Indignatie redactie 
Gaza – De Anti-Imperialistische Beweging In De VS Heeft Een Niveau Van Strijdbaarheid Bereikt Dat In Generaties Niet Meer Is Gezien.
Maar de genocide in Gaza is aan de gang en een invasie van Rafah staat voor de deur. We moeten onze strategie om de oorlogsmachine te breken evalueren en herberekenen.
Het begin van elke revolutie is een exit, een exit uit de sociale orde die de macht heeft vastgelegd in naam van het recht, de stabiliteit, het algemeen belang en het grotere goed.
En hieruit volgt dat als iets niet aan het opbouwen is, het zeker in verval is – dat het leven een revolutie is – en dat de wereld zal sterven als we de imperatieven ervan niet lezen en uitvoeren.
Het is 208 dagen geleden dat dit meest recente en meest gruwelijke hoofdstuk van de 75 jaar durende Amerikaans-zionistische genocide in Gaza begon. Ruim 40.000 Palestijnen zijn de marteldood gestorven, maar het werkelijke dodental ligt waarschijnlijk boven de 100.000. Ondanks de mobilisaties van miljoenen mensen over de hele wereld moeten we erkennen dat we er niet in zijn geslaagd de genocide te stoppen – we zijn er nog niet eens in de buurt gekomen. Dit is een mislukking, maar geen nederlaag. Het vereist dat we rekening houden met onze fouten en onze strategie om te winnen opnieuw berekenen.
Na 7 oktober erkenden we onmiddellijk de noodzaak van escalerend verzet tegen het escalerende geweld in Gaza van het imperialisme. Geïnspireerd door het succes van de campagne van Palestine Action UK hebben we Palestine Action US gelanceerd, een netwerk voor directe actie dat zich richt op Elbit Systems, het grootste zionistische wapenbedrijf ter wereld. Nu er wereldwijd nieuwe Palestine Action-groepen zijn gevormd, hebben onze acties bijgedragen aan desinvesteringen van Elbit, een daling van de winst van Elbit, de verkoop van een Amerikaanse dochteronderneming van Elbit en de definitieve sluiting van een andere Elbit-fabriek in Groot-Brittannië.
Door onze vele vallen en opstaan hebben we ook geleerd dat de tactieken die in Groot-Brittannië worden gebruikt, dat een heel ander rechtssysteem en economische samenstelling heeft, niet zomaar in de Amerikaanse context kunnen worden gekopieerd. In plaats van ons uitsluitend op Elbit te richten, hebben we onze reikwijdte uitgebreid om tegemoet te komen aan de urgente taak van het opbouwen van capaciteit voor directe actie en strijdbaarheid in de Amerikaanse anti-imperialistische beweging.
Wij ondernemen deze interventie op een moment waarop escalatie beter realiseerbaar is dan ooit. Op 15 april zagen we een gecoördineerde maar gedecentraliseerde actie die mensen over de hele wereld ertoe aanzette directe actie te ondernemen tegen productie- en logistieke netwerken, waaronder havens, bruggen, wapenfabrikanten en financiële instellingen, en zich richtten op de economische slagaders van het imperialisme in Gaza.
Vervolgens lanceerden studenten en andere jongeren op 17 april tientallen solidariteitskampen voor Gaza in de Verenigde Staten, van Columbia tot Cal Poly, waarbij ze gebouwen bezetten en barricadeerden, bevrijde zones vestigden en politie-invasies afsloegen. In slechts enkele weken tijd heeft de anti-imperialistische beweging in de Belly of the Beast zich ontwikkeld tot een niveau van strijdbaarheid dat in generaties niet meer is gezien. Maar de genocide duurt voort en de zionistische invasie van Rafah staat voor de deur. We hebben nog een lange weg te gaan om de oorlogsmachine te doorbreken.
Hier zijn 5 van onze reflecties:
- Bovenal: ESCALEREN . Wij sluiten ons aan bij de oproep tot #Escalate4Gaza die verder gaat dan symbolische actie, omdat we weten dat de macht niet in beweging zal komen tenzij we angst zaaien in het hart van de heersende klasse en een bedreiging vormen voor hun reproductie van kapitaal. Zoals onze kameraden van Within Our Lifetime schreven: “ Genoeg met de-escalatietrainingen; Waar zijn de escalatietrainingen !” Escaleer van massabijeenkomsten naar massablokkades van wapenbedrijven, van kampementen naar bouwbezettingen, van het in bedwang worden gehouden door de politie tot het terugdringen ervan. Laat repressie meer weerstand oproepen. Wij zullen geen enkele actie ontkennen die is ondernomen om de strijd te laten escaleren, inclusief directe militante acties. Ons idee van ‘veiligheid’ in de imperiale kern is gebouwd op eeuwenlange lijken, en dit liberale kader van ‘ veiligheidsisme ’ weerhoudt ons ervan te escaleren en te winnen, wat onze plicht jegens Palestina en jegens ons allemaal is. We houden onszelf veilig door te escaleren. Aarzel niet om meer risico te nemen.
