Jennifer Robinson zegt: Stap voor stap geven we de burgerlijke vrijheden in het Westen op. Op een dag zullen we ze vergeten zijn. Assange is nog maar het begin.
Jennifer Robinson voert een strijd die velen jarenlang hopeloos leek: ze wil vrijheid voor Julian Assange. Vorige week woensdag leed ze opnieuw een nederlaag: de Westminster Magistrates Court in Londen vaardigde een formeel besluit uit waardoor uitlevering aan de Verenigde Staten mogelijk werd. De beslissing gaat nu naar de Britse minister van Binnenlandse Zaken Priti Patel voor een definitieve beslissing.
De 50-jarige riskeert tot 175 jaar gevangenisstraf als hij wordt veroordeeld. De Amerikaanse regering beweert dat Assange, samen met klokkenluider Chelsea Manning, geheime beelden van Amerikaanse militaire operaties in Irak en Afghanistan heeft gestolen en vrijgegeven, waardoor het leven van Amerikaanse klokkenluiders in gevaar is gebracht. Er is geen enkel bewijs van een daadwerkelijke dreiging.
"This sets a dangerous precedent… any journalist can be extradited for prosecution in the US for having published truthful information about the US"
Julian Assange's lawyer Jennifer Robinson confirms Wikileaks co-founder will fight extraditionhttps://t.co/4ioyi5LlrF pic.twitter.com/y1pHKyjF1D
— BBC News (UK) (@BBCNews) April 11, 2019
Het juridische team van Robinson en Assange heeft nu vier weken de tijd om verdere gronden voor bezwaar te presenteren. Advocaten hebben eerder aangekondigd dat ze in beroep zullen gaan tegen de beslissing van Patel als ze worden goedgekeurd, evenals in beroep gaan tegen andere aspecten van de rechtszaak.
Robinson: ‘We moeten dit proces winnen’
Robinson is advocaat bij het gerenommeerde Londense advocatenkantoor Doughty Street Chambers. Ze is al heel lang bij Assange. Aanvankelijk was het werk pro deo, maar nu zamelen mensen over de hele wereld kleine donaties in om de mensenrechtenadvocaat te steunen. Ze kan niet rijk worden van het proces van de Amerikaanse regering. Met andere mandaten zou ze veel meer geld kunnen verdienen. Maar ze is verwikkeld in een ongelijke strijd. De Amerikaanse regering heeft eindeloos veel geld, kan voor altijd naar de rechter stappen. De advocaten van Assange moeten improviseren. Het is niet duidelijk of ze de rechtszaak zullen winnen. Assange is nu al elf jaar geïsoleerd van de buitenwereld. Hij zit al drie jaar in de beruchte zwaarbeveiligde Belmarsh-gevangenis in de buurt van Londen. Hij zat maanden in eenzame opsluiting. Hij is in zeer slechte staat. De Amerikaanse regering speelt voor de tijd. De eeuwige procedure, de steeds nieuwe onzekerheid: “straf door eindeloze procedures” noemen advocaten de slijtage van de Wikileaks-oprichter. En toch zegt Robinson in een interview met de Berliner Zeitung via Zoom uit Australië: “We moeten dit proces winnen. Het gaat niet meer om Assange. Het gaat om veel meer: het gaat om de vrijheidsrechten van ons allemaal. Het gaat erom of we in de toekomst zullen leven in een samenleving waar burgerlijke vrijheden bestaan. Het gaat om niets minder.” Het gaat om veel meer: het gaat om de vrijheidsrechten van ons allemaal. Het gaat erom of we in de toekomst zullen leven in een samenleving waar burgerlijke vrijheden bestaan. Het gaat om niets minder.” Het gaat om veel meer: het gaat om de vrijheidsrechten van ons allemaal. Het gaat erom of we in de toekomst zullen leven in een samenleving waar burgerlijke vrijheden bestaan. Het gaat om niets minder.”
