Vragen staat vrij

Een blog, of een ‘column’, is al snel ‘leerstellig’. Iemand geeft een mening. Een mening waar hij of zij lang en diep over heeft nagedacht, of een mening onder tijdsdruk, waar niet veel denkwerk in is gaan zitten, flinterdun onderbouwd, en niet veel meer dan ‘wishful thinking’. De hoge productie op dit blog, met elke vierentwintig uur een bijdrage, wordt door ‘communicatiestrategen’ afgeraden, omdat het de indruk wekt dat er weinig denkwerk, en minimale ‘research’ aan ten grondslag ligt. Maar ik handel niet in ‘indrukken’, en door in mijn bijdragen bronnen bij te voegen stel ik u in staat om zelf te oordelen over de kwaliteit van het fundament onder mijn bijdragen. Daarbij leven de onderwerpen waarover ik schrijf bij mij al veel langer. Het is anders als je overvallen wordt door bepaalde ontwikkelingen.

Die ‘links’ naar bronnen vormen dus niet het volledige ‘geraamte’ waar mijn eigen denken aan is opgehangen. Waar ik mij afzet tegen dat wat in de ‘gevestigde media’ circuleert, mag u ervan uitgaan dat ik wat daar wordt gepresenteerd ook tot mij heb genomen, en niet reageer op een ‘Straw Man’. Een ‘vorm’ die ik in de ‘gevestigde media’ meer en meer tegenkom, waar de auteur er opzichtig blijk van geeft zich niet te hebben ingelezen over de zienswijze van opponenten, en die vooral irritant is, omdat het mij teveel tijd vergt, terwijl het niks oplevert. Zo stond in NRC een groot artikel over Poetin’s uitspraak dat Rusland de gestelde doelen zou halen, van de hand van Michel Kerres, correspondent van de krant te Brussel, en columnist van die krant, dat alles tegen een leuke vergoeding van de uitgever. Op geen enkele manier adresseert Kerres de vraag of Poetin het bij het rechte eind heeft, of dat hij zich wel eens lelijk kon vergissen. En dat identieke patroon zie je bij nagenoeg alle correspondenten, redacteuren, journalisten en columnisten die ons vanuit hun ivoren toren voorlichten. Een litanie van ‘Straw Man’ teksten.

U en ik willen weten. We zuchten naar kennis. Kennis die we nodig hebben om beslissingen te nemen. Beslissingen die van het grootste belang zijn voor onze eigen toekomst, dat van onze geliefden, en ons land, Europa en de wereld. Ik zeg niet dat al die medewerkers bij de ‘gevestigde media’ opzettelijk voor distractie zorgen. Met hypocrieten en opportunisten ben ik snel klaar. Die weten hoe het zit, maar liegen doelbewust. Wat doodeng is, dat zijn de ‘Stupid People’. Binnen de matrix van Cipolla. Nou leest u ‘Stupid’, en wellicht vertaalt u dat als ‘Stom’, of ‘Dom’, maar ik bedoel ’Stupid’. Iemand die niet beseft dat wat hij of zij zegt, of schrijft, geen raakvlak heeft met de realiteit. Hij of zij maakt daardoor keuzes, en handelt, in strijd met het eigen belang, het belang van zijn of haar geliefden, het land, Europa en de wereld. Diegene kan een ongeëvenaard hoog ‘IQ’ hebben, of amper zijn of haar naam kunnen schrijven. Dat is hier irrelevant.

