LEEFT DE DEMOCRATIE NOG?

Voor sommige lezers zal dit een wat vreemde vraag zijn. Immers veel mensen gaan er nog steeds vanuit dat we in een democratie en een rechtsstaat leven. Eigenlijk was dat nooit het geval, want sinds 1945 leven we in een parlementaire democratie, en dat is nog lang geen democratie. Toch zijn er in de laatste 20 maanden zoveel dingen gebeurd, dat het op zijn plaats is om te kijken of het beetje democratie dat we hadden nog in het land der levenden is. Hierbij kijken we niet alleen naar Nederland, maar ook naar de landen om ons heen, en naar de aanwezigheid van democratie in de Europese Unie. Maar laten we met Nederland beginnen.

Misschien zijn er enkelen die het zich nog kunnen herinneren; er waren in Nederland verkiezingen in het voorjaar van 2021. Sinds die tijd zien we een eindeloze formatie om een nieuwe regering tot stand te brengen, en een demissionaire regering die net doet als of er nooit verkiezingen zijn geweest. Voor alle duidelijkheid; een demissionaire regering mag alleen de lopende zaken gaande houden tot de nieuwe regering is aangetreden. Er mogen geen grote beslissingen worden genomen, en geen cruciale wijzigingen worden doorgevoerd. Kortom; zo’n regering mag alleen op de winkel passen zonder zich op te werpen als eigenaar en baas van deze winkel.

Wat Rutte op dit moment doet heeft niets meer met een demissionaire regering te maken. Er worden bewindslieden verwijderd en nieuwe aangesteld als of het om een regering voor de eeuwigheid gaat. Daar komt nog bij dat er in het Corona beleid wel degelijk grote beslissingen zijn en worden genomen, die het leven van ons allemaal inperken. Denk daarbij aan de Coronapas, de QR maatschappij, de nieuwe muilkorfplicht, en de druk die op mensen wordt uitgeoefend die weigeren om de gifspuit van de farmaindustrie te accepteren. Met alleen maar op de winkel passen heeft dit niets meer te maken.

Het lijkt erop dat Rutte de huidige situatie prima vindt. Hij kan gewoon door regeren zonder dat hij grote veranderingen hoeft aan te brengen. Dit past natuurlijk prima bij de Corona dictatuur. Eigenlijk lijkt het er op dat de conflicten die de formatie al maanden lamleggen opgeklopte ruzies zijn om de huidige situatie in stand te houden. Omdat er geen regel bestaat die aangeeft dat een formatie op een zeker moment klaar moet zijn, heeft Rutte vrij spel. Hij kan zo nog jaren doorgaan, en de democratie aan zijn laars lappen. Er wordt nu gezegd dat er nog voor de Kerstdagen een nieuw kabinet zal zijn. Maar Rutte en Co hebben wel meer dingen beweerd en beloofd. De realiteit pakt meestal anders uit.

Er is ook steeds meer kritiek vanuit de Tweede Kamer op de manier waarop er beslissingen op het gebied van Corona worden genomen. Alles wordt in het Catshuis overlegd en besloten, RIVM leden treden min of meer op als regeringswoordvoerders, en Kamerleden horen meestal alle details via de media, en niet via hun eigen kanalen. De Kamer mag af toe nog wel over de maatregelen stemmen, maar dan zorgt de fractiedwang er weer voor dat kritiek buiten de deur wordt gehouden. Andere meningen maken zo geen schijn van kans. Trouwens, Kamerleden die hun taak serieus nemen en controle proberen uit te oefenen ook niet. Die zijn binnen de kortste keren buiten de deur gewerkt of komen overspannen thuis te zitten. En als het dan toch ergens vast loopt word het weer tijd voor een dosis geheugenverlies, en het spel kan gewoon door gaan. Dat is Rutte ’s opvatting van democratie. Gewoon je zin doordrijven zonder ook maar een moment aan de kiezers te denken.

