MAGA voelt de werkelijke kosten van Trumps tarieven

‘Lijdend aan de grillen van een gek’: MAGA meet de werkelijke kosten van Trumps gok op invoerrechten

President Trump geeft binnen een week toe over tarieven – maar het kan te laat zijn

De pinguïns en de zeehonden wonnen.

De vergeldingsheffingen van Donald Trump , die volgens hem banen in de industrie zouden terugbrengen, de economie zouden stimuleren, de staatsschuld zouden aflossen en wratten zouden genezen, waren nog geen week oud toen hij aankondigde ze voor 90 dagen aanzienlijk te hebben teruggeschroefd . “Gebaseerd op het feit dat meer dan 75 landen vertegenwoordigers van de Verenigde Staten hebben opgeroepen”, legde Trump woensdag uit op Truth Social, “heb ik een pauze van 90 dagen geautoriseerd en een substantieel verlaagd wederkerig tarief van 10 procent gedurende deze periode – eveneens met onmiddellijke ingang.”

Een uitzondering was China, een land waarvan Trump zei dat het de wereld een “gebrek aan respect” heeft getoond en een geschiedenis heeft van “het oplichten van de VS”. Trump verhoogde de Chinese importtarieven naar 125 procent. 

Heard- en McDonaldeilanden, waar pinguïns en zeehonden leven en die ook onderhevig zijn aan de tarieven, gaven geen commentaar.

“Ik ben blij dat Trump is toegegeven”, zei voormalig Republikeins afgevaardigde Adam Kinzinger op Threads, en vroeg zich af: “Waar hebben we dit voor moeten doorstaan?”

“Ik zeg niet dat hij krankzinnig is”, vertelde een bron binnen de Republikeinse Partij me. “Maar zijn regering is de meest slordige, onprofessionele, arrogante en domme groep mensen die ooit in een regering heeft gezeten.” Anderen zeggen echter dat hij krankzinnig is.

Op 4 april kondigde Trump tijdens een evenement op “Bevrijdingsdag” in de Rose Garden aan dat zijn tarieven “al winst opleveren voor Amerikanen”. Er waren biljoenen geïnvesteerd, zo hield hij vol, en Amerikanen waren gelukkiger dan varkens in de rommel over de tarieven.

Maar woensdag veranderde Trump van mening. 

“We zijn 35 jaar lang door iedereen opgelicht”, zei hij in het Oval Office tijdens het ondertekenen van een reeks presidentiële decreten. “Iedereen wil een deal sluiten”, voegde hij eraan toe terwijl hij van koers veranderde. Eerder op de South Lawn, tijdens een ontmoeting met coureurs, zei Trump dat we “de overgang naar grootsheid maken”, en legde hij uit waarom hij zwichtte.

Meer dan één Washington-grap zei: “Ik dacht dat hij tegen transitie was.” En met een knipoog zei mijn GOP-bron: “We hebben alles gekregen wat we wilden met deze man, toch?”

De echte reden waarom Trump zwichtte, was de aandelenmarkt. Na enkele dagen van spectaculaire verliezen reageerde de beurs woensdag met een recordstijging nadat Trump de tarieven had teruggedraaid. “Hij zag het al aankomen”, legde een Republikeins Congreslid uit. “Met één handtekening maakte hij de economie kapot. Met één bericht op sociale media wist hij dat terug te draaien. We zitten in een jojo-situatie en hij trekt aan het touwtje.” 

Dinsdag waren de markten ook al vroeg in de ochtend flink gestegen, totdat Karoline Leavitt, perssecretaris van het Witte Huis, in de perskamer verscheen voor haar wekelijkse bezoek om haar politieke pompons te zwaaien als Trumps eenmans pep squad. Zodra ze zei dat Trump de tarieven zou verdubbelen en van plan was China harder te treffen, stortten de markten opnieuw in en raakte Trump in paniek.

Woensdag had hij slechts twee dingen op zijn agenda staan: een ontmoeting met coureurs op de South Lawn – een openbare verschijning met veel spanning – en nog een sessie in het Oval Office om decreten te ondertekenen. De eerste sessie was aanvankelijk toegankelijk voor de pers, maar de tweede niet. Er werd gespeculeerd dat Trump tot het laatste moment zou wachten en de tweede sessie dan ook open zou stellen voor de pers. “Hij houdt van cliffhangers. Hij houdt ervan om ons te vertellen dat we moeten uitkijken naar de volgende spannende aflevering en we trappen er elke keer weer in”, legde een verslaggever van het Witte Huis uit.

En inderdaad, Trump deed precies dat. Het maakt allemaal deel uit van de chaos in een blender die het Trump-regime is. Toen de markten eenmaal hersteld waren, had Trump de impuls die hij nodig had en de moed om voor de camera’s te springen en ons nog een ronde te geven van “Waarom Biden waardeloos was”, gecombineerd met “de pers is nog steeds waardeloos”, en eindigend met waarom een ​​advocatenkantoor waardeloos was.