Met betrekking tot de strijd in Oekraïne kan ook ik ‘Stupid’ zijn, uiteraard. En overigens ook met betrekking tot elk ander onderwerp dat ik hier aan u voorleg. Ik zal u niet hypocriet of opportunistisch om de tuin proberen te leiden, want daar heb ik helemaal geen belang bij. Ik schrijf hier niet vanuit een ideologische, of religieuze inspiratie, of met een commercieel belang, zoals het gros van de concurrenten. ‘Stupid’ komt voort uit ontbrekende informatie. Dingen die men niet kón weten, of dingen die men zag, maar verkeerd taxeerde. Vragen om meer te weten te komen is de sleutel tot ‘Verheffing’. Mits de antwoorden feitelijk juist zijn, en verhelderend. Recent stond ik stil bij het optreden van een ‘televisie-generaal’ bij de ‘Dames’ van ‘GoedemorgenNederland’, omdat ik meen dat hij geen vat heeft op de strategie van de Russen in Oekraïne. Vriendelijke, politiek correcte ‘consensus-generaal’, die niet hypocriet of opportunistisch is als hij antwoord geeft, maar volgens mij is hij niet ‘geïnformeerd’. Maar de ‘Dames’ stellen ook nooit de juiste vragen. Dat werd nóg pijnlijker toen een dag later een andere militair, kolonel Han Bouwmeester te gast was. De kolonel kreeg letterlijk niet één vraag die hij kon beantwoorden. Hij werd betrokken bij de ‘show’, maar gelukkig kon hij de verleiding weerstaan om de autoriteit uit te hangen op gebieden die niks met zijn expertise te maken hebben. Dat vind ik al een enorme verademing. Goede kans dat de kolonel, ‘associate professor military strategy’ het volledig oneens is met mijn eigen kijk op de Russische strategie, maar ik had graag gehoord hoe hij er dan over dacht. Inplaats daarvan kreeg hij de meest onbenullige vragen voorgelegd.

HIER een video onderaan het artikel op het blog van de alom gerespecteerde Russische militair strateeg Andrei Martyanov. In die video toont hij zich ongerust over het gegeven dat Amerikaanse generaals geen benul lijken te hebben van wat er in Oekraïne gebeurt. Merk ook op dat hij met groot respect spreekt over met naam en toenaam genoemde (gewezen) Amerikaanse militairen, zoals Larry C. Johnson en Scott Ritter. HIER een ‘interview’ met Scott Ritter, de ‘wapeninspecteur’ die het aandurfde om Bush en Blair uit te maken voor leugenaars in de aanloop naar de catastrofale, en onrechtmatige oorlog tegen Irak, die een miljoen mensen het leven kostte, via de website van Johnson. Het is geen echt ‘interview’, maar eerder een ‘lecture’ van Ritter waarin hij uitlegt wat hij ziet, en verwacht. Voor mij als realist belangrijk, omdat wat die experts zeggen ook aansluit bij wat we waarnemen. Bij hen geen ‘Straw Man’ verhaal, maar een ‘Cut the Crap’ analyse, en de bereidheid om te kijken naar alternatieve lezingen over ‘Bucha’, bijvoorbeeld, als iets dat past in de strategie van Oekraïne en de NAVO, maar volledig in strijd is met de Russische strategie, zoals die zichtbaar is. Tegenover Ritter en Johnson staat Patrick Lang, ook een Amerikaanse militair die veelvuldig schrijft over militaire strategie, en die meent dat het voor de Russische strijdmacht een nagenoeg kansloze operatie is, waarbij hij evident veel vertrouwen heeft in alle negatieve berichten over de staat van de Russische troepen. Maar ik krijg sterk de indruk dat Lang geen goed beeld heeft van de weg die naar deze ontknoping leidde, en moeite heeft met dat wat Poetin voor ogen staat, en wat voor soort mens hij is. De schets van Ritter komt dichter bij het beeld dat ik zelf van Poetin heb, en wat ook overeenkomt met de schets van Robert Gore uit 2018. Ritter zegt daarbij ook verstandige dingen over het ‘waarom‘ van deze oorlog, wat verklaart waarom Gore in 2018 nog kon schrijven dat Poetin geen intentie had om Oekraïne binnen te vallen, maar nu meende geen andere keus meer te hebben. Oekraïne en haar fanclub is al vanaf het begin uit op uitbreiding van de oorlog, en participatie van de NAVO. Ook daar zegt Ritter volgens mij zinnige dingen over. Terwijl Lang, en analisten zoals hij, een veel rooskleuriger beeld lijken te hebben over onze kansen als het uitdraait op een directe confrontatie. Rusland heeft gedreigd met aanvallen op de politieke leiders in Kiev als Oekraïne doorgaat met het aanvallen van civiele doelen in Rusland. En ook hebben ze laten weten dat konvooien met wapens van NAVO-landen een legitiem doelwit zijn voor hun raketten. Ritter, Johnson en Martyanov zullen het interpreteren als een bewijs van kracht en zelfverzekerdheid, terwijl Lang het eerder zal willen interpreteren als een wanhoopspoging om er nog iets van te maken. We gaan het zien.

