Vermoeden richt zich op de VS in de mysterieuze ambassade-inval in Noord-Korea

Als geen Amerikaans bureau betrokken is bij het incident, waarom zijn ze allemaal zo stil? En waarom geen actie tegen de daders die bekend zijn in de Verenigde Staten?

SEOEL – Hoe meer de Amerikanen elke rol afslaan in de bizarre aanval van 22 februari op de Noord-Koreaanse ambassade in Madrid, de diepere vermoedens groeien hier in Seoul dat de Amerikaanse inlichtingengemeenschap er veel mee te maken had.

https://youtu.be/NZYH8QdlbVo

De vermeende leider van de aanslag, door Yale opgeleide Adrian Hong Chang, droomt er al lang van om het Noord-Koreaanse regime omver te werpen, wat misschien een lege roem lijkt. Maar de stilte van Amerikaanse functionarissen is ronduit oorverdovend.

Hong, zoals hij bekend is, zou het FBI-supergeheime spul hebben overgedragen dat hij en zijn negen vrienden van de ambassade hadden geplunderd. De groep deed dat, zei een trotse verklaring gepubliceerd op haar website, op “het verzoek” van de FBI.

“We hebben geen commentaar,” vertelde een woordvoerder van het FBI aan The Daily Beast toen hem werd gevraagd of het bureau iets wist over deze jongens of digitale apparatuur die ze in beslag namen tijdens hun aanval vijf dagen voordat president Donald Trump de Noord-Koreaanse leider Kim Jong Un ontmoette in Hanoi .

Dat antwoord kwam nadat het Amerikaanse ministerie van Buitenlandse Zaken elke VS-rol bij de inval ten stelligste had ontkend, waarbij een hoge Noord-Koreaanse diplomaat in elkaar werd geslagen, vastgebonden en achtergelaten in een kelderkamer met een kap boven zijn hoofd nadat hij weigerde te falen.

Noord-Korea, meer formeel bekend als de Democratische Volksrepubliek Korea of ​​Noord-Korea, drong zondag op in de ongemakkelijke stilte van het Amerikaanse ambtenarenapparaat door zijn eerste verklaring af te geven over het geheel.

Het impliceerde zorgvuldig de FBI terwijl het de betekenis minimaliseerde van een bende die mogelijk meer dan een ergernis vormt voor Kims dictatuur.

Pyongyang’s Korean Central News Agency, een anonieme woordvoerder van het ministerie van Buitenlandse Zaken citerend, zei dat het regime inderdaad “de geruchten van alle nuances in de lucht volgt dat de FBI van de VS” betrokken was bij het terreurincident. “Ook op het complot, zei KCNA, waren “de kleine jongen van anti-DVK ‘lichaam'” – een toespeling op de groep van Hong nu bekend als Jayu Joseon, wat betekent Free [Noord-Korea].

Samenvattend was het mysterie dat alle tien de ambassadeurs van de ambassade erin slaagden zich op te ruimen. Mastermind Hong, een activist die een outfit met de naam LINK, Liberty in Noord-Korea, vormde, kort voordat hij in 2005 afstudeerde aan de Yale University, slaagde erin om de VS binnen te komen met ten minste één en mogelijk andere Jayu Joseon-leden.

Nadat ze in Lissabon waren aangekomen, 400 mijl ten oosten van Madrid, glipten ze door de Portugese luchthavenbeveiliging en instapten een vliegtuig of vliegtuigen naar Newark, NJ, waardoor de Spaanse politie eruit zag als een stel keystone-agenten die hun hoofd krabden over wat er gebeurde .

De Noord-Koreanen lieten van hun kant geen twijfel bestaan ​​over hun afkeer met het gemak dat de groep op een donkere avond had overvallen en de ambassade van Madrid had geplunderd, terwijl Kim Jong Un op het punt stond om op 29 februari tegen Donald Trump te zeggen wat ze moest zeggen en 28. (De top ging niet goed.)

De KCNA-verklaring drong er bij de Spanjaarden op aan “het onderzoek naar het laatste op een verantwoorde manier uit te voeren om de terroristen en hun aastrekkers voor het gerecht te brengen overeenkomstig de relevante internationale wetgeving.” De verklaring voegde de voor de hand liggende toe, dat “een illegale inbraak in en het gebruik van een diplomatieke missie en een daad van afpersing een ernstige schending zijn van de soevereiniteit van de staat en een flagrante schending van het internationaal recht, en een dergelijke handeling mag nooit worden getolereerd.”

Uit de gepubliceerde details van het onderzoek van de Spaanse autoriteiten blijkt dat de FBI in het centrum stond van hun zoektocht naar de bende van Hong – van wie sommigen worden verondersteld Koreaanse Amerikanen te zijn.

De veronderstelling hier in Seoul was dat het falen van de VS om te reageren op het uitleveringsverzoek van Spanje voor Hong en tenminste één van zijn cohorten impliceert dat de FBI of andere Amerikaanse overheidsbetrokkenheid erbij betrokken is.