Hij maakte van de gelegenheid gebruik om vragen te beantwoorden en ons te vertellen waarom hij regenbogen en eenhoorns uit zijn achterste schiet. Tijdens de bijna uur durende vergadering in de Oval Office met de persgroep besprak hij de waterdruk, gaf hij zijn mening over Aziatische karpers, beledigde hij Harvard, beweerde hij dat het land 2 miljard dollar per dag verdiende aan invoerrechten (waar hij even over ophield) en beschuldigde hij vervolgens voormalig werknemer Miles Taylor (auteur van “Anonymous”) ervan een verrader te zijn. Trump zei ook dat hij Taylor ervan verdacht “schuldig te zijn aan verraad”.

Dat is geen geringe daad van de president, aangezien een veroordeling wegens verraad mogelijk de doodstraf met zich meebrengt. Laat maar. Trump viel ook Christopher Krebs aan, de voormalige federale werknemer die beweerde dat de verkiezingen van 2020 eerlijk waren verlopen. Trump kan dat niet hebben, dus beweert hij dat de “gemanipuleerde” verkiezingen deels Krebs’ verantwoordelijkheid waren. Hij zei dat het ministerie van Justitie een onderzoek naar beide mannen zal instellen.

Maar dat was nog niet alles. Trump gaf Biden opnieuw de schuld van alles wat er ooit mis is gegaan op de planeet, sinds Eva Adam aanmoedigde om de appel op te eten. Trump zei dat de Verenigde Staten in grote problemen zaten voordat hij ons allemaal met zijn aanwezigheid zegende, en verzekerde ons dat hij op de pauzeknop van de tarieven had gedrukt, niet vanwege iets wat een ander land deed, maar omdat hij er een goed gevoel bij had.

Hij zei ook dat hij rechtstreeks met Iran zou onderhandelen over de “nucleaire kwestie” zolang hij kon – gebaseerd op zijn “gevoel” van de situatie. Waarover ze moeten onderhandelen, blijft onuitgesproken, aangezien Trump – net als andere presidenten vóór hem – vindt dat Iran geen kernwapen zou moeten hebben. Dat noemen ze een “dealbreaker”.

Er zijn mensen die Trumps ‘gevoel’ voor niets waarderen. “Hij creëert problemen en doet dan alsof hij ze oplost,” legde mijn Republikeinse bron, een lid van het Congres, uit. “Wij maken hem mogelijk en we hebben nog niet geleerd hoe we deze domheid moeten bestrijden. Het land en de wereld lijden onder de grillen van een gek.”

Hoewel dat misschien waar is, heeft niemand binnen de Republikeinse Partij zich tegen Trump verzet en de Democraten proberen nog steeds uit te vinden hoe ze hem moeten aanpakken. De pers? Die hebben we allang opgegeven. Nu zijn we gewoon onderdeel van het circus.

Trumps voormalige fixer, Michael Cohen, heeft op sociale media veel over het probleem gesproken. Hij is een frequente gast in Jim Acosta’s Substack-show, evenals in die van Joe Walsh en diverse andere programma’s. Cohens veelgehoorde tirade is dat Trump alleen om Trump geeft en dat de rest van ons de klos is.

Niets maakt dat punt duidelijker dan het zien van enkele van mijn collega’s in de perspool die Trump flauwe vragen stellen die in feite neerkomen op de vraag: “Kun je ons vertellen waarom je zo geweldig bent?” Trump antwoordt die vragen meestal met: “Dat was een heel goede vraag”, als je een aanleiding nodig hebt om te begrijpen waar ik het over heb. 

Verloren in de waas van Trumps verwarde narcisme en fascisme, is de vaak genegeerde realiteit: dit is niet normaal. Er zijn velen die klaar waren en zijn voor iets buiten de gebaande paden. Daarom hebben ze op Trump gestemd. Daarom laten velen hem nu niet in de steek. “Hij zegt wat hij denkt. Hij is geweldig,” zegt mijn favoriete schoonfamilielid uit Missouri tegen me.

Maar laten we eens kijken naar toen en nu.

Toen ik acht was, landde de mens op de maan en waren mazelen bijna verleden tijd. Tegenwoordig geloven miljoenen mensen dat de maanlanding in scène was gezet en dat het mazelenvaccin autisme veroorzaakt. In Texas sterven opnieuw kinderen aan mazelen, nu de ooit bijna uitgeroeide ziekte een comeback maakt. 

Toen ik klein was, zongen we “Give Peace a Chance”. Woensdag pochte de president van de Verenigde Staten in het Witte Huis dat de VS wapens had, “waarvan je sommige niet zou geloven”, en hij zei dat hij er niet voor terugdeinsde ze tegen Iran te gebruiken.

Maar wacht, er is meer. 

Tijdens zijn ontmoeting met Benjamin Netanyahu eerder deze week in het Witte Huis, herhaalde Trump zijn verklaring dat hij Gaza wilde ontwikkelen, dat volgens hem “een prachtig stuk land aan de oceaan” is. Hij stelde een “Gaza Vrijheidszone” voor, vrij van Palestijnen. Bibi en Trump zeiden allebei dat de Palestijnen gewoon moesten vertrekken. Ik denk dat ze het een vrijheidszone zullen noemen, omdat er geen Palestijnen wonen.

