Indignatie redactie 
Na de nieuwe terreurgolf in 2020 met islamistische aanslagen in Wenen en Nice, volgen de gebruikelijke rituelen van de politiek: consternatie of stilte. Maar dat is niet genoeg. Het is onverantwoord. Slechte politiek van lege woorden. Van Hubertus Hoffmann.
Wat te doen?
We moeten eindelijk het moeras van extremisme in heel Europa effectiever en creatiever leegmaken dan voorheen, waaruit de terreurmuggen steeds wegglijden.
Met een nieuwe antiterreurstrategie die uit acht elementen bestaat:
1. Moed voor waarheid, duidelijkheid en concrete acties zijn vereist: niet prettig verder te kijken, stilte en naïeve hoop. De blokkade van de noodzakelijke veiligheidswetten en de deportatie van gevaarlijke extremisten, vooral door de SPD en de Groenen, moet eindelijk worden beëindigd. Veiligheid is de eerste politieke plicht van alle partijen.
2. We hebben een nieuwe, duidelijke tweeledige strategie nodig tegen extremisme in de EU en de natiestaten, bestaande uit harde en zachte factoren. Op de drie pijlers van menselijkheid, creativiteit en effectiviteit. Dit ontbreekt nog steeds. Extremisme wordt nog steeds fragmentarisch in bedwang gehouden, met veel te grote hiaten. Dit geldt voor alle typen, of het nu islamistische, rechtse of linkse extremisten zijn.
3. Niet alleen de extremisten “observeren”, maar proactief hun structuren ontmantelen en verbieden. Vastberaden tegen islamisten, rechtsextremisten en Antifa. Dus nultolerantie voor intolerantie. Het maakt niet uit door wie. Voordat het kwaad te sterk en uit de hand loopt.
4. Leg het veiligheidsgebied niet lam, maar maak het nog effectiever: een paar maanden geleden verbood de Duitse bondskanselarij bijvoorbeeld de BND om agenten in IS-cellen te smokkelen “zodat er geen problemen zouden zijn”. De rechtbanken verbieden effectieve controle en gegevensopslag. Met dergelijke ketenen kan men de strijd alleen maar verliezen en zullen er meer mensen worden vermoord. Willen we dat echt?
De toelating van IS-terugkeerders (men kan er niet zoveel volgen en hun aanslagen voorkomen) was een ernstige fout van een naïef beleid van de andere kant op kijken en te zachte rechtbanken. We moeten ze deporteren.
De leiders van vandaag kunnen hier veel leren van de vastberadenheid van bondskanselier Helmut Schmidt in de dagen van het RAF-terrorisme.
5. Inperking van alle soorten extremisme door middel van een nationale tolerantiestrategie onder leiding van een minister voor tolerantie met nultolerantie tegen intolerantie, onderwijs, training, campagnes tegen alle extremisten van links en rechts of tegen islamisten. Een enorme kloof op dit moment.
6. Geen onterechte en ongerechtvaardigde denigratie van “de islam” omdat dat precies is wat de terroristen als doel willen, maar brede educatie over de ware islam en activering van hun leiderschap en de 99 procent vreedzame maar zwijgende moslims. Een verdere bevordering en uitbreiding van de dialoog met de islamitische wereld en de islam, zoals paus Franciscus lang heeft gepropageerd. Godzijdank is de islam als zodanig niet gevaarlijk, maar zijn ideologisering door extremisten voor politieke doeleinden. Elke ideologie is vergif omdat het het idee boven mensen plaatst.
7. Een nieuwe migratie-realpolitik met de mensheid. Met hart en ziel. Waaronder betere veiligheidscontroles en de onmiddellijke deportatie van extremisten, ook naar Noord-Syrië. Dit is overigens in het belang van de buitenlanders die bij ons wonen. Menselijkheid en hart voor degenen die politiek vervolgd worden die naar ons komen en geen algemene verdenking van migranten en buitenlanders.
8. Een duidelijke positionering van de Europese Unie met de VS als geheel tegen de mentoren van islamistische extremisten. Allereerst is er de Turkse president, een man van de Grijze Wolven en de radicale moslimbroeders die haat prediken tegen het Westen. Ook tegen de financiering van salafistisch-wahhabi-extremisten door miljoenen particuliere stichtingen, bijvoorbeeld in Saoedi-Arabië. Of de structuren van de extremistische Moslimbroederschap in Libië, Algerije, Egypte, de Gazastrook of andere islamitische staten. Dit is het politieke en financiële moeras dat terreurlarven kweekt. Tot dusver heeft een gevaarlijk de andere kant op kijken en stilte de kantoren van diplomaten en politici gedomineerd, zodat de export van wapens en industriële goederen floreert. Dit grote moeras van extremisme moet eindelijk moedig worden ingeperkt en drooggelegd met een duidelijke inperkingsstrategie. Alleen op deze manier kunnen we winnen.
Met andere woorden, Europa heeft een nieuw evenwichtig, creatief en effectief beleid nodig om extremisme in te dammen. Zo voorkomen we verdere vergiftiging van het politieke klimaat in Europa en redden we mensenlevens en onze vrijheid.