De Spaanse autoriteiten zeggen dat de FBI bijna vier weken lang heeft nagelaten hen te laten weten dat Hong contact met het bureau had opgenomen over computers, harde schijven en een mobiele telefoon die tijdens de overval was buitgemaakt.

Thae Yong Ho, de tweede diplomaat op de ambassade van Noord-Korea in Londen toen hij bijna drie jaar geleden met zijn vrouw en twee zonen overliep, gelooft dat ze zijn ontsnapt met een cruciale computer die ” telegrammen ontcijfert die gedeeld worden tussen Pyongyang en de buitenlandse ambassade.”

De buit die door de Madrid 10 in beslag was genomen, had ten minste berichten en bestanden van zeer gevoelige, geheime informatie over het nucleaire en raketprogramma van Noord-Korea en de strategie voor besprekingen over denuclearisatie met de VS en Zuid-Korea kunnen bevatten. Of dat dachten ze.

“Deze acties hebben de hoop gewekt dat Free Joseon de revolutionaire organisatie is waar Koreanen naar hebben verlangd om een ​​einde te maken aan de despotische regel van een maffia-achtige familie-misdaad, bekend als het Kim-familieregime”, zegt David Maxwell , een gepensioneerde kolonel van het Amerikaanse leger. nu bij het Fonds voor de verdediging van democratieën.  “De plotselinge bekendheid van Free Joseon is ongetwijfeld de droom van een onconventionele oorlogsbeoefenaar; het is een ontluikende organisatie met het potentieel om een ​​regering of bezettingsmacht te dwingen, te verstoren of omver te werpen. ‘

Maxwell kwalificeert deze fantasie echter met de opmerking: “Helaas, als dingen te mooi zijn om waar te zijn, zijn ze dat meestal.” Realistisch gezien, zegt hij: “de opwinding over deze ontwikkeling moet worden getemperd met een objectieve analyse van de organisatie, de legitimiteit ervan, zijn doelstellingen, en hoe het kan passen in de grotere strategie van de Zuid-Koreaans-Amerikaanse alliantie. “

Een rechtbank in Madrid heeft om uitlevering verzocht van Hong en een andere man, Sam Ryu, een Amerikaans staatsburger, die beiden op die dag vanuit Newark aankwamen op die vlucht van Lissabon de dag na de inval.

Jayu Joseon, voorheen bekend als Cheollima Civil Defense, heeft op zijn website gezegd dat de informatie die de FBI is nagelaten “een enorme potentiële waarde” heeft.

Hong heeft misschien contact gehad met de FBI-agenten die hij zelfverzekerd vond met alles wat in beslag was genomen. Anders, na jarenlang te hebben gewerkt voor Noord-Koreaanse overlopers om het Noord-Koreaanse regime te ondermijnen, zou Hong hebben geweten contact op te nemen met de CIA, wiens spooks buiten de VS aan het rondneuzen zijn, in plaats van de FBI, van wie de gumshoes binnenlandse zonden opsporen. Het is ook mogelijk dat de CIA hem niet vertrouwde en dat de FBI meer open stond voor zijn aanbod.

De Spaanse politie zei aanvankelijk dat twee van de raiders, waaronder Hong, banden hadden met de CIA. Hier in Seoul wordt algemeen aangenomen dat de Amerikanen op zijn minst weten wie en waar ze Hong en Ryu kunnen vinden – als ze zich nog niet in Amerikaanse hechtenis bevinden.

https://youtu.be/i4nWrwOk8p8

Wat betreft een mogelijke rol van Zuid-Korea, president Moon Jae-in is zo gebrand op verzoening en dialoog met het Noorden dat de nationale inlichtingendienst van het Zuiden vermoedelijk geen hand heeft gehad in de inval, hoewel de NOS vermoedelijk bestanden op Hong zouden hebben en enkele anderen. De mogelijke rol van voormalige NIS-agenten, van wie velen zijn ontslagen onder de maan, is niet duidelijk.

“We houden de zaak nauwlettend in de gaten, omdat mensen met Zuid-Koreaanse of Amerikaanse nationaliteiten hierbij betrokken kunnen zijn”, zei de NOS in een verklaring aan Koreaanse wetgevers. “Er is mogelijk een Zuid-Koreaanse, maar niets is bevestigd.”

Jayu Joseon op zijn website heeft gereageerd met een mengeling van verlegenheid en woede over de publiciteit rond de overval. Hong wordt verondersteld de uitspraken te hebben geschreven, waarvan Koreanen zeggen dat ze zijn gegoten in een enigszins ongemakkelijke, pretentieuze stijl die typerend is voor iemand die Koreaans kent, maar grotendeels in het buitenland is opgeleid.

Een van die beweringen beweerde de FBI informatie te hebben verstrekt op voorwaarde dat niemand hiervan op de hoogte was. “We hebben zelf nooit met de media gesproken of informatie gedeeld”, zegt Jayu Joseon, die media-uitbarstingen lanceert als “een diep verraad aan vertrouwen” dat “het regime in Pyongyang zou helpen en beschermen” en tegelijkertijd degenen “die risico’s nemen om anderen te beschermen in gevaar te brengen”. .”

