De voormalige president Trump verslaan is niet moeilijk, als je een kandidaat hebt die de zaak tegen hem kan aanspannen. Joe Biden was niet zo iemand. Kamala Harris wel.
Het is verleidelijk, als je terugkijkt naar de luidruchtige, vrolijke scènes van de Republikeinse Nationale Conventie van vorige week, om aan te nemen dat Donald Trump sterker is dan ooit. Dat is niet het geval.
De laatste krankzinnige, chaotische, domme maand in de Amerikaanse politiek heeft een simpele, fundamentele waarheid verhuld: Trump is een diep impopulaire , uiterst makkelijk te verslaan politicus. Hij is een man die de meeste Amerikanen niet aardig vinden en niet op willen stemmen. En hij is nu net zo impopulair als zes maanden geleden, of vier jaar geleden, of acht jaar geleden. Als je een redelijk competent persoon tegen hem laat opkomen zonder significante gebreken, heb je een meer dan redelijke kans om te winnen.
Joe Biden, zoals vorige maand in het debat heel duidelijk werd , was niet die persoon. Zondag kwam hij zelf laat tot die conclusie. En toen kwam Kamala Harris.
De komende drie maanden in de Amerikaanse politiek zullen ongetwijfeld chaotisch zijn, en waarschijnlijk erg frustrerend. Maar de Democraten zijn nu in een aanzienlijk betere positie dan ze zondagochtend waren. Ze kunnen een energieke, positieve campagne voeren die de talrijke bedreigingen benadrukt die Trump voor het land vormt. Ze kunnen dit doen met Harris, een gebrekkige genomineerde die ook een perfect contrast zal vormen met Trump, en een zeer gekwalificeerde vice-presidentskandidaat.
Het grootste deel van het afgelopen jaar konden de Democraten de zaak tegen Trump niet adequaat vervolgen, omdat hun leider en vermoedelijke genomineerde er simpelweg niet toe in staat was. Vier jaar geleden kon Biden Trump de mond snoeren, door hem letterlijk te zeggen dat hij zijn mond moest houden. Dat Biden allang weg is en zijn eigen achteruitgang het moeilijk, en vaak onmogelijk, maakte om een scherp contrast te trekken.
Hij verdraaide vaak de zaak voor de vraag waarom Trumps terugkeer naar het Witte Huis precies een existentiële bedreiging zou zijn. Trump is ook oud en gestoord, maar Biden was nauwelijks de boodschapper van dat argument, aangezien hij duidelijk meer tekenen van veroudering vertoonde dan zijn tegenstander.
Wat niet vaak genoeg gezegd wordt – en hier ben ik het eens met Team Bidens geklaag over de berichtgeving in de pers – is dat Trump en Biden op sommige van dezelfde manieren zwak zijn. Trump is ook echt oud! Hij heeft ook moeite om coherent te praten en is niet geweldig op de trap!
Maar “zie je wel, ze zijn allebei geriatrisch” was nauwelijks een argument waarom Biden in de race had moeten blijven. Het was zelfs de meest dwingende reden om iemand anders, eigenlijk iedereen, bovenaan het ticket te zetten. Tegen elke andere kandidaat zouden Trumps afnemende capaciteiten duidelijk zijn. Zijn impopulariteit zou overweldigend zijn. Hij zou geen schijn van kans maken.
Biden is dit blijkbaar gaan beseffen en nu is Trump de oudste presidentskandidaat in de Amerikaanse geschiedenis. Wat de grootste last was van de Democraten — de leeftijd van hun kandidaat — is nu een van de vele, vele belemmeringen voor het Republikeinse ticket. Op zoek naar een reden om niet op Trump te stemmen? U hebt er meerdere. Aan het einde van zijn termijn zal hij ouder zijn dan Biden nu is. Hij is een veroordeelde crimineel. Hij is een oplichter.
Hij is schuldig bevonden aan seksueel misbruik. Hij leidde het meest ongeorganiseerde, incompetente presidentiële bestuur in de Amerikaanse geschiedenis. Het risico op een wereldwijd conflict zou enorm toenemen. Hij zou autocraten en autoritairen van alle rangen en standen belonen. Hij zou het presidentschap gebruiken om zichzelf en zijn familie te verrijken. Hij wordt omringd door rechtse ghouls. Hij is van plan om 10 miljoen mensen te deporteren. Hij is Donald Trump, verdomme. (Hoe zijn we hier ook alweer beland?)
Een maand lang is deze zaak ondermijnd door volkomen legitieme zorgen over Bidens geschiktheid voor het ambt. Maar er zouden geen zorgen moeten zijn over Harris. Ze is al bijna vier jaar vicepresident en is meer dan capabel om haar werk te doen. Als campagnevoerder kan ze – en heeft ze dat, vooral onlangs – beargumenteren dat Trump een unieke bedreiging vormt voor het land.
Er zal gejammer zijn over Harris’ kandidatuur. Veel hiervan zal zich richten op haar eigen middelmatige run voor het presidentschap vijf jaar geleden. Deze angst is echter misplaatst. Ja, Harris is een beperkte politicus zonder een duidelijk ideologisch of beleidsmatig programma. Dat is een probleem in een partijvoorverkiezing – en was er zeker een voor haar in 2020. Maar daar hoeft ze zich nu geen zorgen over te maken. Ze probeert niet te laten zien hoe ze anders is dan andere Democraten. Ze hoeft alleen maar te wijzen op de vele successen van de regering-Biden. Ze heeft bijna vier jaar als vicepresident gediend en is meer dan capabel om het land te besturen.
Maar Harris’ eigen kwalificaties verbleken in vergelijking met de zaak tegen Trump. Die zaak is simpel en makkelijk te maken. Donald Trump is een fascist. Hij is een misdadiger. Hij zal de oudste president in de Amerikaanse geschiedenis zijn. Het enige wat de Democraten nodig hebben is iemand die deze feiten keer op keer kan herhalen. Joe Biden was helaas niet die persoon. Kamala Harris wel.