Indignatie redactie 
De op handen zijnde vernietiging van zowel het Israëlische leger als de Israëlische staat die zij dienen, vertoont zoveel overeenkomsten met de vernietiging van de Wehrmacht en de nazi-staat die zij dienden, dat ze niet genegeerd kunnen worden.
De op handen zijnde vernietiging van zowel het Israëlische leger als de Israëlische staat die zij dienen, vertoont zoveel overeenkomsten met de vernietiging van de Wehrmacht en de nazi-staat die zij dienden, dat ze niet genegeerd kunnen worden.
Op objectief, strategisch niveau hebben we het concept van Lebenstraum , het idee dat meesterrassen zoals Hitler of Netanyahu voortdurend de landen van hun buren kunnen onteigenen. Hoewel dit idee duidelijk niet is overgenomen uit Dale Carnegie’s ‘How to win friends and influence people’-handboek, is het gegarandeerd dat het precies het tegenovergestelde doet. In het geval van het expansionistische Israël, dat zelfs weigert zijn eigen grenzen te bepalen, maakt het hun kansen om hun vijanden te verdelen en te veroveren overbodig en zorgt het ervoor dat landen als Egypte en Jordanië, die zijn omgekocht om hen te helpen, eveneens op geleende tijd leven.
Vervolgens hebben we de tactiek van de blitzkrieg, de bliksemoorlog, die de Wehrmacht spectaculaire overwinningen opleverde in Frankrijk en de Lage Landen, maar die faalde in de Sovjet-Unie, waar Stalingrad het befaamde keerpunt was. Maar de Wehrmacht was, net als hun Israëlische imitators, gehard voor korte en bliksemsnelle oorlogen, om zich niet te laten afstompen door slaaggevechten met het Rode Leger, waarvan de T34-tanks en andere wapens beter geschikt waren voor het onherbergzame terrein aan het oostfront.
En, voordat we Stalingrad verlaten, is het belangrijk op te merken dat het 6e Leger, dat zich daar overgaf, slechts een schim was van wat het ooit was, aangezien eindeloze verliezen onder hun meest ervaren mannen hen hadden uitgezift en al zoveel van hun koren, zowel als hun kaf, hadden vernietigd voordat ze Stalingrad zelfs maar hadden gezien.
Terug naar Israël en we zien een leger van rechtmatige dienstplichtigen en reservisten, die niet getraind zijn om hun eigen Stalingrads te bestrijden tegen Hezbollah op Hezbollahs gekozen grondgebied, waar ze een pak slaag zullen krijgen, en dat allemaal omdat het Israëlische opperbevel, net als Hitler vóór hen, blind was voor de onmogelijke uitdagingen die ze zichzelf hadden gesteld. Dit wil niet zeggen dat Hezbollah zal “winnen”, maar wel dat degenen die aan het kortste eind trekken om Israëls volgende blitzkrieg in Zuid-Libanon te leiden, net als hun voorgangers, er met beide benen op de grond uitkomen.
Als Hezbollah een op zichzelf staand geval was, zou er misschien nog enige hoop voor Israël zijn. Maar dat is niet zo en die is er ook niet. Niets aan deze kant van de wederkomst van de Messias kan Israël redden van de Iraanse raketten en drones. Hoewel Trump en Netanyahu Iran wellicht met atoombommen naar het hiernamaals zouden kunnen sturen of de Libanezen zouden kunnen vergasten, zal zelfs dat hen niet redden.
En het grappige is dat dit voor niemand van ons een verrassing zou moeten zijn. Vergeet niet dat we geen sancties of muilkorven hebben opgelegd aan onze dolle Israëlische hond, en dat we hem een deken van diplomatieke immuniteit hebben gegeven voor zijn misdaden, die hij begaat met de onophoudelijke stroom wapens die we hem leveren. Omdat we er niet in geslaagd zijn ook maar een greintje verstand in zijn stompzinnige, suprematistische kop te leggen, zijn we net zo schuldig als de meest roofzuchtige Israëlische dienstplichtige.