Natuurlijk spreken we hier over parlementaire democratie. Met echte democratie heeft dit weinig te maken. Echte democratie betekent de macht aan het volk. De parlementaire versie geeft die macht aan een kleine groep incompetente en corrupte beroepspolitici die we eens in de 4 jaar een vrijbrief geven om ons te bedriegen en te bestelen. Jarenlang heeft het systeem deze gang van zaken als camouflage gebruikt om ons het idee te geven dat we wat te zeggen hebben. Die tijd nadert nu zijn einde. Men heeft de camouflage niet meer nodig, en steekt de hang naar een dictatuur niet meer onder stoelen of banken. Corona is op dit gebied nog maar het begin. De politieke criminelen gaan voor de Nieuwe Wereldorde en zeggen dat ook openlijk. Alleen zijn er maar weinigen die dit willen horen, en conclusies trekken.

Naast het uithollen van de parlementaire democratie zien we ook een totale gelijkschakeling van het rechtssysteem. Steeds opnieuw worden aanklachten tegen de Corona maatregelen afgewezen omdat de rechters bijna zonder uitzondering de kant van het systeem kiezen. Wiens brood men eet, wiens lied men zingt. En staat er ergens een rechter op die zijn taak nog serieus neemt en naar de wet kijkt in plaats van naar zijn broodheren, wordt een niet gewild oordeel snel weer opgeheven. We hebben dat duidelijk gezien in de zaak tegen de spertijd eerder dit jaar. Een rechter had de moed om de spertijd op te heffen. Nog diezelfde middag werd er een systeemrechter voor zijn neus geplaatst die het oordeel weer wegpoetste. Een beter bewijs dat de rechtsstaat niet meer bestaat is niet te vinden.

Overigens is dat niet alleen in Nederland het geval. In Weimar, in Duitsland, kreeg een rechter te maken met huiszoekingen en aanklachten nadat hij een oordeel tegen de muilkorfplicht voor kinderen had uitgesproken. Hij werd er van beschuldigd dat hij de wet zou hebben verdraaid. In feite zitten de criminelen die de wet iedere dag verdraaien en verkrachten in Berlijn en Den Haag. Het systeem staat geen onafhankelijke rechtbanken meer toe. Rechters die dit niet pikken en hun eigen weg gaan, zoals het hoort, verdwijnen snel van het toneel. Onafhankelijk denken en handelen wordt stap voor stap uitgesloten. Een gelijktijdig sterft de rechtsstaat in een zelfde tempo.

Ook in de buurlanden staat de democratie er slecht voor. In Duitsland neemt Merkel de beslissingen over de Corona maatregelen in videoconferenties met premiers van de deelstaten. De Reichstag heeft hier nog nauwelijks invloed op. Steeds opnieuw worden de wetten gewijzigd zogenaamd ter bevordering van de volksgezondheid. Maar de realiteit is dat de Duitsers over de laatste 20 maanden van bijna alle rechten zijn beroofd. Onder de nieuwe regering van Grunen, SPD en FDP zal dit alles alleen nog maar erger worden. Deze partijen willen alle dingen oplossen met dwang, verboden en verplichtingen. Zij zullen de dictatuur waar Merkel mee is begonnen compleet maken. In Groot Brittannië zien we een zelfde beeld, hoewel daar vooral de corruptie binnen de Conservatieve Partij de meeste aandacht vraagt. Terwijl Labour nog steeds worstelt met het antisemitisme in de partij, en een partijleider die niet geschikt is voor zijn taak, kan Boris Johnson het aantal schandalen in zijn Tory Partij nauwelijks meer bijhouden. In Londen vinden we dus ook al geen toonbeeld van de democratie.

Zo komen we terug naar de vraag waar we mee begonnen: leeft de democratie nog? Na het boven staande kunnen we zeker een paar conclusie trekken. Terwijl veel mensen de democratie nog steeds als iets positiefs zien, is de parlementaire democratie op sterven na dood. Op zich is dat geen probleem. De parlementaire democratie is alleen maar een stuk speelgoed van de elite, en is jarenlang gebruikt om criminele niksnutten aan de macht te houden, die alleen hun eigen belangen en die van de globalisten dienen. Nooit zijn ze op gekomen voor onze belangen, de belangen van de volkeren. Het verdwijnen van dit systeem zal de weg vrij maken voor echte democratie. Dit zal niet zonder slag of stoot gaan, maar deze strijd zal eindelijk de volkeren aan de macht brengen, voor het eerst in de geschiedenis. Niet via de parlementen, maar via de straat. De route is dus duidelijk. Het is aan ons allemaal om te besluiten of, en wanneer, we deze weg willen gaan.