De COVID-19-pandemie heeft een enorme slag toegebracht aan het gezondheidssysteem, de economie en het leven binnen gemeenschappen, en heeft al het leven van miljoenen mensen beïnvloed. De gevolgen van de uitbraak zullen de komende jaren voelbaar zijn.
In een dergelijk klimaat proberen bepaalde landen de strijd tegen het Coronavirus actief te gebruiken in hun eigen politieke belangen door bepaalde deelnemers aan deze strijd tegen COVID-19 te demoniseren en de informatieoorlog tegen hen te intensiveren.
Zo meldde televisiezender CNN op 14 april dat de Britse regering als gevolg van het Coronavirus blijkbaar minder dodelijke slachtoffers had gemeld dan in werkelijkheid, om de kritiek erop te verzachten vanwege de slechte aanpak van de crisis.
Het Witte Huis heeft erkend dat het de uitbraak van de uitbraak, resulterend in het hoogste aantal COVID-19-gevallen en -sterfgevallen ter wereld in de Verenigde Staten, volledig heeft gestopt, en heeft onlangs al zijn politieke wil en propaganda-inspanningen gericht op het verbeteren van zijn slechte- beschadigd beeld wereldwijd en in de VS zelf. Washington doet zijn best om alle schuld bij “de belangrijkste boosdoeners” te leggen, namelijk China en de Wereldgezondheidsorganisatie (WHO). Het heeft Peking ervan beschuldigd dat zijn doktoren de wereldwijde gemeenschap niet vroeg genoeg hebben gewaarschuwd voor de gevaren van het Coronavirus en zelfs hebben geprobeerd de rest van de wereld verkeerd te informeren over de omvang van de uitbraak, waardoor andere landen zijn misleid. In dezelfde ader,
Na een dergelijke houding van het Witte Huis te hebben opgevat als een oproep tot actie, begon de Amerikaanse Senaatscommissie voor Binnenlandse Veiligheid en Overheidsaangelegenheden een onderzoek naar de oorsprong en de verspreiding van het Coronavirus, evenals naar de rollen van China en de WHO in de huidige crisis. Ondertussen kondigde president Donald Trump aan dat de VS halverwege de pandemie zouden stoppen met het leveren van bijdragen aan deze organisatie. Volgens sommige bronnen loopt Washington zelfs achter op de betalingen aan de WHO, en naar verluidt bedraagt het bedrag in kwestie een record van $ 200 miljoen. De acties van Washington trokken onmiddellijk kritiek van de wereldwijde gemeenschap. De reden achter dergelijke acties, genomen door de leiding, is immers duidelijk als de snelle stijging van het aantal sterfgevallen als gevolg van het Coronavirus in de Verenigde Staten niet kan worden gestopt, Donald Trump kan verliezen bij de komende presidentsverkiezingen. Daarom zoeken het Witte Huis en de Republikeinen naar manieren om dit te voorkomen door gebruik te maken van buitenlands beleid, propaganda, beschuldigingen tegen China en de WGO en andere ‘externe’ factoren in hun voordeel.
Ondertussen, in navolging van Washington, dienden enkele duizenden Amerikaanse burgers een class action-procedure in tegen China, waarbij ze een aanzienlijke vergoeding van de geleden schade eisten en beweerden dat ze enorme verliezen leden als gevolg van de nalatigheid van Peking, omdat het daardoor het coronavirus naar de rest van de wereld kon verspreiden. . Volgensde Berman Law Group, zijn dergelijke klachten al ingediend in Florida, Nevada en Texas. Op basis van schattingen van de Henry Jackson Society, een neoconservatieve Britse denktank voor het buitenlands beleid, zou de verwachte vergoeding voor schade als gevolg van de Coronavirus-pandemie, als de Verenigde Staten China zouden vervolgen, 1,2 biljoen dollar kunnen bedragen. Bovendien heeft de Henry Jackson Society, die duidelijk nog steeds bevelen van Washington en Londen opvolgt, andere landen op een provocerende manier aangespoord om ook rechtszaken aan te spannen tegen China en wijst zij op verschillende manieren om dit te doen: via WHO, het Internationaal Gerechtshof, het Permanent Hof van Arbitrage en rechtbanken in Hong Kong en de Verenigde Staten.
Informatie over de hoeveelheid tijd die andere regeringen nodig hebben om op de pandemie te reageren, kan een ontnuchterend effect hebben op degenen die China beschuldigen de wereldwijde gemeenschap niet tijdig te informeren over de dreiging van COVID-19. Groot-Brittannië had bijvoorbeeld zijn reactie met acht weken vertraagd, terwijl Washington duidelijke tekenen 70 dagen lang had genegeerd! Dus zal iemand in de Verenigde Staten of het VK de verantwoordelijkheid moeten dragen om niet snel genoeg in actie te komen? Als gevolg hiervan zijn in deze twee landen immers al tienduizenden met het Coronavirus besmette mensen gestorven.
The Guardian heeft gemeld dat de Volksrepubliek China een handige scape-geit is geworden voor politici in de VS en West-Europa die het publiek proberen af te leiden ‘van hun eigen rampzalige wanbeheer van de COVID-19-pandemie’.
