Indignatie redactie 
Een absoluut dieptepunt in de recente Nederlandse parlementaire geschiedenis deed zich voor nadat FvD’d Tweede Kamerlid Van Houwelingen bedreigingen uitte tegen D66’er Sjoerdsma:”Uw tijd komt nog wel. De tribunalen komen eraan!” schreeuwde Van Houwelingen zijn collega toe. De opmerking liet Sjoerdsma verbouwereerd achter en de Kamervoorzitter noemde het “geen fraaie vertoning”. Zelfs toen Van Houwelingen zijn excuses zou gaan aanbieden bleef hij bedreigingen uiten. De hele Tweede Kamer bleef verbouwereerd achter.
Waarom moeten we ons zorgen maken om deze uitspraak?
Allereerst droomt men op extreemrechts sinds een tijdje van een burgeroorlog. De burgeroorlogtheorie komt voort uit extreemrechtse Trump aanhangers, die op bijeenkomsten van ‘hun’ afgevaardigde steevast de vraag stellen ‘wanneer we de wapens mogen oppakken’. Extreemrechts staat dus klaar om – wanneer een Republikeinse kandidaat daarom vraagt – de wapens op te pakken en tegenstanders te doden. Een burgeroorlog geeft hen hiertoe een ‘legitieme’ reden om eigenlijk iedereen die de Trump theorie niet onderschrijft, het aardse voor de eeuwige jachtvelden te laten verruilen. Daarbij worden vooral journalisten, analisten en critici van Trump bedoeld. Maar ook CEO’s van multinationals, milieuactivisten, politici, wetenschappers en iedereen die het vaccin tegen het coronavirus promoot.
Wanneer de burgeroorlog is beëindigd en extreemrechts de overwinning kan opeisen dan kan Donald Trump worden geherinstalleerd als president van de Verenigde Staten en Thierry Baudet als president van Nederland. De tegenstanders die nog niet zijn vermoord moeten verschijnen voor een Nürnberg Tribunaal II, waarbij ze alsnog worden veroordeeld voor de doodstraf. Net als tijdens het eerste Nürnberg Tribunaal, dat kort na de Tweede Wereldoorlog door de geallieerden werd ingesteld om belangrijke nazikopstukken als Herman Göring, Rudolf Hess en Adold Eichmann te berechten. In totaal werden 24 kopstukken uit het gevallen Hitler regime veroordeeld. Een meerderheid van hen kreeg de doodstraf. De rest kreeg levenslang of werd bij verstek veroordeeld. Veel kopstukken uit het nazi regime zijn na de Tweede Wereldoorlog namelijk gevlucht naar Zuid Amerika, voornamelijk naar Argentinië en Chili, die nog altijd gebukt gingen onder de ene na de andere dictator.
In breder perspectief moeten we nadenken over hoe het zover heeft kunnen komen, dat neonazi’s met fascistische ideeën hebben kunnen plaatsnemen in ons parlement. Politici die op een democratische manier zijn gekozen, maar die ideeën hebben en uitlatingen doen die rechtstreeks ingaan tegen alles wat democratisch is, en zich openlijk uitspreken voor het inperken van de vrijheden van hun tegenstanders.
Dat heeft alles te maken met de politieke wil om daadkrachtig op te treden en beslissingen te nemen. Voor Nederland wil dat zeggen dat we na acht jaar Kabinetten Balkenende en 12 jaar Kabinetten Rutte (en daar komen nog eens 4 jaar bij) eigenlijk al twintig jaar stil staan. Balkenende durfde geen beslissingen te nemen, enerzijds omdat hij daartoe niet instaat was en anderzijds omdat het CDA bang was kiezers te verliezen aan de toen opkomende PVV. Rutte vrijt openlijk met het bedrijfsleven en het grootkapitaal. Zowel Balkenende als Rutte bezuinigden flink op publieke-, sociale- en openbare voorzieningen door de marktwerking in te voeren in tal van sectoren waar voorheen alleen de overheid het voor het zeggen had. Het geld dat daarmee werd bespaard werd rechtstreeks doorgesluisd naar belastingvoordeeltjes voor superrijken en multinationals, met als gevolg dat zij nauwelijks belasting betaalden. Ondertussen kon de rest van Nederland die kosten ophoesten, wat tot scheefgroei, een enorme belastingdruk en tweedeling leidde.
In dat klimaat konden partijen als PVV, Tros op Nederland, JA21, Belang van Nederland en dus ook Forum voor Democratie tot wasdom komen. Allemaal partijen en bewegingen met een extreem gewelddadige achterban, die met fascistische ideeën en racistische uitspraken tegen het nazisme aan schurken, maar de kiezer méér vertrouwen in lijkt te hebben dan in de ‘gevestigde partijen’. FvD vrijt ondertussen openlijk met Farmers Defence Force, Viruswaarheid en Police for Freedom; clubs die eigenlijk alleen maar als doel hebben om de samenleving te destabiliseren voor eigen gewin. Omdat er 65.000 partijen en bewegingen op extreemrechts zijn die allemaal in dezelfde kiezersvijver vissen moeten ze aandacht trekken. Zonder aandacht geen kiezers en geen plaats in het Parlement. En aandacht trek je tegenwoordig alleen met extremistische uitspraken. Dat vinden de media leuk. Dat vinden de kiezers leuk.
Net als in de jaren ’90 van de vorige eeuw heeft de politiek opnieuw geen interesse in ‘losers’, mensen die niet kunnen meekomen in de huidige globalistische samenleving. Het leidde tot de opkomst van Pim Fortuyn, die zei op te komen voor deze mensen (Fortuyns partij ging uiteindelijk aan ruzie ten onder). Het leidde tot het decimeren van CDA en PvdA, die voorheen opkwamen voor deze groep mensen. Niet voor niets verlangen veel aanhangers van extreemrechtse partijen terug naar vroeger, toen voor hen alles beter was. En vroeger wás voor hen ook alles beter. Ze zijn stil komen staan in hun ontwikkeling. Het motto van de VVD is nog altijd: Je doet mee of je blijft staan. En stilstand is achteruitgang.
Die stilstand leidt tot excessen zoals gewelddadigheden op extreemrechts. Alleen hun verhaal is het juiste verhaal. Wie het daar niet mee eens is, moet dood.
Dat maakt clubs als FvD staatsgevaarlijk.