- Weersta de repressie en laat symbolische arrestaties achterwege . We betreuren het soms dat we deze zelfopofferende tactiek zelf hebben gebruikt. Hoewel acties soms resulteren in arrestaties, en degenen die betrokken zijn bij serieuze actie zich op die uitkomst moeten voorbereiden, mag het nooit het *doel* zijn om onze organisatoren aan het opsluitingssysteem te verliezen. Het doel moet altijd zijn om te bereiken wat we willen bereiken, en dan veilig thuis te komen. Onze meest succesvolle acties waren heimelijk en gedecentraliseerd. Vorm een affiniteitsgroep of -cel met mensen die u vertrouwt en onderneem actie; wanneer u wordt geconfronteerd met de politie, leer dan tactieken om uzelf en uw kameraden te beschermen – barricades, de-arrestaties, strategische formaties en gemeenschapsverdediging (we hebben veel bronnen over deze tactieken verzameld). Zoals onze kameraden bij Cal Poly schreven: “ De pro-Palestijnse beweging moet een beweging tegen de politie zijn .” We moeten niet langer een zee van hulpeloze onderdanen zijn, bedelend om kruimels en schreeuwend om het pesten van de varkens. We moeten ophouden een beroep te doen op de respectabiliteit van monsters, aan wie we niets verschuldigd zijn.
- Breek de poorten van de universiteit open . Voor degenen die de campusberoepen in stand houden: uw eerste taak is om de campus open te stellen voor de gemeenschap en het onderscheid tussen studenten en ‘externe agitatoren’ te verwerpen. De volksbeweging voor Palestina is momenteel gebaseerd op de universiteiten, maar studenten zijn niet de enige leiders, en niet-studenten beschikken over een reservoir aan kennis en ervaring om de strijd buiten de campus uit te breiden. We moeten onze eigen ‘populaire bakermat’ van verzet creëren. De meest effectieve beroepen zijn geweest waar studenten sterke allianties hebben met niet-studenten, en waar ze de strijd voor het vrije Palestina verbinden met de strijd tegen het Amerikaanse fascisme en politiesteden overal ter wereld.
- Diversiteit in tactieken werkt alleen als we meer strijdbaarheid opbouwen . We hebben altijd opgeroepen tot een breed ecosysteem van tactieken, van boycots tot massademonstraties tot de sabotage en ontmanteling van genocidale infrastructuur. Er bestaat een dialectische relatie tussen het ondergrondse en het bovengrondse; Clandestiene acties moeten de algemene wil van de beweging tot uitdrukking brengen en steun krijgen van haar bovengrondse organisatoren. Zolang andere groepen zich niet bemoeien, vredespolitie, of onze strijdbaarheid coöpteren, moeten we een zo breed mogelijke eenheid opbouwen, geïnspireerd door het concept van het Palestijnse verzet van ‘ Eenheid van de Velden ’, waarbij, ondanks onze verschillende ideologieën, korte termijndoelen en locaties kunnen we allemaal naar één gemeenschappelijk doel toe werken. We hebben mensen nodig die zich bezighouden met gevangenisondersteuning, media, fondsenwerving en gemeenschapszorg – maar het is tijd dat meer van ons naar de frontlinie gaan.
- Wij in de VS zijn niet vrijgesteld van weerstand . Het is onoprecht om het Palestijnse verzet te verheerlijken als we tegelijkertijd ons eigen verzet hier niet aan de orde stellen. De belegering van Gaza is een repetitie van de toekomst die de heersende klasse voor alle onderdrukte mensen heeft gepland, als we ons niet verzetten. Wanneer we op een inhoudelijke manier in de internationale strijd stappen, herwinnen we onze macht en onze menselijkheid; we houden op met kibbelen over welke nutteloze middelen de onderdrukker wel of (vrijwel zeker) niet zullen schamen tot een staat van redelijke concessie, en we erkennen dat het opbouwen van een infrastructuur van strijdbaarheid voor de bredere strijd tegen het imperialisme en de vestiging van een nieuwe wereld de enige effectieve route die we kunnen nemen, en die is in feite de gemakkelijkere en zachtere weg. Ons verzet tegen de genocide in Gaza is een onderdeel van die inspanning, of het is theater. We zijn niet naïef genoeg om te denken dat de revolutie tot stand zal komen met ‘vreedzame’ middelen of spontane opstanden zonder georganiseerde strijdbaarheid. Ook denken we niet dat de zelfbenoemde voorhoede van ‘georganiseerd’ links, de studentenbureaucraten en vlotte praters zonder een greintje ervaring in de frontlinie, in staat zijn het soort organisatie op gang te brengen dat op dit moment feitelijk nodig is. De nieuwe vormen van leiderschap en initiatief zullen voortkomen uit degenen die gebarricadeerd zijn in klaslokalen, degenen die schilden dragen en traangasgranaten terugtrappen. Opstandige bewegingen moeten zich voorbereiden om zichzelf te verdedigen tegen repressie tijdens staten van beleg , en “de repressieve macht van de staat te slim af te zijn, uit te putten, te demoraliseren, te verwarren en te overmeesteren. Degenen die niet geloven dat dit mogelijk is, geloven niet dat de revolutie mogelijk is.” We weten dat er binnen ons leven een revolutie zal komen. Wij zullen ervoor zorgen.
Download dit artikel als zine of als PDF .
Palestine Action US is een netwerk voor directe actie dat het zionisme en het Amerikaanse imperialisme ontwricht en ontmantelt. Sluit u bij ons aan door autonoom actie te ondernemen. U kunt uw acties indienen bij palestineactionus@proton.me .