Ondanks veel tegenslagen in de Assange-zaak straalt Robinson nog steeds vertrouwen uit. Ze heeft een missie: “We doen het juiste. Het geeft ons de kracht om door te gaan.” Robinson heeft een legendarische reputatie als mensenrechtenkampioen: als 21-jarige studente reisde ze naar West-Papoea en zag de Indonesische misdaden tegen de mensen die daar wonen. Ze onderbrak spontaan haar studie en werkte samen met lokale activisten aan tal van mensenrechtenzaken waarbij oppositieleden betrokken waren. Met haar inzet wekte zij belangstelling voor de onafhankelijkheid van West Papua. Ze slaagde erin perspectief te geven aan de mensen die zwaar waren mishandeld door de misdaden van de Indonesische bezetter. Ze schudde de wereldopinie. Ze heeft iets verplaatst.
Isolatie, Covid en psychologische druk: het is een hel voor Assange
Ook in de Assange-zaak wisten Robinson en haar team aanvankelijk de uitleveringspoging van de Amerikaanse regering te voorkomen. Maar Washington ging in beroep: “Julian moet verwachten nog twee jaar in de gevangenis te blijven.” Het is een hel voor Assange, zegt Robinson, vooral omdat Covid de omstandigheden voor alle gevangenen in de wereld nog erger heeft gemaakt. Assange heeft onlangs een lichte beroerte gehad. Vooral de psychologische druk zette hem neer, zegt Robinson, en het feit dat hij afgesneden is van de wereld: “Soms mag hij maar één bezoek per week krijgen – van zijn familie, zijn vrienden, zijn advocaten. Ik kan hem niet bellen. Hij kan me soms bellen, maar als ik de oproep mis, kan ik hem niet terugbellen. Het internet op zijn computer is geblokkeerd. Dat is verwoestend voor iemand die extreem nieuwsgierig is en een alerte, intellectuele geest heeft.” Ondanks alle kwelling was Assange “opmerkelijk sterk”. Wat hem op de been houdt, is niet alleen de strijd voor zijn persoonlijke vrijheid: “Hij weet dat zijn strijd gaat over vrijheid van meningsuiting en persvrijheid. Hij weet dat er vele anderen worden bedoeld. En hij wil voor hen vechten.” Momenteel krijgt hij zijn informatie uitsluitend van de BBC – en interesseert hij zich voor de gevolgen van de oorlog in Oekraïne. dat zijn strijd gaat over vrijheid van meningsuiting en persvrijheid. Hij weet dat er vele anderen worden bedoeld. En hij wil voor hen vechten.” Momenteel krijgt hij zijn informatie uitsluitend van de BBC – en interesseert hij zich voor de gevolgen van de oorlog in Oekraïne. dat zijn strijd gaat over vrijheid van meningsuiting en persvrijheid. Hij weet dat er vele anderen worden bedoeld. En hij wil voor hen vechten.” Momenteel krijgt hij zijn informatie uitsluitend van de BBC – en interesseert hij zich voor de gevolgen van de oorlog in Oekraïne.
Informatie is macht
Veel media hebben hem de rug toegekeerd nadat ze van hem hadden geprofiteerd tijdens de onthullingen van Wikileaks. The Guardian, in het begin zelfs een partnermedium van Assange, eist nu zijn vrijlating na een periode van volledige onverschilligheid. Voormalig hoofdredacteur Alan Rusbridger zegt dat Assange “deed wat elke trotse journalist zou doen”. Maar het huidige geopolitieke wereldklimaat doet Assange pijn omdat de Amerikaanse regering hem als een Russische spion heeft bestempeld. Jennifer Robinson: “Julian werd ooit beschouwd als een CIA-agent, toen een KGB, toen een Mossad, een spion voor China – allemaal onzin.” oorlog in Irak: “Als Julian bij een geheime dienst was geweest er zou inmiddels een deal voor hem gevonden zijn. Maar ze vervolgen hem vanwege zijn absolute onafhankelijkheid. Het is onvoorspelbaar voor de machtigen – en het is gevaarlijk omdat het laat zien dat tegenwoordig, met internet, iedereen met een beetje technische kennis en veel moed de misdaden van de machtigen kan ontdekken. Dat mag in geen enkel land gemeengoed worden.” Assange heeft laten zien dat “informatie macht is”: “Overheden willen informatie controleren.” Het internet heeft informatie gedemocratiseerd: “Het kan niet zo zijn dat iemand met slechts een rugzak en een computer kunnen de machtigen in het land uitdagen.” Maar de boodschap van hardheid richt zich ook tot alle journalisten in de traditionele media. Robinson: “Ik kan niet begrijpen waarom veel media niet beseffen dat het over hen gaat en dat Assange nog maar het begin is.
