Indignatie redactie 
Onlangs was er enige ophef over de grootschalige manipulatie van de goudprijs door JP Morgan.
Dat het de meeste kranten niet haalde heeft niet alleen te maken met het gegeven dat niet zoveel mensen geïnteresseerd zijn in die ‘barbaarse relikwie‘, zoals hedendaagse economen goud wegzetten als iets uit lang vervlogen tijden. Iets van vóór de jaren zeventig. Iets uit de tijd vóór ‘Fiat-geld‘ de sporen kreeg, en de welvaart in het westen een stijgende lijn vertoonde, uitgedrukt in ‘economische groei’. Met slechts enkele onfortuinlijke onderbrekingen als gevolg van een ‘markt‘ die de hik kreeg.
Aan de vooravond van de ‘kredietcrash‘ van 2008 groeide de belangstelling voor het edelmetaal weer, en nu zien we iets dergelijks. Maar als gevolg van de verstorende werking als gevolg van manipulatie, is er geen sprake van een ‘marktwaarde‘ die de reflectie is van het belang dat beleggers hechten aan goud, en andere edelmetalen. De prijs wordt tevens sterk beïnvloed door ‘producten‘ die worden verkocht als ‘goud‘, maar het niet zijn. ‘Papiergoud‘.
Goede kans dat u zich er niet druk over maakt. Daarbij kunnen we rustig zeggen dat er geen enkele ‘markt‘ meer is die níet wordt gemanipuleerd. Economische ‘cijfers‘ zijn, wereldwijd, niet meer dan dat. Een verzameling getallen, al dan niet grafisch weergegeven, die je niet kunt eten, waar je niet in kunt wonen, die je niet warm houden, en je niet beschermen. En je koopt er ook niks voor.
In ‘complotland‘ kreeg dat nieuws over die manipulatie wel enige aandacht, omdat de dame die de ‘Credit Default Obligations‘ bedacht die bijna het einde van de wereldeconomie inluidden in 2008, ook leiding gaf aan de sectie van de bank die de goudprijs manipuleerde. Een kleurrijke Britse ‘topvrouw‘, met een even kleurrijke vader. En waar dat ‘complotdenken‘ dus weer in de buurt kwam van de staat Israël, was dat ook een goede reden voor de media om dat onderwerp te laten voor wat het was. Wat mij ergert, omdat ik graag een volwassen discussie over corruptie, manipulatie, obscure praktijken van inlichtingendiensten, klokkenluiders en pedoseksuele monsters zou hebben. Voor mij is Israël een land als elk ander land. En totdat we dat allemaal beseffen zit er een schaduwkant aan tal van discussies die van het grootste maatschappelijke belang zijn.
Maar goed, die goudprijs zegt maar weinigen iets. En zoals gezegd zie je het niet terug in de economische theorieën die leidend zijn in ons deel van de wereld. Dat landen als Rusland, China en India, alsmede Iran, er grote waarde aan hechten, ontbreekt eveneens in de berichtgeving. Als commentatoren er al aandacht aan besteden, dan wordt het weggezet als het bewijs voor ‘onzekerheid‘ in de ‘markt‘. Na de aankondiging van Pelosi dat de ‘Democraten‘ een poging gingen wagen Trump af te zetten, steeg de goudprijs rap. Toen bleek dat de kans op een succesvolle ‘impeachment‘ op basis van dat telefoongesprek van Trump met Zelinsky ‘nul‘ was, daalde hij weer net zo snel.
Dergelijke ‘spikes‘ zijn wel het gevolg van ‘marktwerking‘, in een overigens volledig verziekte ‘markt‘, die wordt beheerst door interventies van (centrale) banken. Daarbij zijn er inmiddels zoveel ‘derivaten‘ in omloop, dat het hele zaakje op elk moment volledig kan imploderen. Het verhaal van de ‘bezittende klasse‘ is dat je dan goed zit met fysiek goud, omdat de prijs van dat edelmetaal dan door het plafond gaat. Hetzelfde wordt gezegd van ‘bitcoin‘. Maar in zo’n situatie wil je niet verzeild raken. De wereldwijde instabiliteit die daar het gevolg van is, is een ideale voedingsbodem voor oorlog. En deze keer zonder veilige havens waar je heen kunt vluchten, als je nog een boot of vliegtuig weet te vinden op het moment dat zo’n ramp zich zou voltrekken.
Voorstanders van manipulatie zijn uit op eigen gewin, of ze menen dat die ‘sturing‘ juist helpt om een ramp te voorkomen. ‘Knappe Koppen‘ bij (centrale) banken die de ‘markt‘ tegen zichzelf in bescherming nemen. Sinds 2008 hebben ze een enorm arsenaal aan ‘wapens‘ gebouwd om de ‘markt‘ te helpen de weg omhoog weer terug te vinden zodra het even tegenzit. Wat daarmee ook volledig is verstoord, is de functie van de ‘markt‘ als een stuk gereedschap voor ‘discovery‘ in de sfeer die ik hiervoor schetste, rond de ‘spikes‘ in de goudprijs. ‘Discovery‘ die niet alleen betrekking had op wat bedrijven deden, maar tevens een graadmeter was voor (geo-) politieke ontwikkelingen.
Bedrijven die met gratis geld hun eigen aandelen terugkopen manipuleren de koers van het aandeel. Banken die interveniëren, eveneens met sloten gratis geld, doen hetzelfde. Overheden die van gekkigheid niet weten wat ze nu nog zullen aanbesteden, en met geld smijten om ‘topvrouwen‘ aan een baan te helpen, of in de bloemetjes te zetten na een schertsvertoning die ‘verkiezing‘ wordt genoemd, of een platform te bieden voor een ‘eco-kleuter‘, of een ‘Remkes-commissie‘ om weer wat oudgedienden in de politiek aan vers geperste Euros te helpen, en noem al die catastrofes voor het milieu, klimaat en de ‘markt‘ maar op.
Dat goud zich niet langer láát manipuleren is een veeg teken. Ik hoop dat de bestuurders van mijn pensioenfonds flink hebben ingeslagen voor de prijs begon te stijgen. Want het is niet pluis in het slachthuis van Klaas Knot en de zijnen.
