Indignatie redactie 
Donald Trump wil dat Amerikanen hem helpen in zijn levenslange strijd om zijn daddy issues op te lossen. Meneer Insecurity klaagt al tientallen jaren dat de wereld (bijna iedereen) ons (hem) uitlacht. Als er een groter kwaadaardige bundel van psychologische maldevelopment op deze aarde rondloopt, hebben we er nog nooit van gehoord omdat ze niet geboren zijn met $413 miljoen en in de familie van een vooraanstaande ( en corrupte ) projectontwikkelaar in New York City.
Nog maar tien dagen geleden herhaalde Trump zijn zielekreet: “DE WERELD LACHT OM ONS ALS GEKKEN, ZE STELEN ONZE BANEN EN ONZE WEALTH. WE KUNNEN ZE NIET LANGER LATEN LACHEN.” Dat wil zeggen, geef hem het Witte Huis en hij zal ZE ALLEMAAL laten betalen. Hij zal het je laten zien. Hij zal wraak nemen. Hij zal iedereen die hij niet executeert of gevangen zet, deporteren. Wacht maar af!
Geloof hem op zijn woord.
Toen Chauncey DeVega van Salon deze nazi-achtige grieven-uitbarsting las, verwees hij naar historicus Richard Frankel, auteur van “States of Exclusion: A New Wave of Fascism.” Frankel schrijft :
Trump en Vance en hun MAGA-bondgenoten en andere neofascisten wissen het onderscheid uit tussen het idee om illegale immigranten te deporteren en degenen die legaal hier zijn. In hun hysterische verhalen over Haïtiaanse immigranten in Springfield, Ohio die huisdieren stelen en opeten, hadden ze het over een groep mensen die legaal naar dit land kwamen met een tijdelijke beschermde status.
Maar noch Trump noch Vance deden enige moeite om dat op te merken. JD Vance ging zelfs nog verder. Nadat verslaggevers hem vertelden dat de Haïtianen in Springfield legaal hier waren, antwoordde hij door te zeggen: “Ik ga ze nog steeds een illegale vreemdeling noemen”, wat onbewust deed denken aan Karl Lueger, de beruchte antisemitische burgemeester van Wenen rond de eeuwwisseling, die beroemd verklaarde: “Ik bepaal wie Joods is.”
Dit alles om te zeggen dat het idee dat Trump zich alleen richt op het deporteren van illegale immigranten absurd is. Zijn stormtroopers zullen iedereen oppakken die zij niet in dit land thuishoren, of ze nu staatsburger zijn of niet. Dit is ook iets dat de nazi’s deden, zelfs voordat de Neurenberger wetten van 1935 Duitse Joden hun staatsburgerschap ontnamen.
Slechts enkele maanden nadat ze aan de macht waren gekomen, stopte het ministerie van Binnenlandse Zaken met het naturaliseren van Joden die uit Oost-Europa kwamen en kort daarna begonnen ze het staatsburgerschap in te trekken van Oost-Europese Joden die tussen 1918 en 1933 het staatsburgerschap hadden gekregen. Wat hun status ook is, Trump wil iedereen verwijderen die niet past binnen zijn specifieke visie op de Amerikaanse nationale/raciale gemeenschap.
DeVega waarschuwt dat Trumps eliminatieretoriek alleen maar toeneemt:
Trump belooft ook om het illegaal te maken voor ongedocumenteerde immigranten om huizen te bezitten in Amerika. Historicus Timothy Ryback, een van ’s werelds toonaangevende experts op het gebied van de opkomst van Hitler en nazi-Duitsland, benadrukt het historische precedent van dergelijke bedreigingen door Trump:
Al deze anti-buitenlanders- en anti-immigrantencampagnes van Trump en Vance, de voortdurende haatzaaierij en regelrechte leugens, doen mij denken aan Hitlers verkiezingscampagneretoriek voorafgaand aan de Rijksdagverkiezingen van 6 november 1932. Deze opruiende retoriek had er eerder al toe geleid dat een buitenlandse werknemer in augustus van dat jaar in het dorp Potempa door een groep rechtse burgerwachten met geweld was doodgeslagen.
De pure brutaliteit van de moord op Potempa verbijsterde een natie die al wankelde van een zomer vol nazi-straatgeweld, waarin kranten “lijsten met slachtoffers” publiceerden van de aanhoudende “burgeroorlog” in het land. Toen de “Potempa Five” ter dood werden veroordeeld voor “politieke moord”, stuurde Hitler de moordenaars een telegram van steun. Hij noemde ze helden.
Hij zwoer dat, eenmaal aan de macht, geen enkel buitenlands leven ooit boven dat van een bloedige Duitser zou worden gesteld. Een van Hitlers eerste daden als kanselier was dan ook om de vijf moordenaars gratie te verlenen.
Het meest verontrustend vind ik Trumps herhaalde verwijzingen naar immigranten als “verkrachters” en “ongedierte” die naar verluidt “het bloed van ons land vergiftigen.” Hitler had een korte term voor zulke walgelijke retoriek: Rassenschande, of “verbastering” van het Duitse ras.
Hij had ook oplossingen: opeenvolgende wetten die hun rechten op werk, onderwijs, huwelijk, etc. beperkten, en uiteindelijk de oprichting van een enorme door de overheid gefinancierde infrastructuur van moorddadige machines die leidden tot de uitroeiing van miljoenen mensenlevens.
Papa Fred Trump is misschien weg, maar Vladimir Poetin en anderen zijn Donalds stand-ins, en dat weten ze. Maar het is niet alleen Trump die kwaadaardige retoriek promoot. Hij heeft de hele Republikeinse Partij veranderd in een motor van zijn trieste, wanhopige honger naar respect van wrede autocraten.
Kijk eens hoe leidende Republikeinen keer op keer hebben gekozen voor het pad van lafheid, zegt Sarah Longwell, uitgever van The Bulwark en leider van andere anti-Trump-organisaties. Longwell vertelde “Deadline White House” dat hun acties om Donald Trumps “weerzinwekkende, moreel verschrikkelijke” gedrag te tolereren voor altijd bestudeerd zouden moeten worden.
Moed is besmettelijk, gelooft ze. Maar lafheid ook. De Republikeinen kozen de laatste tien jaar opnieuw voor het laatste.
“Mijn vurigste hoop is dat Donald Trump deze verkiezingen verliest en dat hij dat doet omdat vrouwen massaal opkomen om tegen hem te stemmen, inclusief centrumrechtse vrouwen. Want dat is nou net het soort gerechtigheid dat Donald Trump verdient.”
Republikeinen hebben zichzelf jarenlang (in de stijl van Karl Lueger) benoemd tot beslissers over wie een echte Amerikaan™ is die recht heeft op burgerrechten en de bescherming van de wet. De laatste tijd deelt campagnemedewerkers van Trump op zijn bijeenkomsten borden uit met de tekst “Mass Deportation Now!”, gericht aan buren die zij minder Amerikaans vinden dan zijzelf. Velen zijn gaan ” houden van de geur van etnische zuiveringen in de ochtend “. Kwaadaardigheid is ook besmettelijk.
Er zijn historische momenten die in het geheugen gegrift staan, niet alleen vanwege de gebeurtenissen zelf, maar ook vanwege waar we waren en wat we deden toen we het nieuws hoorden. In mijn geval waren dat de moord op JFK, de eerste maanlanding, de poging tot moord op Reagan, de ramp met de Challenger en natuurlijk 11 september. En misschien wel het meest significant, de eerste berichten over de Rwandese genocide.
