We moeten staken voor Palestina: waarom UAW 4811 ertoe doet

Palestina In De Komende Jaren Zullen We De Staking Nodig Hebben Als Instrument Voor Collectieve Actie Om De Uitdagingen Waarmee We Worden Geconfronteerd Het Hoofd Te Bieden.

Maar op dit moment heeft Palestina ons nodig, en dat betekent dat we hervormers moeten steunen bij de komende UAW 4811 driejaarlijkse verkiezingen.

Werknemers in de hele Amerikaanse arbeidersbeweging, inclusief de United Auto Workers (UAW), mobiliseren voor Palestina. Van de krachtige resoluties die zijn aangenomen op Ford UAW Local 551 (die de werknemers van Ford’s Chicago Assembly Plant vertegenwoordigt), tot UAW 4811 op de resolutie van UC Berkeley om vakbondsmiddelen vrij te maken om boycot-desinvesteringen en -sancties (BDS) tot een onderhandelingseis te maken, tot de historische stemming van de Toen de UAW International Executive Board (IEB) afgelopen november de banden van de vakbond met het Israëlische apartheidsregime onderzocht, hebben arbeiders in de VS de eisen van hun Palestijnse bondgenoten naar voren gebracht.

Deze veranderingen zijn geleid door inspanningen van de basis – waaronder een voortdurende drukcampagne op de UAW International Election Board – waardoor de UAW de grootste vakbond werd die opriep tot een staakt-het-vuren.

Dit zijn allemaal belangrijke ontwikkelingen. Vakbondsleden in de Verenigde Staten zijn er echter nog niet in geslaagd adequaat te reageren op de oproep van Palestijnse vakbonden om alle wapens naar Israël te stoppen. Dit staat in schril contrast met België , India, Spanje, Ierland en zelfs Engeland , waar de vakbonden hebben gezegd dat ze geen wapens zullen verschepen om de genocide te ondersteunen.

Het is dringend nodig dat Amerikaanse vakbonden – inclusief de UAW, die arbeiders vertegenwoordigt die wapens vervaardigen – zich aansluiten bij de mondiale inspanningen om in te grijpen in de aanhoudende genocide in Gaza. Als Amerikaanse arbeiders zich bij deze transnationale beweging zouden aansluiten, zouden ze de materiële omstandigheden ter plaatse drastisch veranderen: zonder wapens uit de Verenigde Staten kan Israël zijn beleid van bezetting en etnische zuivering niet voortzetten .

Om dit te bereiken zullen we onze vakbonden moeten omvormen tot voertuigen voor het opbouwen van arbeidersmacht, onafhankelijk van de zakelijke belangen en het op oorlogswinst gerichte Democratische Nationale Comité (DNC). We zullen een arbeidersbeweging moeten opbouwen die wordt geleid door en prioriteit geeft aan de behoeften van de meest gemarginaliseerde leden – een arbeidersbeweging die kan toeslaan voor Palestina.

Dit is de visie van onze lei “Hervorming UC-UAW”, bestaande uit Raj Chaklashiya (president), Dylan Kupsh (voorzitter academische studentmedewerker), Yağmur Ali Coşkun (opnamesecretaris) en mijzelf, Mary Jirmanus Saba (financieel secretaris). We stellen ons kandidaat voor de Raad van Bestuur van de gefuseerde Universiteit van Californië UAW Local 4811. Het is een visie die we delen met hervormingsplannen die op elke campus lopen: Reform UAW-UCB , UCLA Rank and File , UCSB4COLA en UCD Organize to Win .

Onze lei is van mening dat de UAW een transformerende rol kan spelen bij het vertragen van de Amerikaanse oorlogsmachine en het ondersteunen van de strijd voor een vrij Palestina. Veel van de wapens die Amerikaanse bedrijven aan Israël verkopen, worden gemaakt in vakbondswinkels, waaronder de UAW . Maar een toenemend aantal arbeiders wil niet dat het product van hun arbeid wordt gebruikt voor genocide.

Een coalitie van UAW-werknemers uit verschillende sectoren, genaamd UAW Labour for Palestine, heeft de Internationale Raad van Bestuur van de UAW, de regio’s en de lokale bevolking opgeroepen om zich onmiddellijk uit Israël te desinvesteren. Een van onze eisen is het organiseren en ondersteunen van werknemers om te stoppen met het sturen van wapens naar Israël met gebruikmaking van het ‘morele letsel’-kader , het afstoten van universitaire financieringsbronnen en het overstappen naar een economie waarin menselijke behoeften, volksgezondheid, onderwijs en transport en een duurzame planeet centraal staan.