Toen ik klein was, bracht de New York Times het verhaal van de Pentagon Papers naar buiten. De Washington Post bracht het Watergateschandaal naar buiten. Een corrupte president viel. Vandaag heeft de New York Times Maggie Haberman, die ervan wordt beschuldigd een stroman voor Trump te zijn. De Washington Post? Die steunde voormalig vicepresident Kamala Harris niet als president, uit angst Trump boos te maken.

De Republikeinse president Ronald Reagan (de architect van de tragedie die de Republikeinse Partij vandaag de dag is) verzette zich tegen invoerrechten en steunde een traject naar burgerschap voor immigranten. Hij merkte op dat invoerrechten economieën vernietigen en dat het land immigranten nodig heeft. Trump vindt het prima om immigranten naar de gevangenis te sturen, ze te deporteren en studentenvisa te weigeren, terwijl hij probeert de economie te ruïneren met invoerrechten.

Het Hooggerechtshof steunde de Washington Post en de New York Times in hun strijd tegen president Richard Nixon. Vandaag staat het Hooggerechtshof Trump toe immigranten uit te leveren – blijkbaar zelfs immigranten zoals een vader in Maryland die geen misdrijf hebben gepleegd – aan buitenlandse gevangenissen.

De populaire bestemming is El Salvador, het nieuwe Gitmo en de toekomstige Super Max, waar geboren Amerikaanse burgers zullen wonen – als het aan Trump ligt. Waar is Snake Plisken als je hem nodig hebt? “Welkom bij de mensheid.”

Trump is ook druk bezig met het onderdrukken van kiezers, en zoals Jon-Christopher Bua, al jarenlang verslaggever van het Witte Huis, al opmerkte in X, is het optreden van woensdag op South Lawn en in het Oval Office “gewoon weer een kans voor Trump om de aandacht af te leiden en de boel te overspoelen – en het verhaal ver weg te houden van zijn terugdraaiing van de tarieven en zijn mogelijke marktmanipulatie. Trump is een meester in afleiding. Zoals je weet, is timing in de politiek, net als in de comedy, alles!”

Trump is een mislukte komiek, een succesvolle politicus en een absolute bedreiging voor de wereld. Zijn huidige regering zet twee stappen achteruit voor elke stap vooruit. Ontsla de veiligheidsinspecteurs van de FAA – en neem ze dan weer aan. Laat DOGE binnenkomen en een overheidskantoor doodslaan, en neem vervolgens degenen die ze hebben ontslagen omdat ze essentieel personeel zijn, weer aan. Hef invoerrechten. Schaf invoerrechten af. Hef invoerrechten opnieuw. Zet ze op pauze. Niets gebeurt op basis van rede. Het is allemaal gebaseerd op Trumps ‘gevoel’ voor het moment, dat mogelijk wordt gemaakt door degenen die zijn ring en edele delen kussen, elke keer dat ze zich in dezelfde ruimte bevinden.

De pers kan zich niet verzetten, want hij heeft ons gecoöpteerd. Onze grondwettelijk vastgelegde taak is om de macht de waarheid te vertellen. Dat maakt ons geen “nepnieuws”, maar juist onmisbaar. Omdat Trump de gevestigde media beheerst, zijn de meeste onafhankelijke en verantwoordelijke stemmen weggejaagd naar Substack of andere sociale media, waar ze verloren gaan in de kakofonie van extremisten aan beide kanten van het politieke spectrum.

Trump is hebzuchtig. Trump is arrogant. Trump verdient het respect dat bij het Witte Huis hoort niet en Trump kan het niets schelen – zolang je maar naar hem luistert.

Ik vroeg onlangs aan zijn nichtje Mary of zij gelooft dat Donald van iemand houdt. Ik weet niet eens zeker of hij van zichzelf houdt. Ze was het daarmee eens, maar zegt dat haar oom als kind nooit liefde heeft gekregen en het als volwassene nooit heeft geleerd. Empathie zit niet in zijn trukendoos.

***

We zijn onlangs acteur Val Kilmer verloren . In de film “Tombstone” vraagt ​​Kurt Russell (voorheen Snake Plissken in “Escape from New York”), als Wyatt Earp, aan Kilmers Doc Holliday wat een man als crimineel Johnny Ringo drijft. “Een man als Ringo heeft een enorm gat, precies in zijn midden. Hij kan nooit genoeg doden, stelen of pijn veroorzaken om het ooit te vullen.”

Earp vraagt ​​wat Ringo nodig heeft. 

“Wraak”, zegt Holliday.

“Waarvoor?” vraagt ​​Earp.

“Omdat ik geboren ben,” zegt Holliday kalm.

Dat is tot nu toe de beste verklaring die ik heb gehoord voor de stortvloed aan waanzin die momenteel het Witte Huis bevolkt.

Het trieste is dat ik ervan overtuigd ben dat we de Verenigde Staten waarin ik ben opgegroeid, de komende twintig jaar niet meer zullen zien – als het ooit gebeurt – vanwege Donald Trump.

Toch is het mooi om te zien dat de pinguïns en zeehonden een overwinning op hun naam schrijven in de strijd tegen Donald.