Website van Australische regering: coronatests zijn totaal onbetrouwbaar

Therapeutic Goods Administration,onderdeel van de Asutalische regering, zegt dat er “weinig bewijs” bestaat om het “klinische nut” van PCR or bloedtests te kunnen beoordelen.

Stel u voor dat u naar een dokter gaat in de veronderstelling dat u aan een ernstige ziekte lijdt en dat u wordt verteld dat er 2 tests beschikbaar zijn. Bij de eerste test, een wattenstaafje, weten ze niet of bij u een positief resultaat wordt vastgesteld of u de ziekte heeft of niet. Bij de tweede test, een bloedtest, weten ze zeker dat de test geen waarde heeft bij het opsporen van de ziekte.

Zou u als patiënt die situatie bevredigend vinden? waarschijnlijk niet.

Toch is dat precies wat de Australische regering toegeeft wat betreft de situatie met haar coronavirus-testen. Het staat op de website van Therapeutics Goods Administration, onderdeel van de Australische regering, en is bedoeld voor gezondheidswerkers: “In hoeverre een positief PCR-resultaat correleert met de infectieuze toestand van een individu, wordt nog steeds vastgesteld.”
En: “Er is beperkt bewijs beschikbaar om de nauwkeurigheid en klinische bruikbaarheid van beschikbare COVID-19-tests te beoordelen.”

Voor de zekerheid (voor het geval de pagina verwijderd wordt) hier een screenprint:

Met andere woorden, wat riskant wordt omschreven als dat de gezondheidsautoriteiten niet weten of, als een persoon positief test, hij of zij besmet is of niet. De TGA geeft ook toe dat de “betrouwbaarheid van het bewijs” onzeker is vanwege de “beperkte bewijsbasis”.

Ze weten dat hun PCR-tests onbetrouwbaar zijn en de serologische tests nutteloos, dus verbergen ze het in het volle zicht in de hoop dat niemand het opmerkt.
Maar positief testen is wat een “case:  wordt genoemd (een woord dat en het engels meestal van toepassing is op mensen die duidelijk ziek zijn) ewaar dit schrijver len de toename van zogenaamde “cases” wordt gebruikt als de reden voor absurde lockdowns. Erger nog, het grootste deel van de Australische bevolking heeft de propaganda geloofd en is meer dan bereid om medeburgers die een andere mening hebben, aan te zetten, hen te demoniseren als “egoïstisch” en juichen wanneer ze worden onderworpen aan forse boetes.

Ondertussen is het aantal ernstige en kritieke patiënten (wat de echte definitie van een “geval’” zou moeten zijn) in Australië niet boven de 70 gestegen sinds het begin van de pandemische crisis – op een bevolking van 24 miljoen. De sterfgevallen per hoofd van de bevolking bedragen ongeveer 26 per miljoen over een periode van zes maanden, een fractie van de tol in andere landen.

Erger nog, in Australië zijn dezelfde onbetrouwbare praktijken over doodsoorzaken gevolgd als elders. De chief health officer in Victoria gaf toe dat ze niet aan het testen waren op het virus, in de veronderstelling dat het COVID-19 moest zijn als er een griepachtig symptoom was. Het aantal sterfgevallen door griep in Australië, belangrijk te weten in dit verband, is ongebruikelijk laag.

Met de bloedtesten zijn is het nog erger gesteld. Het Doherty Instituut heeft ongeveer een half dozijn van de serologische (bloed)testen gecontroleerd en concludeerde telkens weer: “Over het algemeen blijven onze bevindingen recente standpuntverklaringen ondersteunen van het Public Health Laboratory Network (PHLN) en het Royal College of Pathologists Australasia (RCPA) dat serologische testen een beperkte (als het dat al is) rol hebben bij de diagnose van acute COVID-19-infectie.”

Deze conclusie is elders herhaald. Beaumont Health in Michigan voerde een longitudinale studie uit, die half april begon, die moest kijken naar de infectiegraad van gezondheidswerkers die aan het virus waren blootgesteld. Het was gebaseerd op grootschalige serologische tests.
Wat was de conclusie van het onderzoek (die niet gemakkelijk te vinden is): “Klinische studies van hogere kwaliteit die de diagnostische nauwkeurigheid van serologische tests voor COVID-19 beoordelen, zijn dringend nodig. Momenteel ondersteunt het beschikbare bewijs het voortdurende gebruik van bestaande serologische tests op het zorgonderdeel niet.”

Hetzelfde resultaat: de bloedtesten zijn nutteloos. Je moet je afvragen waarom. De eerste verklaring die in ons opkomt is dat ze niet de informatie hebben over het virus die ze nodig hebben om op betrouwbare wijze te testen op het bestaan ervan.

Het Doherty Institute gebruikte bij zijn test van een Chinese PCR-kit een kunstmatig gecreëerd virus. Waarom creëren ze het kunstmatig?

Er moeten hier enkele serieuze vragen worden beantwoord, maar de zogenaamde Australische journalisten zijn, op enkele uitzonderingen na, niet van plan om ze ook maar te stellen. Ze hebben het te druk met het genereren van output door mensen bang te maken. Dus papegaaien ze gedachteloos de redenen van politici en gezondheidsadviseurs om Victoria in een medische politiestaat te veranderen.

In Melbourne zijn er lockdowns tussen 20.00 uur en 05.00 uur, worden mensen die naar de gevangenis worden gestuurd omdat ze geen maskers dragen, de politie patrouilleert op openbare plaatsen om ervoor te zorgen dat de dictaten van de health officer worden opgevolgd, zo nodig met geweld, en andere gewelddadigheden

De premier, Daniel Andrews, wil de noodtoestand met nog eens 12 maanden verlengen, zodat hij alle beslissingen aan de Chief Health Officer kan overdragen en kan beweren dat hij het juiste doet. Onze eigen premier heeft er ook een handje van af te gaan op de adviezen van de “deskundigen”, zodat – mocht er iets fout gaan – hij de schuld daarvan bij hèn neer kan leggen.

Zowel politici als de mainstream media kwaken eindeloos over “op bewijzen gebaseerd beleid” en dat zij “de wetenschap volgen”.
Dat is een leugen.

Ze vertrouwen op tests die, zoals de regering zelf toegeeft, niet betrouwbaar zijn. Dit zijn geen tegenstrijdige meningen onder “experts”. Dit is de overheid zelf. Het is een buitengewoon schandaal en als er functionerende media zouden zijn, zou de regering worden blootgesteld aan grove incompetentie en politieke agressie.

Burgers in Victoria die vreedzame protesten proberen te organiseren, worden thuis gearresteerd en beschuldigd van “aanzetten tot”, wat dat ook mag betekenen. De politie is in totale hypocrisie vervallen.