Indignatie redactie 
Het argument voor de tarieven – dat ze de Amerikaanse economie een impuls zullen geven – is niet eenduidig.
Trump 2.0 lijkt een heel ander model te zijn dan zijn voorganger. De woede-uitbarsting over tarieven lijkt te zijn ontstaan uit frustratie over zijn eerste ambtstermijn, waarbij hij veel van zijn verkiezingsbeloften niet nakwam en meer respect wilde verwerven in de wereld. Hij heeft zeker de aandacht van wereldleiders getrokken nu de markten blijven kelderen – met name in Azië – en velen van hen hebben hem volgens hem in telefoongesprekken verteld dat ze hem “niet de schuld geven” voor de zet.
En toch is het argument voor de tarieven – dat ze de Amerikaanse economie een boost zullen geven – nauwelijks een eenduidig geval. Amerikaanse analisten gebruiken vaak het voorbeeld van de auto-industrie en hoe een stijging van 25 procent van buitenlandse auto’s de lokale verkoop zal stimuleren. Maar dit is nauwelijks de realiteit. Ten eerste kopen veel Amerikanen Japanse en Europese auto’s simpelweg omdat het betere auto’s zijn; en ten tweede worden veel Amerikaanse auto’s in Mexico gemaakt. De realiteit voor de autosector zou wel eens kunnen zijn dat de maatregel een tweedehandsmarkt veel meer zal stimuleren met een lichte daling van de verkoop van niet-Amerikaanse auto’s.
Het andere buitengewone aan de tariefstunt is dat Trump hoopt dat het de arbeidersklasse zal stimuleren, omdat veel buitenlandse bedrijven gedwongen zouden kunnen worden om naar de VS te verhuizen en daar fabrieken op te zetten om de tarieven te omzeilen. Maar dat is onwaarschijnlijk. Bovendien kopen arme mensen in Amerika vaak goedkope producten in supermarkten en doe-het-zelfwinkels zoals Home Depot.
Waar komt het meeste van dat spul vandaan? China. Alle experts zijn het erover eens dat het niet de bedrijven in China zullen zijn die deze nieuwe kosten zullen absorberen, maar dat ze gewoon aan de consument zullen worden doorberekend – en arme mensen in de voeten schieten, meestal Trump-aanhangers die de MAGA-honkbalpetten dragen. En dan is er nog de Amerikaanse exportmarkt. Juist de markten over de hele wereld die Amerikaanse goederen kopen, zullen bijvoorbeeld zeker minder Amerikaanse auto’s kopen, omdat diezelfde kopers hun uitgaven zullen moeten aanpassen als er een nieuwe recessie komt.
Ook wij hebben jou steun nodig in 2025, gun ons een extra bakkie koffie groot of klein.
Dank je en proost?
Wij van Indignatie AI zijn je eeuwig dankbaar
Heeft Trump hier echt over nagedacht? Begrijpt hij echt wat internationale handel en wereldhandel inhoudt? Waarschijnlijk niet. Maar waar we op moeten letten is hoe hij radicalere dingen doet, waar hij in zijn eerste termijn misschien mensen om zich heen had die hem tegenhielden. Trump 2.0 is autonomer. Als zijn eerste termijn werd tegengehouden door adviseurs die hem ‘nee meneer de president’ zeiden, dan bestaat zijn tweede termijn gewoon uit mensen waarvan hij zeker weet dat ze het altijd met hem eens zullen zijn. En zo gaan de radicalere ideeën verder en lijkt de huwelijksreisperiode in functie een nirwana-moment.
Maar het zal van korte duur zijn. Dit kortstondige moment van het repareren van de Amerikaanse economie zal waarschijnlijk niet lang duren en veel topzakenlieden in Europa, zoals Michael O’Leary van Ryanair bijvoorbeeld, geloven dat het slechts een kwestie van een paar maanden zal zijn voordat hij moet terugkrabbelen en terug moet naar de status quo.
Trump is niet zo slim of capabel als sommigen hem krediet geven. Hij is niet geïnteresseerd in het luisteren naar experts en het ontwikkelen van beleid. Hij geeft de voorkeur aan versimpelde, oversimplificerende strategieën waar hij de architect van kan zijn en de eer voor kan opeisen, zodra ze zijn geïmplementeerd. We moeten dit patroon van ‘drie stappen vooruit, twee stappen terug’ verwachten bij veel van zijn ideeën.
Langzaam zal hij gaan begrijpen dat iets zo groots en zo ingewikkelds als de Amerikaanse economie niet kan worden opgelost met zulke kinderachtige en slecht bedachte ‘no-brainer’-oplossingen. Op een gegeven moment zal hij gedwongen worden om te luisteren naar de economen die op dit moment niet de moed hebben om hem te vertellen dat instortende markten in Azië – ZOWEL ALS Amerika’s eigen twee beurzen – geen goed teken kunnen zijn.
Waarschijnlijk wacht Trump op het nieuws dat er nieuwe bedrijven in de VS komen en dat de consumentenbestedingen toenemen, aangezien diezelfde adviseurs hun mond zullen houden over de realiteit dat dat ooit gaat gebeuren, zelfs op de langere termijn. De vraag die wereldleiders zich nu zullen stellen, is hoe lang het zal duren voordat hij een van zijn beruchte U-bochten maakt? Zal Fox News met mensen met een laag inkomen praten en kijken hoe zij ermee omgaan?
