhóógt de temperatuur. Het feit dat ze dat doen, hangt uiteindelijk af van het feit dat windturbines energie onttrekken aan hun omgeving en daardoor bijdragen aan een toename van de omgevingstemperatuur. De opwarming is niet onbeduidend bij 0,24 graden Celsius, berekend op basis van 28 windparken in de VS, integendeel, het is zo relevant dat de onderzoekers van mening zijn dat zonne- en windenergie naar voren moeten worden gebracht om de energieproductie weer op te krikken.
De twee ingenieurs concluderen dat het opwarmingseffect als gevolg van de kalmte van de wind het algemeen veronderstelde klimaatvoordeel van het koolstofvrij maken met een eeuw teniet zou doen.

We zullen het even verduidelijken.
“Windenergiesystemen” onttrekken energie aan hun omgeving – in dit geval kinetische energie uit de stromende lucht, bewegingsenergie dus. Ze zetten die later om in elektrische energie en in elk – ook dit – energieconversieproces ontstaat als afvalproduct warmte.
Als de gegenereerde stroom vervolgens wordt doorgestuurd wordt door de elektrische weerstand van de leidingen en andere elektrische apparatuur óók warmte – in dit geval “ohm”-se warmte – gegenereerd. Het is een logisch gegeven, als je je realiseert dat wanneer de lucht de rotoroppervlakken raakt en wanneer de rotors en generatoren op verschillende punten in het systeem door het draaien wrijvingswarmte afgeven en dat vervolgens ohmse warmte genereert.

Waar de klimaatlobby ook niet over spreekt is de enorme vervuiling die in landen wordt gegenereerd door de winning van zeldzame aardmetalen voor de magneten in de turbines. Dit genereert giftig en radioactief afval op een epische schaal, dat is de reden waarom de uitdrukking “schone energie” voor windturbines zo’n zieke grap is en politicis zich zouden moeten schamen elke keer dat het over hun lippen komt.
Maar het wordt nog erger. Windturbines, afgezien van de glasvezelbladen, zijn meestal gemaakt van staal, met betonnen bases. Ze hebben ongeveer 200 keer zoveel materiaal per capaciteitseenheid nodig als een moderne gasturbine met gecombineerde cyclus. Staal wordt gemaakt met steenkool, niet alleen om de warmte te leveren voor het smelten van erts, maar ook om de koolstof in de legering te leveren. Cement wordt ook vaak gemaakt met behulp van steenkool. Deze “schone” duurzame energiebronnen zijn het resultaat van de fossiele brandstofeconomie, en grotendeels de steenkooleconomie (o.a. uit China).

Een windturbine van twee megawatt weegt ongeveer 250 ton, inclusief de toren, gondel, rotor en bladen. Wereldwijd is er ongeveer een halve ton steenkool nodig om een ton staal te maken. Voeg nog eens 25 ton steenkool toe om het cement te maken en je hebt het over 150 ton steenkool per turbine. Als er nu 350.000 windturbines per jaar (of een kleiner aantal grotere) gebouwd worden is er 50 miljoen ton steenkool per jaar voor aangewend. Dat is ongeveer de helft van de productie van steenkoolmijnen (in 2017) in de EU.

Dan hebben we ook nog het probleem wat te doen met de windmolens als de levensduur ten einde loopt. Het probleem van de ontmanteling daarvan kent verschillende zaken.
De generator moet redelijk te verwerken zijn als elektrisch/machinaal afval. De toren, indien van metaal, ook. Het wordt wat anders met de rotorbladen of GVK-torens. Het materiaal kan niet langer worden gescheiden en moet worden afgevoerd als zijnde gevaarlijk afval, d.w.z. het moet naar de afvalverbranding. Dit is echter alleen mogelijk in verbrandingsovens die aan bepaalde eisen voldoen, bv. de verwerkingswarmte van de ovens. Remondis,een van Europa’s grootste afvalbeheerbedrijven, heeft jaren geleden erop gewezen dat ze niet weten waar ze naartoe moeten met die rotzooi.

Windturbines zijn niet recyclebaar, meldde ook Bloomberg, naar aanleiding van een gebeurtenis in Wyoming (VS) Daar waren tientallen gigantische turbinebladen gedumpt op een stortplaats. Turbine-bladen van glasvezel – die in sommige gevallen net zo lang zijn als een voetbalveld – zijn haast niet te recyclen. Bloomberg meldde oook dat er in de VS rekening mee wordt gehouden dat tot 2 gigawatt aan turbines dit en volgend worden gereviseerd, en er nog meer bladen op illegale stortplaatsen zullen worden aangetroffen.