Westerse hypocrisie over vrijheid van meningsuiting en persvrijheid
De samenleving is gewend geraakt aan de geleidelijke beperking van de persvrijheid in westerse democratieën – een fatale fout, aldus de advocaat. Vooral de berichtgeving over oorlogen laat zien dat er in het Westen “veel hypocrisie” is met betrekking tot vrijheid van meningsuiting en persvrijheid. De vrijheid van journalisten wordt ernstig beperkt – en het lot van Assange is bedoeld om de pers te laten zien dat “onafhankelijke oorlogsverslagen een extreem hoog risico vormen voor elke journalist persoonlijk.” Robinson: “Julian voorspelde, net als Edward Snowden, dat de repressie door de toezichtstaat wordt steeds massiever. Je had beter naar ze moeten luisteren.” De legendarische klokkenluider Daniel Ellsberg bevestigde dit ook aan haar, die met de Pentagon Papers de ogen van het Amerikaanse publiek had geopend voor de waarheid over de oorlog in Vietnam. Zoals Robinson uit een gesprek meldt, zag Ellsberg parallellen en ook de ergernis: “Hij zei dat je kunt zien hoe burgerrechten in de loop van de tijd steeds minder zijn geworden.” In het geval van Assange werden zijn kinderen, zijn artsen, zijn advocaten bespioneerd. Robinson: “Soms denk ik dat we slaapwandelen naar een tijd waarin burgerrechten niet meer bestaan.” Tijdens de pandemie werd waargenomen “hoeveel bewakingsmaatregelen we vandaag bereid zijn te accepteren”. In de Assange-zaak werden zijn kinderen, zijn artsen, zijn advocaten bespioneerd. Robinson: “Soms denk ik dat we slaapwandelen naar een tijd waarin burgerrechten niet meer bestaan.” Tijdens de pandemie werd waargenomen “hoeveel bewakingsmaatregelen we vandaag bereid zijn te accepteren”. In de Assange-zaak werden zijn kinderen, zijn artsen, zijn advocaten bespioneerd. Robinson: “Soms denk ik dat we slaapwandelen naar een tijd waarin burgerrechten niet meer bestaan.” Tijdens de pandemie werd waargenomen “hoeveel bewakingsmaatregelen we vandaag bereid zijn te accepteren”.
Advocaat: ‘Julian zou uitlevering niet overleven’
De komende maanden zullen cruciaal zijn voor Assange. Zijn advocaat zegt: “Julian zou uitlevering niet overleven.” Het gevoel dat de processen nooit lijken te eindigen, is nu al ondraaglijk. Hij moet nog steeds in de maximaal beveiligde gevangenis zitten, hoewel de omstandigheden fundamenteel zijn veranderd. Assange is getrouwd met Stella Morris en heeft kinderen. Er is geen wettelijke rechtvaardiging voor de detentie vanwege de voorwaarden van de proeftijd: maar dit is “een politiek proces dat politiek moet worden beëindigd”, zegt Robinson. De hoop ligt bij de regering-Biden. Assange’s vader is naar de VS gereisd om voor zijn zoon te vechten – tot nu toe tevergeefs. Momenteel is er enige hoop dat de verkiezingen de situatie in Australië, het thuisland van Assange, kunnen veranderen. Als de oppositie wint kon ze voor hem opkomen. Dat is niet zeker, zoals blijkt uit Duitsland: voordat de Groene Annalena Baerbock minister van Buitenlandse Zaken werd, sprak ze zich duidelijk uit voor de vrijlating. Sinds ze in functie is, is het stil geweest over het onderwerp. Toch prijst Robinson de Duitse leden van de Bondsdag: “Er was veel steun, en dat is heel belangrijk omdat het duidelijk maakt dat dit een politiek proces is.”
Jennifer Robinson zegt dat Assange al een held is in veel landen zoals “Haïti, India, Pakistan, Colombia en Mexico omdat deze landen zelf de gevolgen van een imperialistisch Amerikaans buitenlands beleid hebben ervaren”: voor haar is Assange een held. Ze zal blijven vechten voor haar cliënt, zegt de advocaat: “We willen de dag zien waarop Julian Assange naar huis kan, naar zijn familie. We willen de dag beleven waarop hij ook voor ons een held is.”