De ‘COVID-piraterij’ van president Trump is een REVOLUTIONAIRE daad van ECONOMISCH NATIONALISME versus neoliberale GLOBALISATIE

De omleiding door de VS van artikelen voor de gezondheidszorg zoals maskers en andere cruciale tegenvoorraadproducten van hun oorspronkelijke klanten in het buitenland naar Amerikaanse burgers is in plaats daarvan geen moderne daad van “piraterij” zoals deze in de volksmond wordt gepresenteerd, maar een revolutionaire economische daad nationalisme in weerwil van globalisering die de ware neorealistische aard van internationale betrekkingen aan het licht bracht, wat bewijst dat geopolitieke macht de ultieme factor is bij het bepalen wie er wint nadat het zogenaamde “op regels gebaseerde” neoliberale systeem werd onthuld als een enorme leugen .

Economisch nationalisme versus globalisering

Trump wordt genadeloos bekritiseerd door vrijwel de hele wereldpers nadat hij zijn “America First” -beleid verdubbelde door te eisen dat Amerikaanse bedrijven in het buitenland prioriteit zouden geven aan de export van gezondheidszorgartikelen zoals maskers en andere cruciale tegen-COVID-leveringen aan Amerikaanse burgers in plaats van hun oorspronkelijke klanten elders, soms naar verluidt zelfs zover gaan  om  sommige van deze voorraden in het buitenland in beslag te nemen om ervoor te zorgen dat ze zijn volk hoe dan ook bereiken.

Tegelijkertijd heeft de president ook in  de  VS gevestigde medische bedrijven geblokkeerd om een ​​deel van hun waren in het buitenland te verkopen aan klanten zoals Canada, waardoor bij velen in de media de indruk wordt gewekt dat Amerika potentieel levensreddende apparatuur bij de kosten van de rest van de wereldbevolking.

Die interpretatie is echter buitengewoon misleidend, aangezien het het cruciale feit mist dat het beleid van Trump in feite een revolutionaire daad van economisch nationalisme is, in weerwil van de globalisering, die de ware neorealistische aard van internationale betrekkingen aan het licht bracht en daarmee bewees dat geopolitieke macht de ultieme factor is bij het bepalen wie er wint nadat het zogenaamde “op regels gebaseerde” neo-liberale systeem als een enorme leugen werd blootgelegd.

Moraal, ethiek en principes betekenen niets in een door interesses gedreven neo-realistische wereld

Nuchtere analyse van de situatie zonder enige emotionele gehechtheid of waardengedreven oordeel (wat weliswaar erg moeilijk is voor de meeste mensen, vooral degenen in de  Alt-Media Community ) om te doen, is er in principe absoluut niets mis met een nationale leider die alles doet dat ze kunnen garanderen dat hun mensen toegang hebben tot noodvoorraden.

Of het nu Trump of president Poetin is, deze individuen hebben de taak om hun eigen volk op de eerste plaats te zetten wanneer de spreekwoordelijke druk komt, omdat ze niet zijn gekozen om de “internationale gemeenschap” te leiden, maar hun eigen soevereine staten.

Het probleem is echter dat veel leiders en hun voorgangers passief gefaciliteerd of regelrecht de offshoring van strategische industrieën naar andere staten ondersteunden om te profiteren van de kostenbesparende voordelen van globalisering, maar achteraf is bewezen dat dit een kortzichtige fout met mogelijk fatale gevolgen op lange termijn zoals nu wordt gezien.

Wanneer landen hun kernbenodigdheden niet produceren, zijn ze natuurlijk afhankelijk van anderen om ze te verkrijgen, en dit creëert een kans voor een derde partij zoals de VS om zich met dergelijke zendingen te bemoeien.

De geesten van de massa bevrijden van neo-liberale indoctrinatie

In de gegeven situatie zal de machtigste van de krachten die in het spel zijn – of dat nu de klant is, het relevante bedrijf, het gastland waarin deze hun waren produceert of de derde partij die besluit tussenbeide te komen – zegevieren, zoals het geval is met de VS.

Deze waarneming is echter ‘politiek incorrect’ om openlijk te stellen, aangezien de meeste mensen onder de manipulatieve illusie waren dat de internationale betrekkingen in toenemende mate werden beïnvloed door het neoliberale model waarbij ‘gedeelde belangen’ ondersteund door een reeks ‘overeengekomen’ regels ”zogenaamd prevaleren boven pure macht.