De groep zei ook dat het activiteiten opschortte nadat het werd blootgesteld en gecompromitteerd door alle aandacht. Maar dat weerhield hen er niet van om zondagavond te waarschuwen: “We bereiden ons nu voor op grote evenementen” en “tot die tijd zullen we zwijgen als de rust vóór de storm.” De reden was duidelijk. “Hoe meer de Kim Jong- een regime verwerpt de bevelen van de vrijheid, zoals de ontmanteling van politieke gevangenkampen, hoe meer vernedering het zal ervaren. “

De groep heeft misschien een volledig schone ontsnapping gemaakt in Madrid, zonder publiciteit, maar om een ​​korte stop was ze bijna betrapt. De vrouw van een van de ambassademedewerkers, in een kamer op de begane grond toen ze het gebouw in stapten, sloot de deur naar de kamer, klauterde door het raam en waarschuwde een voorbijganger, die de politie belde.

Hong, die een pin van Noord-Korea in zijn revers had, kwam naar verluidt aan de deur en verzekerde een politieagent dat er geen probleem was.

Wat gebeurde er toen ze in de Verenigde Staten kwamen? Gingen ze gewoon door Amerikaanse immigratie?

Hong, in eerste instantie beschreven als een Mexicaan-Amerikaan maar een wettige Amerikaanse ‘inwoner’, heeft mogelijk ook een Amerikaans paspoort of een groene kaart bij zich. Nogmaals, er is op geen enkele manier commentaar van de Amerikaanse autoriteiten geweest. Hij heeft zeker veel tijd doorgebracht in de Verenigde Staten. Hij was een student bij Yale toen hij LINK oprichtte, toegewijd aan het redden van Noord-Koreaanse vluchtelingen. Hij verliet die organisatie, met het hoofdkantoor in Long Beach, Californië, 10 jaar geleden, maar is opgedoken in de VS en Canada en maakte duidelijk dat er behoefte was aan regimeverandering in Noord-Korea en riep op tot het trainen van nieuwe leiders en bureaucraten die in staat zijn de macht over te nemen.

“Geen enkele actie tegen Noord-Korea is zonder risico, maar passiviteit heeft alleen massale gruweldaden, proliferatie van wapens en versterkt crimineel gedrag met zich meegebracht”, schreef hij vijf jaar geleden in een opiniestuk voor de Christian Science Monitor . “Onze collectieve passiviteit heeft ons verbonden met de onderdrukker, niet met de onderdrukten.”

In een voorteken van wat zou komen, identificeert een briefje onderaan het stuk hem als gedelegeerd bestuurder van Pegasus Strategies, wiens gezegde doel is om “u te leren hoe u … het juiste vuurwapen moet gebruiken” in plaats van het te behandelen als “gewoon een ornament. “De notitie voegt eraan toe dat hij in 2008 Noord-Korea bezocht, vermoedelijk op een korte standaard toeristische excursie.

In zijn kielzog in Madrid liet Hong een intrigerend detail achter. In de haast om weg te gaan, liet hij een Italiaans rijbewijs vallen met een valse naam maar vastbesloten de zijne te zijn. Dat heeft bij analisten vragen opgeroepen over zijn mogelijke betrokkenheid bij de overtreding van een paar weken eerder van de Noord-Koreaanse ambassadeur in Italië, die sindsdien niet meer is gezien of gehoord. Die daad zou helpen verklaren waarom Hong en zijn bende geloofden dat ze de Noord-Koreaanse diplomaat die de leiding had over de ambassade van Madrid, So Yun Sok, zou kunnen overtuigen.

Als ze So en anderen hebben opgefokt, zoals werd beweerd, is het misschien geprobeerd om codes en wachtwoorden te extraheren voor de harde schijven en andere dingen die ze in beslag namen. Zo werd de leiding over de ambassade overgelaten nadat de laatste ambassadeur, Kim Hyok Chol, na de laatste raketproef in Noorden in september 2017 uit Spanje werd geschopt. Kim dook toen op in onderhandelingen met Stephen Biegun, VS-gezant in Noord-Korea.

Jayu Joseon bracht enkele uren door in de ambassade. Op de dag van de overval stopte Hong bij een politiezaak die neppistolen, holsters, messen, kettingen, handboeien, touwen en andere parafernalia verkocht die nodig waren om acht mensen te binden die erom bekend staan. Hij had naar verluidt ook iedereen in zijn team uitgerust met micro-camera’s die in hun donkere pakken waren gestopt en alles opnamen wat ze deden.

Maar wacht niet verwachtend op de begunstigden van de aanval, wie ze ook mogen zijn, om een ​​verslag te maken van wat er is gebeurd, wat ze hebben gekregen en wat er van Hong en zijn bemanning is geworden.

“Het moet allemaal officieel worden geweigerd,” zei Steve Tharp, die hier carrière heeft gemaakt door Noord-Korea te analyseren als legerofficier en vervolgens als senior burger met het Amerikaanse bevel. Ervan uitgaande dat er externe betrokkenheid is, zei Tharp: “Zo werkt de zwarte kant.”