Met de funderingen is het volgens de gebruikelijke regels eigenlijk zo dat ze volledig moeten worden verwijderd. Voor een boseigenaar zal dit niet zo’n groot probleem zijn – dit is meestal de staat/het land/de gemeente, die een speciaal recht hebbenn om het geld van de burgers (gemeentelijke heffingen) af te troggelen. De boer die zijn weiland heeft verhuurd kan echter worden gevraagd om volledig het verwijderen van de fundering te betalen, zelfs of vooral wanneer de torenoperator failliet is.

In het geval van windpark Hollandse Kust (zuid) III en IV zal funderingsspecialist Sif de 114 zogeheten “monopiles”produceren voor het nieuwe windpark van Vattenfall. De betonnen palen zijn bijna een kiloton per stuk. Dat is één miljoen kilo per paal (!). In dit geval gaat het om een opdracht van circa 113 kiloton. Daarvan was 75 kiloton (76 palen) al opgenomen in het orderboek van Sif, de rest is extra. Het bedrijf verwacht nu in de periode 2020-2021 zo’n 300 kiloton monopiles te maken. Ruim dat na pakweg 25 jaar maar eens op (deze kosten en dat afval worden in de “plaatjes” zo goed als nooit meegenomen.

Hebben we ook nog de landschapsvervuiling.

Zoals regelmatig in de media te lezen valt maken windturbines ook grote aantallen slachtoffers onder verschillende vogelsoorten en vleermuizen. Dezelfde mensen die schreeuwen om de bouw van méér windturbines pleiten dus feitelijk vóór het doen uitsterven van vogelsoorten zonder dat ze het in de gaten hebben.

Een schrijnend voorbeeld van de bouw van windparken vinden we nabij de Duitse stad Aken. Daar is gekozen voor de weg van maximale vernietiging en plaatst windturbines in het bos.
Om er een windturbine te bouwen, moet ongeveer 1,2 ha bos worden gekapt.
Op een hectare bos groeien er ongeveer 1000 bomen.
Een boom slaat ongeveer 2,5 ton CO2 per jaar op. 1.000 bomen slaan dus 2.500 ton CO2 op.
De stad Aken wil zeven windturbines bouwen in het bos.

7.000 bomen minder betekent dat de opslagcapaciteit voor minstens 17.500 ton CO2 per jaar wordt geëlimineerd (u weet toch wel dat bomen CO2 opnemen en er zuurstof – van vitaal belang voor de dieren en mensen – voor afgeven?).

Ter vergelijking: de CO2-uitstoot per hoofd van de bevolking in ons land bedraagt 10,2 ton CO2. Een gemiddelde auto stoot 4,6 ton CO2 per jaar uit. Om zeven windturbines in Aken te bouwen, wordt de opslagcapaciteit voor de jaarlijkse CO2-uitstoot van 3.804 auto’s geëlimineerd.

Dit is slechts een kleine berekening, waaruit blijkt dat de klimaatgekte echt pure waanzin is. Een blik op de alternatieve kosten, die over het algemeen worden vergeten in de context van hernieuwbare energiebronnen, maakt dit meer dan duidelijk.

De waarheid is dat als je de mensheid van energie wilt voorzien met minder uitstoot van broeikasgassen, je je moet concentreren op het verschuiven van de vormen van energieopwekking waar politici en belangengroepen zich krampachtig aan vast blijven houden, en kiezen voor aardgas, waarvan de economisch herstelbare reserves veel overvloediger zijn dan we dachten dat ze ooit zouden kunnen zijn.

Het is ook de laagste uitstoot van de fossiele brandstoffen, dus de uitstootintensiteit van onze rijkdomcreatie kan zelfs dalen terwijl onze rijkdom blijft toenemen. Het is niet voor niets dat de hele EU gaat omschakelen naar aardgas, er zelfs voor eindgebruikers subsidie voor verstrekt, maar ins on land, met het meest efficiënten gasnet ter wereld, willen de hooggeleerde heren dat afschaffen.

Pure kapitaalvernietiging….. en de burgers ook nog eens opzadelen met enorme kosten. Een politiek beleid waar de burger nooit bij is betrokken of geconsulteerd.

En laten we een deel van die ontluikende rijkdom in nucleaire energie-opwekking stoppen, zodat het in de tweede helft van deze eeuw het gas kan overnemen. Dat is een ingenieuze, schone toekomst. Al het andere is het politiek heen en weer schuiven van dozen, een activiteit die contraproductief is als klimaatbeleid en, het ergste van alles, de armen schandelijk berooft om de rijken nog rijker te maken.