De verontwaardigde reactie van de meeste mensen in het buitenland op de nieuwste daden van de VS van wat ze ertoe hebben gebracht te geloven dat de zogenaamde “maskerpiraterij” is, bewijst hoe succesvol ze waren geïndoctrineerd om te geloven dat de wereld opereerde op basis van een geheel andere set van principes dan het werkelijk doet, wat een opzettelijke misleiding was tegen goedbedoelende individuen door de globalistische machtsstructuur die er belang bij heeft de massa te bedriegen om hun geest gemakkelijker te manipuleren en zo de controle over hun leven voor onbepaalde tijd te bestendigen.

Economisch nationalisme is zowel gerechtvaardigd als zegevierend

Het lijdt nu geen twijfel meer dat globalisering een latente maar niettemin uiterst ernstige bedreiging voor de nationale veiligheid vormt in tijden van crisis, wanneer een staat niet in staat is de strategische producten te verkrijgen die zij vrijwillig in het buitenland hebben mogen produceren.

Het besef van dit onbetwistbare feit rechtvaardigt de economische nationalistische strijd  van Trump  van de afgelopen jaren om de bedrijven van zijn land (soms bedreigd door verlammende tarieven) aan te moedigen om prioriteit te geven aan de productie van zoveel mogelijk goederen in hun thuisland.

Onder deze omstandigheden is het niet de schuld van Trump, maar de schuld van die leiders die vrijwillig hun productiecapaciteiten aan andere landen hebben afgestaan ​​omwille van de winst, dat de VS illegale medische apparatuur tegen het COVID ‘plaagt’, aangezien de Amerikaanse leider niet de schuld kan krijgen voor het op de eerste plaats zetten van zijn mensen (met de haak of met een boef, en voor ‘beter’ of ‘slechter’, afhankelijk van iemands perspectief), terwijl dat gewoon zijn meest fundamentele verantwoordelijkheid is gezien het ambt dat hij en al zijn tegenhangers bekleden.

Degenen die verontwaardigd zijn over wat er is gebeurd, zijn waarschijnlijk nog steeds in de greep van cognitieve dissonantie nadat Trump hen een broodnodige neo-realistische realiteitscontrole heeft gegeven.

Trump zou iets fout doen als de wereldwijde media hem zouden prijzen

Het is onrealistisch om je een leider voor te stellen die over de mogelijkheden beschikt om meer medische noodhulpmiddelen voor hun mensen te verkrijgen tijdens het hoogtepunt van een steeds erger wordende crisis, die die optie alleen maar negeert omwille van de zogenaamde “internationale solidariteit”, vooral wanneer het grootste deel van de wereld al veracht hun land zoals het is (hetzij om “goede reden” of “niet”).

Elke “lof” die ze zouden ontvangen, vooral als het de VS waren zoals in het onderhavige geval dat wordt besproken, zou volkomen onoprecht zijn en ontworpen om eenvoudigweg voor hun ego te spelen, zodat ze meer strategische zaken van hun land zouden blijven overgeven mogelijkheden voor anderen op eigen kosten.

In feite kan men stellen dat Trump zoveel luchtafweergeschut krijgt voor zijn “America First” -beleid, omdat de meeste andere landen simpelweg niet de middelen hebben om het na te bootsen, zelfs als ze dat zouden willen, dus hun reactie is vooral te danken aan jaloezie omdat ze zelf weten dat ze waarschijnlijk nooit zullen doen wat ze van hem eisen, namelijk het negeren van een kans om hun volk te helpen als het zich voordeed, tenzij ze zelf hopeloos geïndoctrineerd waren met de neo-liberale / globalistische ideologie.

Op weg naar een wereldwijde economische nationalistische revolutie?

De wereldwijde elite kan niets anders doen dan luid klagen over wat Trump heeft gedaan in de hoop dat zijn revolutionaire daad van economisch nationalisme tegen globalisering de massa niet zal wekken uit hun door propaganda veroorzaakte neo-liberale sluimering naar de rauwe neorealistische realiteit Internationale Betrekkingen.

Het volk had zich echter misschien al gerealiseerd dat de wereld werkt volgens een andere reeks principes dan die waarin ze werden geïndoctrineerd om te geloven, wat op zijn beurt de oprichting van meer populistische bewegingen aan de basis van de hele wereld zou kunnen stimuleren voor hun regeringen om onmiddellijk Trump-achtig beleid van economisch nationalisme implementeren.

Dat scenario is het ergste dat de wereldwijde elite op dit moment kan bedenken sinds ze de afgelopen vier jaar alles in het werk hebben gesteld om die neorealistische economische vooruitzichten als “racistisch”, “fascistisch” en “xenofoob” meedogenloos in diskrediet te brengen. ”Vanwege de existentiële bedreiging die het vormt voor hun internationale machtsstructuur, vooral als er een wereldwijde economische nationalistische revolutie opdook als het volledig onbedoelde gevolg van de COVID-wereldorde  die ze van plan zijn te implementeren na  de Tweede Wereldoorlog .