Onlangs zijn er, in het licht van de anti-Russische sentimenten die heersen onder het huidige politieke establishment in de Verenigde Staten, pogingen om Rusland en zelfs zijn president Vladimir Poetin de schuld te geven van de pandemie. En krant The New York Times nam de hoofdrol in deze propagandacampagne. Het is ook vermeldenswaard dat de Amerikaanse president Donald Trump eerder al een aantal Amerikaanse media had beschuldigd van het publiceren van nepverhalen te midden van de uitbraak van het Coronavirus, en deze nieuwsbronnen hadden The New York Times opgenomen.
Verschillende, soms gewetenloze politici en corrupte mediakanalen hebben zich bij de campagne aangesloten om de strijd tegen het Coronavirus te politiseren. Deze laatsten hebben steeds vaker valse informatie gepubliceerd die opzettelijk de inspanningen van China, Rusland en een aantal andere landen in diskrediet brengt om landen en haar burgers die lijden aan COVID-19 te helpen.
Het gebied van geneeskunde en medische apparatuur is ook een ander geopolitiek voordeel geworden in de strijd tegen de uitbraak van het coronavirus. Neem bijvoorbeeld de recente oorlog tegen door Amerikaanse politici geïnitieerde medische maskers. Onder de vlag ‘America First’ onderschepte Washington grote partijen persoonlijke beschermingsmiddelen ten nadele van Europese en andere landen door daarvoor een veel hogere prijs te betalen aan fabrikanten en daarmee andere landen te overtreffen.
De aankoop van medische apparatuur op de bovengenoemde manier is echter niet de enige uiting van de wens van Washington, te midden van de COVD-19-pandemie, om zijn doelen te bereiken, die ook politiek en hegemonisch van aard zijn. Helaas wordt de druk om medicijnen en vaccins te ontwikkelen die gericht zijn op COVID-19 ook meegetrokken in de geopolitieke draaikolk die door Washington is gecreëerd. Iedereen die over een behandeling of een vaccin voor de ziekte beschikt, kan immers verwachten dat hij niet alleen substantiële politieke, maar ook financiële beloningen zal ontvangen, evenals productievergunningen voor andere belangrijke medicijnen. En om deze doelstellingen te bereiken, zijn de Verenigde Staten bereid zoveel mogelijk middelen te gebruiken en zoveel mogelijk moeite te doen door te proberen buitenlandse experts en hun werk te “kopen”.
Toch zijn de resultaten van dergelijke inspanningen van de Verenigde Staten soms onverwacht. Zo kondigde vorig jaar de Amerikaanse Defense Threat Reduction Agency (DTRA) aan dat er een revolutionair algoritme was ontwikkeld. Ze zeiden dat het in staat was om te voorspellen of een militair tot 48 uur ‘ziek’ werd – door verkoudheid of blootstelling aan biologische wapens – tot ze symptomen begonnen te vertonen. Het algoritme is ontwikkeld “hand in hand met IT-bedrijf Royal Philips”. Volgens het rapport van Nextgov had de DTRA, aangezien Amerikaanse militairen soms ziek kunnen worden en dit ernstige gevolgen zou kunnen hebben voor hun vermogen om hun taken uit te voeren, “geprobeerd dit probleem voor te zijn”. Maar toen, een paar maanden later, begon de uitbraak van Coronavirus en verspreidde zich in maart naar de Verenigde Staten. Staatsbureau DTRA,
Dit roept natuurlijk de vraag op: “Wat heeft de DTRA de afgelopen decennia gedaan? En waar gaf het miljarden dollars aan uit, bijgedragen door Amerikaanse belastingbetalers? ‘ De DTRA heeft de gewone Amerikanen immers niet veel geholpen in de huidige crisis. En, in het huidige klimaat, zou het niet redelijk zijn voor Amerikaanse families die hun dierbaren hadden verloren aan COVID-19 om rechtszaken aan te spannen, niet tegen China, maar tegen de DTRA en individuen uit het Amerikaanse militaire industriële complex en politieke kringen die hier rijk aan waren geworden nep “voorspellend algoritme”.
Daarom zou niemand willen dat de zoektocht naar een geneesmiddel voor COVID-19 zou uitgroeien tot een politieke show of een propagandacampagne die valse successen promoot. Het Witte Huis is immers niet de enige die aanzienlijke bijdragen en inspanningen levert in de strijd tegen het Coronavirus. Alle landen die momenteel aan vaccins werken, proberen momenteel de testfase voor dergelijke uitvindingen te verkorten, om politieke en duidelijk financiële redenen, om deze producten zo snel mogelijk op de wereldmarkt te lanceren. Europese en Amerikaanse regelgevende instanties, dwz het Europees Geneesmiddelenbureau en de Food and Drug Administration, hebben meteen aangekondigd dat ze weten hoe ze klinische proef- en registratieprocessen kunnen versnellen, maar ze hebben het publiek niet verzekerd dat dit niet zou leiden tot een versoepeling van de veiligheid regelgeving.
Het is de moeite waard in gedachten te houden dat te midden van deze geopolitieke rivaliteit zo’n plotselinge toename van het tempo dodelijke gevolgen kan hebben. Volgens deskundigen kan elk vaccin dat niet aan strenge tests is onderworpen, bijwerkingen hebben die een negatiever of even negatief effect op de gezondheid van mensen kunnen hebben in vergelijking met het coronavirus zelf.