Haat Iran, Hezbollah en sjiieten in het algemeen en maak al die flauwe grappen over 72 maagden die door criminelen worden afgeslacht. Maar niets daarvan zal voorkomen dat hun massavernietigingswapens neerdalen op Israël en verscheept worden in de Rode Zee, de Middellandse Zee en de Straat van Hormuz.
Verslagen over de formidabele gevechtscapaciteiten van Iran, die onder andere hier , hier , hier , hier , hier en hier te vinden zijn, getuigen allemaal van het feit dat de Iraanse luchtmacht weliswaar waardeloos is, maar dat hun ballistische raketten van wereldklasse zijn en meer dan genoeg om Israël vele malen van de kaart te vegen.
Bekijk de ballistische kracht van Iran, waaronder de Qiam-1/2 met een bereik van 1000 km en een kernkop van 750 kg; de Haj Qasem met een bereik van 1400 km en een kernkop van 500 kg; de Kheibar Shekan met een bereik van 1450 km en een kernkop van 500 kg; de Emad met een bereik van 2000 km en een lading van 750 kg; de Ghadr-110 met een bereik van 2000 km en een lading van 1000 kg; de Khorramshah met een bereik van 2000 km en een lading van 1800 kg.
Ook wij hebben jou steun nodig in 2025, gun ons een extra bakkie koffie groot of klein.
Dank je en proost?
Wij van Indignatie AI zijn je eeuwig dankbaar
Bekijk ook de cruisecapaciteiten van Iran, waaronder de Abu Mahdi met een bereik van 1000 km en een kernkop van 410 kg; de Soumar, een precisieraket met een bereik van 3000 km en een lading van 700 kg. Bekijk ook de Iraanse drones met een groot bereik, waaronder de Kaman-12, met een bereik van 1.000 km en een lading van 100 kg; de Shahed 129, bewapend met vier Sadid-1 precisieraketten, met een bereik van 1.700 km; de Mohajer-6, die precisiemunitie draagt met een bereik van 2.400 km; en de Shahed 149, die een lading heeft van 13 bommen tot 500 kg en een bereik van 2.500 km heeft.
Voeg daaraan toe de eschatologische ideologie van Iran en het feit dat het land onlangs een defensieverdrag met Rusland heeft gesloten, en het Iraanse leger zal heel wat vijanden meenemen over de Styx, zowel vanaf het onzinkbare vliegdekschip Israël als vanaf de meer dan 60 Amerikaanse bases in de Golf, Oman, Irak, Jordanië, Syrië en Turkije, die ook allemaal in het vizier van het Iraanse leger liggen.
Omdat Iran permanente toegang heeft tot de kustlijnen van de Perzische Golf en de Golf van Oman, kan het de wateren rond het strategische knelpunt van de Straat van Hormuz domineren, waar 30% van de wereldwijde oliehandel doorheen gaat. Tel daarbij op dat het Zagrosgebergte ten zuidwesten van het land zowel een natuurlijke barrière vormt tegen binnenvallende vijanden, als een kant-en-klare ondergrondse bunker voor raketbases en luchtafweerstellingen die erin zijn ingegraven, en het lijkt erop dat Iran en niet Israël de meer geloofwaardige Samson-optie in handen heeft.
Aangezien de NAVO dit alles al lang weet, rijst de vraag waarom niemand Trump, Netanyahu en hun trawanten de suïcidale gevolgen van hun daden heeft laten inzien. De reden daarvoor is waarschijnlijk te vinden in Hitlers bunker of in welk bordeel in Kiev de coke snuivende Zelensky zich momenteel ook verschuilt. Netanyahu, Trump en hun mede-fanatici zijn vastbesloten om Armageddon te bereiken en naar de hel of het vuurpeloton te gaan met iedereen die daar ook maar iets anders over denkt. Net als Hitler in ’45, zo ook Netanyahu in ’25.
