Indignatie redactie 
VN – De multipolaire wereld zal ontstaan als het geopolitieke gewicht van Azië, Afrika en Latijns-Amerika overeenkomt met hun toenemende economische gewicht.
VN De filosoof Antonio Gramsci schreef in zijn cel als politiek gevangene in het fascistische Italië na de Eerste Wereldoorlog het volgende: “De crisis bestaat juist uit het feit dat het oude sterft en het nieuwe niet geboren kan worden; in dit interregnum manifesteert zich een grote verscheidenheid aan ziekelijke symptomen.”
Een eeuw later bevinden we ons in een nieuw interregnum, en de morbide symptomen zijn overal. De door de VS geleide orde is ten einde, maar de multipolaire wereld is nog niet geboren. De dringende prioriteit is het scheppen van een nieuwe multilaterale orde die de vrede en de weg naar duurzame ontwikkeling kan bewaren.
We staan aan het einde van een lange golf van menselijke geschiedenis, die meer dan 500 jaar geleden begon met de reizen van Christoffel Columbus en Vasco da Gama. Deze reizen vormden de start van meer dan vier eeuwen Europees imperialisme, met als hoogtepunt de Britse wereldheerschappij vanaf het einde van de Napoleontische oorlogen (1815) tot het uitbreken van de Eerste Wereldoorlog (1914).
Na de Tweede Wereldoorlog claimden de VS de nieuwe hegemonie van de wereld. Azië werd gedurende deze lange periode aan de kant geschoven. Volgens veelgebruikte macro-economische schattingen produceerde Azië in 1500 65 procent van de wereldproductie, maar in 1950 was dat aandeel gedaald tot slechts 19 procent (vergeleken met 55 procent van de wereldbevolking).
In de 80 jaar na de Tweede Wereldoorlog heroverde Azië zijn plaats in de wereldeconomie. Japan liep voorop met een snelle groei in de jaren 50 en 60, gevolgd door de vier ‘Aziatische tijgers’ (Hongkong, Singapore, Taiwan en Korea) vanaf de jaren 60 en 70, gevolgd door China vanaf ongeveer 1980 en India vanaf ongeveer 1990.
Volgens schattingen van het IMF vertegenwoordigt Azië momenteel ongeveer 50 procent van de wereldeconomie.
De multipolaire wereld zal ontstaan wanneer het geopolitieke gewicht van Azië, Afrika en Latijns-Amerika gelijk is aan hun toenemende economische gewicht. Deze noodzakelijke geopolitieke verschuiving is vertraagd doordat de VS en Europa vasthouden aan verouderde prerogatieven die inherent zijn aan internationale instellingen en aan hun achterhaalde denkpatronen.
Ook vandaag de dag intimideren de VS Canada, Groenland, Panama en andere landen op het Westelijk Halfrond en bedreigen ze de rest van de wereld met eenzijdige tarieven en sancties die duidelijk in strijd zijn met de internationale regels.
Azië, Afrika en Latijns-Amerika moeten samenwerken om hun collectieve stem te laten horen en hun stemrecht in de VN te laten gelden voor een nieuw en eerlijk internationaal systeem. Een cruciale instelling die aan hervorming toe is, is de VN-Veiligheidsraad, gezien zijn unieke verantwoordelijkheid onder het VN-Handvest om de vrede te bewaren.
De vijf permanente leden van de VN-Veiligheidsraad (de P5) – Groot-Brittannië, China, Frankrijk, Rusland en de Verenigde Staten – weerspiegelen de wereld van 1945, niet die van 2025. Er zijn geen permanente zetels in Latijns-Amerika of Afrika, en Azië heeft slechts één van de vijf permanente zetels in handen, ondanks het feit dat bijna 60% van de wereldbevolking daar woont.
In de loop der jaren zijn er veel nieuwe potentiële permanente leden voor de VN-Veiligheidsraad voorgedragen, maar de huidige P5 heeft vastgehouden aan hun bevoorrechte positie.
De daadwerkelijke herstructurering van de VN-Veiligheidsraad zal de komende jaren nog wel even op zich laten wachten. Toch is er één cruciale verandering die direct haalbaar is en die de hele wereld ten goede zou komen.
Ook wij hebben jou steun nodig in 2025, gun ons een extra bakkie koffie groot of klein.