Als academische werkers zijn we diep verankerd in de oorlogsmachine: de UC wordt zwaar gesubsidieerd door de militaire industrie. Alleen al in 2022 ontving het 295 miljoen dollar van het ministerie van Defensie voor onderzoek. Onze collega’s van Astronomy and Astrophysics aan de Universiteit van Santa Cruz – die beloofden te stoppen met het accepteren van financiering van het ministerie van Defensie – hebben echter al aangetoond dat het mogelijk is om medeplichtigheid aan militarisme te weigeren.

Er bestaat een juridisch precedent en er is een weg voorwaarts voor het afstoten van oorlog in de gehele wapenleveringsketen. Deze kunnen alleen sterker worden als de UAW IEB ze steunt. Helaas is de IEB niet bereid geweest om deze eisen krachtiger te steunen, ook al worden stemmen uit de achterban steeds moeilijker te negeren.

Dus wat heeft dit te maken met 4811 verkiezingen?

De huidige leiding van “Union MADE” (voorheen Organizing for Student Worker Power OSWP ) van onze lokale bevolking heeft zichzelf vormgegeven als pro-Palestina, maar zij hebben de inspanningen van de achterban om voor BDS te vechten ondermijnd. Nadat UCLA , UCB, UCI en UCSB BDS-resoluties hadden aangenomen, creëerden de leiders van Union MADE een lidmaatschapsstemming over de hele staat, waarmee ze hun engagement herhaalden om op te roepen tot een staakt-het-vuren .

Dit referendum vermeldde BDS echter alleen in een voetnoot en beloofde geen enkele praktische stap om UC ertoe aan te zetten te desinvesteren. Mike Miller, directeur van UAW Regio 6, gebruikte dezelfde tactiek op internationaal niveau en introduceerde een resolutie over een staakt-het-vuren bij de IEB in plaats van de gedetailleerde BDS-resoluties die onze inwoners van Regio 6 op veel campussen hadden aangenomen.

Nog flagranter was dat Regio 6 de vooroorlogse kandidaat Katie Porter steunde voor de lege Amerikaanse Senaatszetel in Californië, zonder dat er een lidmaatschapsstemming was. Al deze acties weerspiegelen de loyaliteit van Regio 6 aan het vakbondsdenken , dat de sociale rechtvaardigheid van de arbeidsorganisatie heeft ontmanteld en de onafhankelijkheid van de arbeid heeft ondermijnd.

Maar dingen kunnen anders zijn.

Sinds oktober hebben de VS ongekende volksprotesten rond Palestina meegemaakt. Maar stel je eens voor dat arbeiders in de hele wapenleveringsketen – van academische onderzoekers tot productie en transport – daadwerkelijk samen zouden kunnen toeslaan boven Palestina.

De macht om collectief arbeid tegen te houden is de gamechanger die we nodig hebben om de genocide te doorbreken en de arbeidersbeweging terug te winnen voor sociale rechtvaardigheid en echte arbeidersmacht. Om dit te doen, hebben we, zoals we de afgelopen maanden hebben geleerd door ons werk met UAW Labour for Palestine, een moedige IEB nodig, aangemoedigd door en verantwoording verschuldigd aan een geactiveerde basis.

UAW4811 is de grootste academische vakbond, in het grootste openbare onderwijssysteem van het land, gevuld met geëngageerde werknemers die klaar staan ​​om precies het soort transformatieve druk te creëren dat nodig is. Deze ambitieuze visie voor onze unie zal niet werkelijkheid worden zolang ons ‘Union MADE’-leiderschap, en ons lokale leiderschap, op één lijn blijft met de Democratische Partij en haar agenda van de bedrijfsklasse.

In de komende jaren zullen we de staking nodig hebben als instrument voor collectieve actie om het fascisme, ongebreidelde pandemieën en klimaatverandering het hoofd te bieden. We zullen vakbonden nodig hebben als voertuigen om onze planeet te bevrijden en te transformeren. Maar op dit moment heeft Palestina ons nodig, en dat betekent dat we de concrete stap moeten zetten om hervormers van UAW 4811 te steunen bij de driejaarlijkse verkiezingen die plaatsvinden van 2 tot 3 mei. We moeten onze unie terugnemen – voor de gemeenschappelijke bevrijding. van Palestina en onze eigen leden.