In deze ‘Tik-Tok-Tijd’ hebben mensen de tijd niet om te kijken naar die videos, maar in mijn optiek zou het wel beter zijn als mensen dat wel deden, ook al kunnen ze niks veranderen aan wat zich daar in Oekraïne voltrekt. Zoals het ook goed zou zijn als mensen DIT artikel zouden lezen waarin een ‘TimeLine’ wordt gegeven van de ontwikkelingen in het verleden die ons hier hebben gebracht. Exact omdat velen het niet aan zagen komen, terwijl het met ‘Grote Letters’ voor hun neus stond. Twee uur kijken naar ‘rants-and-raves’ van militaire strategen, terwijl we het druk hebben met de eindjes aan elkaar knopen, en de planning voor het Paas-weekend, lijkt zonde van je tijd, maar het bespaart ‘down the road’ ontstellend veel tijd als je begrijpt waar dat wat er nu gebeurt toe zal leiden. Of eigenlijk: Welke enorme risico’s we lopen als we blind en doof doordenderen op de ingeslagen weg. Zeker, u en ik kunnen er uiteindelijk niet veel aan veranderen, en zekerheid hebben we nog steeds niet. Sterker, ook die strategen die ik hierboven aan u voorstel kunnen ‘Stupid’ blijken te zijn, omdat ze iets gemist hebben, ook al hebben ze tot nu toe gelijk. Anderzijds vergt het concept van democratie dat u uw steentje bijdraagt aan een gezonde samenleving, en ik hoop dat u het met mij eens bent dat de ‘Tik-Tok-Samenleving’ waar ik u in mijn vorige bijdrage aan voorstelde, voorzover u er nog niet bekend mee was, niet echt gezond is. Om niet te zeggen kansloos. Een terminale cultivering van ‘Stupid’.

De afloop van die oorlog in Oekraïne, of wellicht dat de NAVO het eindeloos weet te rekken op uw kosten, is ‘Maken-of-Breken’-belangrijk voor elk aspect van uw leven voorbij de dag van vandaag. Als je dan vergeet de juiste vragen te stellen als je de kans hebt, en je vermijdt de dialoog uit angst om ‘gecanceld’ te worden, dan reduceer je jezelf tot vee. Dat klinkt nog niet zo dramatisch in een ‘Tik-Tok-Wereld’ waarin je gesubsidieerd kunt consumeren, en van je hele leven één langgerekt onproductief feest kan maken, vol klachten en ‘Straw Man‘ artikelen die je toegang geven tot meer subsidie. Maar dat wordt het niet. De belofte van ‘Davos’ dat u niks meer zult bezitten, die zal dan wel uitkomen als we het zonder Russisch gas, zonder Russische olie, zonder Russisch graan, zonder Russische mineralen, en zonder Russische ‘markt‘ moeten doen, en er na het jatten van alle Russische bezit ook nooit meer een stuiver onze kant op komt. Terwijl ook Chinezen en Indiërs nu begrijpen dat we absoluut niet te vertrouwen zijn als het over geld of afspraken gaat. Maar dat u straks nog iets kunt huren, en dat u volmaakt gelukkig zult zijn, dat kunt u dan wel op uw buik schrijven. Wees niet ‘Stupid’, maar stel die vragen!