Andere optie, misschien nog wel meer passend bij deze tijd: transman worden en Amalia veranderen in Emilio. Al was het maar om dat bemoeizuchtige zooitje aan het Binnenhof te pesten.
Tip voor Hare Koninklijke Hoogheid: gewoon níet trouwen. Met wie of wat dan ook. Blijf vrijgezellin, Amalia. Neem een labrador. Een hond zegt nooit iets terug en bovendien steek je er je middelvinger mee op naar Den Haag.
De troonopvolging kan dan inderdaad een dingetje worden. Om die reden fluister ik het volgende in Amalia’s oor: zadel, bij wijze van wraakoefening, je zuster ermee op. In april, toen de jongedames gedrieën werden geïnterviewd, zei Alexia wel héél triomfantelijk dat zij tenminste gevrijwaard zou blijven van de verplichtingen die een vorstin dient na te leven. „Ik vind het fijn dat ik later iets kan doen met mijn eigen interesses”, sprak zij. Met andere woorden: mijn oudste zus kan dat lekker niet. De diva maakte nog net geen vreugdedansje. Ik verwijs naar België. Boudewijn en Fabiola konden geen kinderen krijgen en nu is de zoon van Boudewijns broer daar koning.
Mijn hemel, ben je nog niet eens achttien jaar en wil je het komende tussenjaar ‘een beetje reizen, de wereld ontdekken’, zoals Amalia in datzelfde interview zei. En dan bespreekt men in de Tweede Kamer serieus wat er dient te geschieden wanneer je niet met een man, maar met een vrouw wenst te huwen. Misschien wel met in zijn achterhoofd de particuliere ellende die Willem II als homoseksueel ongetwijfeld heeft moeten doorstaan beweert Peter Rehwinkel, wie anders, in zijn boek Amalia, de plicht roept dat zij de troon dan zal moeten opgeven. Daarom voelde de VVD zich geroepen Mark Rutte om opheldering te vragen.
„Het kan wel degelijk”, zei de premier.
„Hoi, hoi, hoi!” gilde de polderlandse lhbtenzovoorts-gemeenschap uiteraard.
Het zijn andere tijden, ik weet ‘t. Laatst vertelde een geschiedenisleraar mij dat hij een klas onderwijst waarvan ‘zeker zeven of acht leerlingen’ dusdanig zijn beïnvloed door de hedendaagse nieuwsvoorziening dat zij tot het peloton der gendertwijfelaars zijn toegetreden (ik wil u zijn commentaar niet onthouden: „Ik heb nog liever een klas vol Marokkanen”). En ik besef dat het pas zal ophouden wanneer, in welke vorm dan ook, de totale rampspoed ons overspoelt en wij als mensheid dientengevolge noodgedwongen de decadentie eindelijk van ons zullen moeten afschudden.
Maar hallo, wat is dít nu weer voor een malle discussie?
Komt tijd, komt raad, zei mijn lieve moedertje altijd.
Is die wijsheid dan niets meer waard?
Ik zou hier, als zeventienjarige kroonprinses, buitengewoon recalcitrant van worden. Helemáál niet trouwen, inderdaad. Andere optie, misschien nog wel meer passend bij deze tijd: transman worden en Amalia veranderen in Emilio. Al was het maar om dat bemoeizuchtige zooitje aan het Binnenhof te pesten.
„Mijn zoon houdt van vrouwen zoals van zijn zusters”, zei koning Sihanouk van Cambodja ooit over zijn opvolger Sihamoni, die alweer jaren op de troon zit en nooit met een vrouw in het huwelijk zal treden.
Eén ding staat vast: dat zal Willem-Alexander nooit over zijn oudste dochter beweren.