Het is die Messiaanse mentaliteit die Netanyahu’s lot heeft bezegeld. Omdat de enige hoop voor Israël was om de lokale bevolking onderling te laten ruziën, hielp ze niet alleen Iran in de strijd tegen Irak, maar werkte ze ook samen met de barbaren van ISIS in zowel Syrië als Irak, en maakte ze de sjiitische vloek in de hele Golf. Nu heeft de Israëlische arrogantie, in combinatie met de Iraanse diplomatie, daar verandering in gebracht. Arabieren zijn verenigder dan ooit sinds de tijd van Hafez Assad en Abdel Nasser en hebben ze eindelijk ontdekt wie de oorzaak is van hun problemen. Die schuldige is Israël en zijn Israëlische Defensiemacht, wier misdaden in Gaza op zijn minst vergelijkbaar zijn met die van de Wehrmacht.
Maar Israël heeft haar pijlen gericht. Haar oorlogsmisdaden, samen met haar valse verhalen en eindeloze slachtofferretoriek, hebben hun scherpte verloren, niet in de laatste plaats onder de Libanezen en Iraniërs die gefixeerd zijn op het gelijkmaken van de rekening. De despoten van de Golfstaten, met hun aanzienlijke investeringen om zichzelf te beschermen, nemen ook afscheid van de Abraham-akkoorden , die Israël mogelijk nog een tijdje in staat hadden gesteld om zijn oplichterij voort te zetten.
Het enige wat Israël nu nog heeft, is Amerika, dat het moeilijk heeft om aan Israëls oneindige wapenbehoefte te voldoen, maar het land wel zijn ideologische mest kan blijven geven, wat Israël in het moeras heeft gestort. Maar die vrede, democratie en appeltaartversiering, die sinds Halliburtons dagen van etnische zuivering in Irak onuitputtelijk zijn geweest, zouden ook wel eens ten einde kunnen komen, aangezien de Verenigde Staten en Israël veel te vaak dezelfde onzin hebben verkondigd en afnemende meeropbrengsten nu aan de orde van de dag moeten zijn.
Hoewel Israël nog steeds zucht en puft over wat het Iran gaat aandoen, zullen Iran en zijn Russische bondgenoot tot de grote winnaars behoren van Israëls zelf veroorzaakte debacle. Bijna 50.000 Israëlische bedrijven hebben hun deuren gesloten, de kredietwaardigheid van Israëlische staatsobligaties is in het slop geraakt en Israëls jonge leger van dienstplichtige criminelen zal opnieuw vastlopen in hun eigen mini-Stalingrads, waar Hezbollahs tunnels hen opnieuw naartoe zullen lokken.
Maar naarmate het aantal Israëlische lijkenzakken exponentieel stijgt, zullen nadenkende Arabische geesten niet meer terugkijken naar Stalingrad of de andere begraafplaatsen van de Wehrmacht. In plaats daarvan zullen ze terugblikken op het bloedbad van Haifa in 1937, het bloedbad van Jeruzalem in 1937, het bloedbad van Haifa in 1938, het bloedbad van Balad al-Sheikh in 1939, het bloedbad van Haifa in 1939, het bloedbad van Haifa in 1947.
Het bloedbad van Abbasiya in 1947, het bloedbad van Al-Khisas in 1947, het bloedbad van Bab al-Amud in 1947, het bloedbad van Jeruzalem in 1947, het bloedbad van Sheikh Bureik in 1947, het bloedbad van Jaffa in 1948, het bloedbad van Khan Yunis in 1956, het bloedbad van Jeruzalem in 1967, het bloedbad van Sabra en Shatila in 1982, het bloedbad van Al-Aqsa in 1990, het bloedbad van de Ibrahimi-moskee in 1994, het bloedbad van 2002
Het bloedbad in het vluchtelingenkamp Jenin, het bloedbad in Gaza in 2008-2009, het bloedbad in Gaza in 2012, het bloedbad in Gaza in 2014, het bloedbad in Gaza in 2018-2019, het bloedbad in Gaza in 2021 en de genocide in Gaza in 2023. Herinner je, ze zullen het herinneren. En neem massaal wraak.