Dank je en proost?
Wij van Indignatie AI zijn je eeuwig dankbaar
Hoe je het ook bekijkt, India verdient ontegenzeggelijk een permanente zetel in de VN-Veiligheidsraad. Gezien India’s uitstekende staat van dienst in de wereldwijde diplomatie zou toelating tot de VN-Veiligheidsraad ook een cruciale stem voor wereldvrede en rechtvaardigheid verheffen.
India is in alle opzichten een grootmacht. India is het meest bevolkte land ter wereld en heeft China in 2024 ingehaald. India is de op twee na grootste economie ter wereld, gemeten naar internationale prijzen (koopkrachtpariteit), met een waarde van $ 3,5 biljoen, na China ($ 40 biljoen) en de Verenigde Staten ($ 30 biljoen) en vóór alle anderen.
India is de snelstgroeiende grote economie ter wereld, met een jaarlijkse groei van ongeveer 6%. India’s bbp (koopkrachtpariteit) zal dat van de VS waarschijnlijk halverwege de eeuw overtreffen. India is een land met kernwapens, een innovator op het gebied van digitale technologie en een land met een toonaangevend ruimtevaartprogramma.
Geen enkel ander land dat als kandidaat voor een permanent lidmaatschap van de VN-Veiligheidsraad wordt genoemd, komt ook maar in de buurt van de kwalificaties van India voor een zetel.
Hetzelfde kan gezegd worden over India’s diplomatieke macht. India’s bekwame diplomatie werd getoond door India’s uitstekende leiderschap van de G20 in 2023. India wist behendig een enorm succesvolle G20 te leiden, ondanks de bittere verdeeldheid in 2024 tussen Rusland en de NAVO-landen.
India bereikte niet alleen een consensus binnen de G20, maar schreef ook geschiedenis door de Afrikaanse Unie te verwelkomen als nieuw permanent lid van de G20.
China heeft de steun voor India’s permanente zetel in de VN-Veiligheidsraad uitgesteld en zijn eigen unieke positie als enige Aziatische macht in de P5 beschermd. Toch zouden China’s vitale nationale belangen gediend en versterkt worden door India’s permanente zetel in de VN-Veiligheidsraad.
Dit is vooral het geval omdat de VS een laatste wanhopige en wrede poging doet om China’s moeizaam verworven economische welvaart en technologische vaardigheden te blokkeren door middel van tarieven en sancties.
Door India te steunen in de VN-Veiligheidsraad, zou China resoluut laten zien dat de geopolitiek wordt herzien om de ware multipolaire wereld te weerspiegelen. China zou niet alleen een Aziatische peer in de VN-Veiligheidsraad creëren, maar ook een essentiële partner om de Amerikaanse en Europese weerstand tegen geopolitieke verandering te overwinnen.
Als China vraagt om een permanent lidmaatschap van India in de VN-Veiligheidsraad, zal Rusland direct instemmen, terwijl de VS, het VK en Frankrijk eveneens voor India zullen stemmen.
De geopolitieke woedeaanvallen in de VS van de afgelopen weken – het opgeven van de strijd tegen klimaatverandering, het aanvallen van de Duurzame Ontwikkelingsdoelen en het opleggen van unilaterale tarieven in strijd met de belangrijkste WTO-regels – weerspiegelen de werkelijk “morbide symptomen” van een stervende oude orde. Het is tijd om plaats te maken voor een werkelijk multipolaire en rechtvaardige internationale orde.
Jeffrey D. Sachs is hoogleraar en directeur van het Center for Sustainable Development aan Columbia University, waar hij van 2002 tot 2016 directeur was van The Earth Institute. Hij is tevens voorzitter van het Sustainable Development Solutions Network van de VN en commissaris van de VN-breedbandcommissie voor ontwikkeling. Hij was adviseur van drie secretarissen-generaal van de Verenigde Naties en is momenteel SDG-ambassadeur onder secretaris-generaal Antonio Guterres. Sachs is de auteur van, meest recent, A New Foreign Policy: Beyond American Exceptionalism (2020). Andere boeken zijn onder meer: Building the New American Economy: Smart, Fair, and Sustainable (2017) en The Age of Sustainable Development (2015) met Ban Ki-moon.
