Trump’s nieuwjaarsmoord op Soleimani blaast uiteindelijk het nep-Russiagate-verhaal op

Trump’s geordende moord op generaal Qasem Soleimani, hoofd van de elite Quds-macht van de Revolutionaire Garde, betekent niet alleen een gevaarlijke escalatie van spanningen met Iran, maar maakt ook een einde aan de fictie dat Rusland hem beheerste.

Stel je eens voor … Als de Iraanse president Rouhani toestemming had gegeven voor een nieuwjaarsronde op generaal Mark Milley, de voorzitter van de Joint Chiefs of Staff van de Verenigde Staten, toen hij naar het vliegveld in Canada werd gereden.

Zou iemand zelfs maar suggereren dat de aanval plaatsvond in ‘zelfverdediging’? Maar dat is precies de regel die we nu krijgen over het doden van Qasem Soleimani.
De onmiskenbare waarheid is dat voor al zijn postume neocon-demonisering als de meest kwaadaardige man op de planeet, de zilverharige Soleimani een sleutelrol speelde in de nederlaag van de barbaarse doodscultus ISIS en andere gelieerde Al Qaida-leden in het Midden-Oosten. Hij hielp bij het brein van seculiere, christelijke bescherming, Syrië’s tegen-de-kansen overleving in het gezicht van een woeste aanval door enkele van de machtigste landen ter wereld, die een alfabetsoep van jihadistische volmachten en doodseskaders ontketende om te proberen een te bereiken gewelddadige ‘regime change’. Soleimani’s beloning voor het bestrijden van de groepen die zich op westerse burgers over de hele wereld hebben gericht – waaronder Amerikaanse burgers op 9-11 en Britse toeristen in Tunesië in 2015, zou begin 2020 worden opgeblazen. Herinner me nogmaals, wie zijn de terroristen hier?

De ether spreekt vol over de waarschijnlijkheid van een oorlog tegen Iran, maar het feit is dat de vijandelijkheden al zijn begonnen. Trump trok zich provocerend terug uit de Iraanse nucleaire deal, pochte dat zijn nieuwe sancties tegen Iran ‘de hoogste zijn die ooit aan een land zijn opgelegd’, en heeft nu opdracht gegeven tot het doden van een man die door velen wordt beschouwd als de machtigste figuur in het land. Soleimani bedreigde Amerikaanse troepen in Irak, zo wordt ons verteld, door middel van een rechtvaardiging. Maar wat doen Amerikaanse troepen in Irak in de eerste plaats? Het is de bedoeling dat we vergeten dat ze daar aan het hoofd kwamen van een illegale invasiemacht die in 2003 zou moeten afkomen van Irakese massavernietigingswapens die niet echt bestonden. Welk recht hadden de VS en hun bondgenoten zeventien jaar geleden om Irak binnen te vallen? Absoluut geen, volgens internationaal recht. Maar Iraakse MVW’s waren niet de enige misleiding. Verre van.

https://twitter.com/joejglenton/status/1213041947281100802

Ons is verteld (ad nauseum) de afgelopen jaren dat Donald Trump onder de controle van Poetin stond. Dat hij de facto een Russische agent was. Een marionet van Moskou.

Nu, tenminste, zelfs niet de meest lichtgelovige bewoner van planeet Aarde zal dat geloven. Iran is een belangrijke bondgenoot van het Midden-Oosten van Rusland, een belangrijke strategische partner. Door Soleimani te vermoorden en ons op een militaire ramkoers met Teheran te plaatsen, bedreigt Trump niet alleen de Islamitische Republiek, hij steekt ook de Russische beer in zijn borst, rug en gezicht. De gebeurtenissen van vandaag, voor iedereen die nog twijfels had, laten zien dat het buitenland dat de grootste invloed heeft in de Amerikaanse politiek niet Rusland is, maar Israël (en na Israël, Saoedi-Arabië).

Het doden van Soleimani – en de sterke waarschijnlijkheid van Iraanse vergelding tegen Amerikaanse doelen, is vanuit VS-oogpunt niet logisch, maar vanuit Israelisch is het logisch. De Iraanse generaal heeft zijn kaart lange tijd gemerkt door Tel Aviv. De Jerusalem Post merkt op dat de Quds supremo “een belangrijk onderdeel was van de steun van Iran aan Hezbollah tijdens de oorlog met Israël in 2006” . Hij benadrukte ook de voortdurende steun van Iran voor de Palestijnen.

Als je een fervent zionist was, zou er waarschijnlijk niemand ter wereld zijn die je meer uit de weg wilt dan Soleimani. Maar hier is een grote waarheid die zelden of nooit wordt gesproken in het Amerikaanse openbare discours, of inderdaad in Groot-Brittannië: de prioriteiten van Israël (het vernietigen van de as Iran-Syrisch-Hezbollah en het elimineren van leidende figuren uit die landen / bewegingen), verzwakt eigenlijk de bredere strijd tegen radicale islamitische terreurgroepen. Als er echt een ‘War on Terror’ werd uitgevochten, zou je niet degenen die het meest hebben gedaan om ISIS en Al-Qaeda te verslaan, dreigen? Maar dat is wat Donald Trump doet. De hele tijd raakten liberalen in een stroomversnelling vanwege niet-bestaande ‘Russische inmenging’. Israël en zijn lobby drongen aan op harder optreden tegen Iran, de sterkste regionale vijand van ISIS en Al-Qaida.

In november 2011 ging Trump op Twitter om te ‘voorspellen’ dat president Obama een oorlog met Iran zou beginnen om herkozen te worden.

@realDonaldTrump remember when you criticized the POSSIBILITY that a Obama would go to war with Iran as a “desperate” re-election tactic? #Iran https://t.co/7szlTPl4Gx pic.twitter.com/BxmDDb41ms

— Oh MAGAd (@AntiHateDebate) January 3, 2020

Maar Obama deed het niet. Niet alleen dat, maar de Obama-regering ontmoedigde Israël tweemaal om door te gaan met plannen om Soleimani te vermoorden toen ze de gelegenheid hadden. Trump is ongetwijfeld de meest pro-Israëlische president die Amerika ooit heeft gehad. Dat betekent dat de gevaren van een grote brand die in 2020 uitbrak sterk zijn toegenomen, voor alle retoriek vóór de verkiezingen over het beëindigen van oorlogen in het Midden-Oosten.

Als je dit verhaal leuk vindt, deel het dan met een vriend!